در سایه دیکتاتوری دینی حاکم بر ایران اقشار زحمتکش و به‌خصوص زندانیان رنجی مضاعف را متحمل می‌شوند، زندانیانی که خود قربانی سیاست‌های توسعه‌طلبانه همین حاکمیت‌اند،
اینجا گویی آخر دنیاست؛ زندانیان از کمترین حقوق قانونی خود محرومند. بله در چشم حاکمان و زندانبانان‌شان زندانی هیچ حقوقی ندارد، جان زندانی مثل آب خوردن گرفته می‌شود و احکام اعدام ظالمانه در دادگاه‌هایی نمایشی و بدون حق دفاع صادر می‌شود.
هر هفته تعدادی از هم‌بندی‌هایمان به چوبه‌های دار سپرده می‌شوند و تعدادی نیز شب را زیر سایه چوبه دار و با کابوس مرگ سپری می‌کنیم و این زجرآورترین لحظات زندگی ما و خانواده‌هایمان است.
لطفاً یک لحظه تصور کنید که شب‌های متمادی و گاها سال‌های متمادی نمی‌دانی که فردا زنده‌ای یا نه؟ آیا این دیوانه‌کننده نیست؟ آیا شکنجه‌ای دردناک‌تر از این وجود دارد؟
بله در زندان‌های ایران هزاران هزار زندانی روزانه با هیولای مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. و بیش از ۳۷هفته است که زندانیان در۲۲زندان در یک کارزار گسترده علیه اعدام روزهای سه‌شنبه دست به اعتصاب می‌زنند تا صدای زندانیان ایران را به گوش جهان برسانند لطفاً از این کارزار حمایت کنید!
اکنون در آستانه روز جهانی علیه اعدام از مردم ایران، وجدانهای بیدار بشری در جهان، سازمان عفو بین‌الملل و کمیته حقوق‌بشر سازمان ملل می‌خواهیم که صدای ما زندانیان ایران را بشنوند و برای لغو حکم اعدام تلاش کرده و حاکمان ایران را تحت فشار قرار دهند که این احکام ظالمانه اعدام را لغو کنند و هزاران خانواده را از فروپاشی حتمی نجات دهند. چشم زندانیان به تلاش‌های شما دوخته شده، فراموش‌شان نکنید!
جمعی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار مهر ۱۴۰۳
