آخوند فاضل میبدی از آخوندهای حوزه علمیه قم پنجشنبه ۳آذر، در مصاحبه با روزنامه حکومتی فرارو به غیربازگشت بودن خیزش و قیام سراسری اعتراف کرد که دیگر «زبان تهدید، ارعاب و احکام سنگین زندان و محاربه» دیگر به مثابه بنزین روی آتش قیام عمل خواهد کرد و زودتر دودمان نظام را بر باد خواهد داد.
وی در پاسخ به سؤالی در رابطه با تلاش برخی نمایندگان برای تصویب طرح‌هایی در راستای اعمال فشار‌های بیشتر علیه دانشجویان و معترضان برای مهار خیزش و قیام سراسری گفت:... تا جایی که من رصد و دنبال می‌کنم، نحوه برخورد و ادبیات نظام حاکم با کسانی که در کف خیابان‌ها و دانشگاهها هستند، مناسب نیست. به‌هرحال این جوانها، خواسته‌ها، مطالبات و مشکلاتی دارند که نمی‌توان با زبان تهدید، ارعاب و احکام سنگین زندان و محاربه با آنها برخورد کرد. ممکن است با این ادبیات برای کوتاه‌مدت، آرامش ظاهری شکل بگیرد، اما بحران حل نمی‌شود. ای کاش و ای کاش در جریانهای اعتراضی سال‌های ۹۶ و ۹۸ و حتی قبل‌تر در سال۸۸، متولیان پیام معترضان را می‌فهمیدند، درک می‌کردند و دنبال راه‌حل می‌رفتند. اما توجهی به این ضرورتها نشد. در این مملکت سال‌هاست که مردم گرفتار تورم، گرانی و تحریم هستند (!)... .
وی در پاسخ به سؤال درباره پیامدهای «رویه فعلی در برخورد با معترضان» گفت: ممکن است با سرکوب برای کوتاه‌مدت بحران در ظاهر فروکش کند، اما با کوچک‌ترین تکانه‌ای، مردم دوباره فوران می‌کنند. .
تاریخ این کشور گویای این واقعیت است که زبان تهدید هرگز کارساز نبوده است. هر اندازه اتاق‌های زندان بیشتر شوند، مشکلات هم بیشتر می‌شوند...
وی با اشاره به‌شدت گرفتن دومینوی شقه و شکاف در دستگاه حاکمیت و این‌که پیامدهای سرکوب قیام‌کنندگان چه قیمت سنگینی را برای نظام به همراه خواهد آورد، افزود: یکی از اشکالات حاکمیت ایران، تلاش برخی برای ایجاد دوقطبی است. این دوقطبی‌سازی‌ها در میان مردم و هم در بدنه حاکمیت جریان دارد. در حال حاضر بدنه حاکمیت در بسیاری از مسائل یکدست نیست. در خصوص رخداد‌های اخیر هم برخی مخالف برخورد‌های تند هستند و برخی دیگر موافق هستند. ولی معمولاً طیف‌هایی که طرفدار خشونت و برخورد‌های تند هستند، سر و صدا و تریبونهای بیشتری دارند...
امروز می‌بینیم افرادی که اسلحه و تفنگ یا باتون در دست دارند، در خیابان‌ها بیشتر نمایان هستند. این وضعیت بحران را عمیق‌تر می‌کند. من نگرانم خدا‌ی نکرده طرف مقابل حکومت هم دست به خشونت‌زده و دست به اسلحه ببرد و اعمالی انجام دهد که در جامعه یک رویارویی مسلحانه و خطرناک شکل بگیرد. هیچ فرد دلسوزی در کشور موافق یک چنین فضایی نیست. باید یک فکری شود تا این روند عینیت پیدا نکند (!)... .
آخوند میبدی در پاسخ به این سؤال که «ریشه اعتراضات به خارج از کشور باز می‌گردد یا این‌که از درون کشور می‌جوشد» به زبان معکوس به نقش مجاهدین و کانون‌های شورشی اعتراف کرد و صراحتاً گفت: من معتقدم بحران اخیر کار خارجی‌ها نیست؛ ممکن است برخی کشور‌ها در راستای منافع خود تحرکاتی داشته باشند، اما زمینه جنبش اخیر از درون کشور می‌جوشد. یعنی آمریکا این‌قدر قدرت دارد که وارد کشور ما شود و جوانان ما را حدود ۷۰روز در صحنه نگه دارد؟ اگر این اندازه قدرت و نفوذ دارد، وای به‌حال نیرو‌های امنیتی ما. من معتقدم این‌گونه نیست و ریشه اعتراضات از داخل کشور است. آقایان باید مراقب اظهارات و موضع‌گیریهای خود باشند. .
این‌که فقط به فکر سرکوب باشند. سرکوب حل کردن مسأله نیست... .
