کشمکش بر سر امضا و اجرای قرارداد با FATF یا گروه ضد پولشویی باز هم گسترش پیدا کرده. مهرههای باندها و رسانههای باندی در این زمینه رو در رو قرار گرفتهاند. ابتدا نگاهی به گوشهیی از این رویارویاییها ضروری است.
تلویزیون رژیم -16شهریور: مشاور سازمان برنامه و بودجه: مگر این دولت در این مملکت تامالاختیار است که هرکاری بکند؟ مثلاً داخل این نهادهای لشکری رفته، مگر میشود بدون اذن فرماندهٴ کل قوا اصلاً ورود کرد... تصمیمگیری درباره اف.آ.تی.اف در حد مدیر کل و وزیر نیست و اگر قرار باشد تصمیمی گرفته شود، حتماً باید نظام اسلامی، تصمیم را بگیرد.
کیهان خامنهای- 17شهریور- چند حلقه از خود تحریمیها- دو هفته پیش دولت لایحه پیوستن ایران به «پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک در مورد به کارگیری کودکان در منازعه مسلحانه» را تقدیم مجلس کرد... که در صورت پیوستن به آن، بهانههای زیادی به دست کشورهای غربی برای تحریم ایران میافتد، چرا که در غیراین صورت باید برنامه آموزش دفاعی در مدارس حذف شود، سازمان بسیج دانشآموزی تعطیل شود، هر گونه شرکت دانشآموزان در بسیج محله و... ممنوع شود.
ارگان بسیج ضدمردمی (جوان) - 17شهریور- روند تعاملات نمایندگان دولت با افراد، نهادها و سازمانهای بینالمللی بهزودی میتواند «شبکهای زنجیرهایوار از تعهدات حقوقی» یکسویه و بدون تضمینهای متناسب با تعهد، برای کشور ایجاد کرده که میتواند بعد از گذشت یک دوره زمانی نسبتاً کوتاه قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی را تقلیل داده و نقشپذیری کشور در مناسبات منطقهیی را به حداقل ممکن برساند... نکته دیگر آن که نامه سیف روند اجرای کلی توافقنامه FATF را ملغی نکرده و تنها بخش محدودی را شامل میشود و چنانچه دولت ارادهای برای رفع نگرانیهای عمده در این زمینه دارد باید از اجرای اصل توافق پرهیز کرده و آن را به تصویب مجلس برساند.
تلویزیون رژیم-16شهریور- طیب نیا وزیر اقتصاد دولت روحانی: یکی از اقداماتی که در سه سال گذشته ما بهصورت جدی به او پرداختیم بحث مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم بوده، اقداماتی که بنا به نیازهای داخلی خودمون طراحی کردیم را با قاطعیت داریم اجرا میکنیم، چه به اف ای تی اف به تفاهم برسیم چه نرسیم ما نیازمند اجرای برنامه مبارزه با پولشویی در داخل کشورمون هستیم...
روزنامه حکومتی آرمان- 17شهریور: علی اکبر ولایتی در تحلیل خود از بحث «FATF» گفت: ما باید دنبال منافع خودمان باشیم. این موضوع هم باید در مراجع قانونی جمهوری اسلامی ایران و در نهایت آن شورای عالی امنیت ملی بررسی و تصمیمگیری شود. وی تأکید کرد: باید بر اساس آنچه منافع ملی ما اقتضا میکند، عمل کنیم و زیر هیچ تحمیلی نرویم.
آنچه فوقا آمد تنها بخشی از مطالب منتشر شده است. اولین سوالی که به ذهن میرسد این است که بین حرفهای ضد و نقیضی که ایادی و وابستگان دو باند حاکم میزنند، بالاخره واقعیت چیست؟ و تحولات و پیامدهای این قضیه به کجا راه میبرد؟ از حرفها و حملاتی که رد و بدل میشود، بهروشنی پیداست که رژیم و دولت روحانی قرارداد FATF را امضا کرده است، اما مفاد این قرارداد چیست؟ دلواپسها میگویند که این بهمعنی خود تحریمی است؟ اما دولت و باند رفسنجانی روحانی این را رد میکنند؛ بالاخره کدام درست میگویند؟
محورها و مواد 49گانهٴ قرارداد FATF یا گروه مبارزه با پولشویی خیلی روشن است و وقتی کشوری این قرارداد را امضا میکند ملزم به رعایت و اجرای این مواد میشود که از جمله آنها خودداری از معامله و مبادلات پولی با اشخاص حقیقی و حقوقی است که در لیستهای تروریستی قرار دارند که در رژیم ولایتفقیه شامل حدود 170 شخص حقیقی و حقوقی مثل سپاه پاسداران، قرارگاههای سپاه، نیروی تروریستی قدس و سرکردههای سپاه میشود.
اعضای کابینهٴ روحانی مثل طیب نیا وزیر دارایی هم در مصاحبه تلویزیونی 16شهریور، اگر چه با زرنگی سعی میکرد از جواب صریح به سؤال مجری طفره برود و حرف خودش را بزند، اما با یک دقت نظر مشخص میشد که وی در قدم اول پای اجرای FATF یعنی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم را سفت کرد و بعد از آن بود که با فریبکاری تکرار میکرد که ما با تحریمها (تحریمها بهطور کلی) مخالفیم و خواهیم بود و بالاخره هم با یک مشت حرفهای کلی، به سؤال مورد نظر جواب نداد.
آنچه در این بین مهم است موضع شخص خامنهای است که آیا روی این توافق صحه میگذارد یا با آن مخالف است؟
جواب خیلی روشن است که چنین چیزی و امضای موافقتنامهیی به اهمیت FATF و پیامدهای گستردهاش نمیتواند به قول همان کارگزار رژیم که در فوقا آمد، سقفش در وزیر و حتی رئیسجمهور رژیم بسته شود و حتماً با اذن ولیفقیه است. مهمترین حرف و دفاع اعضای دولت روحانی از این قضیه هم همین است و طرف مقابل در برابر آن آچمز میشود.
این موضوعی است که نزدیکترین افراد به خامنهای مثل ولایتی و بعضی از سردمداران باند ولیفقیه، مثل باهنر هم به شیوه یکی به نعل، یکی به میخ بر آن صحه میگذارند. مثلاً با هنر با اشاره به اینکه پیوستن به پروتکل FATF در مجلس هفتم و نهم بوده، میگوید «ما باید زندگی کنیم و به مقررات بینالمللی احترام بگذاریم… و با توجه به وضعیت به وجود آمده، بهترین راه برای ما پیوستن به معاهدهٴ FATF است» . این همان حرف روحانی و رفسنجانی در مورد برجام است.
حالا بهواقع اگر این مسأله ادامه برجام است و اجتنابناپذیر و خامنهای هم بر آن صحه گذاشته است، پس چرا نقطه پایانی بر این دعوا نمیگذارند؟ یا به عبارت دیگر بالاخره نقطه پایان این ماجرا کی و کجاست؟
واقعیت این است که امضای توافق FATF هیچ معنایی جز خودتحریمی ندارد، یعنی همان تحریمهایی که قبلاً آمریکا و جامعه بینالمللی بر رژیم اعمال میکردند، با این امضا، رژیم متعهد شده که خودش علیه ارگانها و نهادهای صدور تروریسم خودش اعمال بکند و به قول خودشان این معنایی جز خودکشی و زدن ستونهای نگهدارندهٴ رژیم ندارد. اما از آن طرف اگر این کار را نکند، رژیم در تمامیتش مورد تحریم بینالمللی قرار میگیرد و طناب دار تحریمها بر گردنش محکم و محکمتر میشود و بر اثر خفگی اقتصادی از پا در میآید. البته رژیم مثل همیشه تلاش میکند که بهرغم امضا و تعهدش زیر زیرکی کار خودش را بکند و به نهادهای صدور تروریسم خودش سوخت برساند، اما شگردهای رژیم در این زمینه لو رفته و دیگر جامعه بینالمللی را فریب نمیدهد و رژیم خواه ناخواه ناچار است این جام زهر را سر بکشد که البته خودش مقدمه جامهای زهر بعدی است.
تلویزیون رژیم -16شهریور: مشاور سازمان برنامه و بودجه: مگر این دولت در این مملکت تامالاختیار است که هرکاری بکند؟ مثلاً داخل این نهادهای لشکری رفته، مگر میشود بدون اذن فرماندهٴ کل قوا اصلاً ورود کرد... تصمیمگیری درباره اف.آ.تی.اف در حد مدیر کل و وزیر نیست و اگر قرار باشد تصمیمی گرفته شود، حتماً باید نظام اسلامی، تصمیم را بگیرد.
کیهان خامنهای- 17شهریور- چند حلقه از خود تحریمیها- دو هفته پیش دولت لایحه پیوستن ایران به «پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک در مورد به کارگیری کودکان در منازعه مسلحانه» را تقدیم مجلس کرد... که در صورت پیوستن به آن، بهانههای زیادی به دست کشورهای غربی برای تحریم ایران میافتد، چرا که در غیراین صورت باید برنامه آموزش دفاعی در مدارس حذف شود، سازمان بسیج دانشآموزی تعطیل شود، هر گونه شرکت دانشآموزان در بسیج محله و... ممنوع شود.
ارگان بسیج ضدمردمی (جوان) - 17شهریور- روند تعاملات نمایندگان دولت با افراد، نهادها و سازمانهای بینالمللی بهزودی میتواند «شبکهای زنجیرهایوار از تعهدات حقوقی» یکسویه و بدون تضمینهای متناسب با تعهد، برای کشور ایجاد کرده که میتواند بعد از گذشت یک دوره زمانی نسبتاً کوتاه قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی را تقلیل داده و نقشپذیری کشور در مناسبات منطقهیی را به حداقل ممکن برساند... نکته دیگر آن که نامه سیف روند اجرای کلی توافقنامه FATF را ملغی نکرده و تنها بخش محدودی را شامل میشود و چنانچه دولت ارادهای برای رفع نگرانیهای عمده در این زمینه دارد باید از اجرای اصل توافق پرهیز کرده و آن را به تصویب مجلس برساند.
تلویزیون رژیم-16شهریور- طیب نیا وزیر اقتصاد دولت روحانی: یکی از اقداماتی که در سه سال گذشته ما بهصورت جدی به او پرداختیم بحث مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم بوده، اقداماتی که بنا به نیازهای داخلی خودمون طراحی کردیم را با قاطعیت داریم اجرا میکنیم، چه به اف ای تی اف به تفاهم برسیم چه نرسیم ما نیازمند اجرای برنامه مبارزه با پولشویی در داخل کشورمون هستیم...
روزنامه حکومتی آرمان- 17شهریور: علی اکبر ولایتی در تحلیل خود از بحث «FATF» گفت: ما باید دنبال منافع خودمان باشیم. این موضوع هم باید در مراجع قانونی جمهوری اسلامی ایران و در نهایت آن شورای عالی امنیت ملی بررسی و تصمیمگیری شود. وی تأکید کرد: باید بر اساس آنچه منافع ملی ما اقتضا میکند، عمل کنیم و زیر هیچ تحمیلی نرویم.
آنچه فوقا آمد تنها بخشی از مطالب منتشر شده است. اولین سوالی که به ذهن میرسد این است که بین حرفهای ضد و نقیضی که ایادی و وابستگان دو باند حاکم میزنند، بالاخره واقعیت چیست؟ و تحولات و پیامدهای این قضیه به کجا راه میبرد؟ از حرفها و حملاتی که رد و بدل میشود، بهروشنی پیداست که رژیم و دولت روحانی قرارداد FATF را امضا کرده است، اما مفاد این قرارداد چیست؟ دلواپسها میگویند که این بهمعنی خود تحریمی است؟ اما دولت و باند رفسنجانی روحانی این را رد میکنند؛ بالاخره کدام درست میگویند؟
محورها و مواد 49گانهٴ قرارداد FATF یا گروه مبارزه با پولشویی خیلی روشن است و وقتی کشوری این قرارداد را امضا میکند ملزم به رعایت و اجرای این مواد میشود که از جمله آنها خودداری از معامله و مبادلات پولی با اشخاص حقیقی و حقوقی است که در لیستهای تروریستی قرار دارند که در رژیم ولایتفقیه شامل حدود 170 شخص حقیقی و حقوقی مثل سپاه پاسداران، قرارگاههای سپاه، نیروی تروریستی قدس و سرکردههای سپاه میشود.
اعضای کابینهٴ روحانی مثل طیب نیا وزیر دارایی هم در مصاحبه تلویزیونی 16شهریور، اگر چه با زرنگی سعی میکرد از جواب صریح به سؤال مجری طفره برود و حرف خودش را بزند، اما با یک دقت نظر مشخص میشد که وی در قدم اول پای اجرای FATF یعنی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم را سفت کرد و بعد از آن بود که با فریبکاری تکرار میکرد که ما با تحریمها (تحریمها بهطور کلی) مخالفیم و خواهیم بود و بالاخره هم با یک مشت حرفهای کلی، به سؤال مورد نظر جواب نداد.
آنچه در این بین مهم است موضع شخص خامنهای است که آیا روی این توافق صحه میگذارد یا با آن مخالف است؟
جواب خیلی روشن است که چنین چیزی و امضای موافقتنامهیی به اهمیت FATF و پیامدهای گستردهاش نمیتواند به قول همان کارگزار رژیم که در فوقا آمد، سقفش در وزیر و حتی رئیسجمهور رژیم بسته شود و حتماً با اذن ولیفقیه است. مهمترین حرف و دفاع اعضای دولت روحانی از این قضیه هم همین است و طرف مقابل در برابر آن آچمز میشود.
این موضوعی است که نزدیکترین افراد به خامنهای مثل ولایتی و بعضی از سردمداران باند ولیفقیه، مثل باهنر هم به شیوه یکی به نعل، یکی به میخ بر آن صحه میگذارند. مثلاً با هنر با اشاره به اینکه پیوستن به پروتکل FATF در مجلس هفتم و نهم بوده، میگوید «ما باید زندگی کنیم و به مقررات بینالمللی احترام بگذاریم… و با توجه به وضعیت به وجود آمده، بهترین راه برای ما پیوستن به معاهدهٴ FATF است» . این همان حرف روحانی و رفسنجانی در مورد برجام است.
حالا بهواقع اگر این مسأله ادامه برجام است و اجتنابناپذیر و خامنهای هم بر آن صحه گذاشته است، پس چرا نقطه پایانی بر این دعوا نمیگذارند؟ یا به عبارت دیگر بالاخره نقطه پایان این ماجرا کی و کجاست؟
واقعیت این است که امضای توافق FATF هیچ معنایی جز خودتحریمی ندارد، یعنی همان تحریمهایی که قبلاً آمریکا و جامعه بینالمللی بر رژیم اعمال میکردند، با این امضا، رژیم متعهد شده که خودش علیه ارگانها و نهادهای صدور تروریسم خودش اعمال بکند و به قول خودشان این معنایی جز خودکشی و زدن ستونهای نگهدارندهٴ رژیم ندارد. اما از آن طرف اگر این کار را نکند، رژیم در تمامیتش مورد تحریم بینالمللی قرار میگیرد و طناب دار تحریمها بر گردنش محکم و محکمتر میشود و بر اثر خفگی اقتصادی از پا در میآید. البته رژیم مثل همیشه تلاش میکند که بهرغم امضا و تعهدش زیر زیرکی کار خودش را بکند و به نهادهای صدور تروریسم خودش سوخت برساند، اما شگردهای رژیم در این زمینه لو رفته و دیگر جامعه بینالمللی را فریب نمیدهد و رژیم خواه ناخواه ناچار است این جام زهر را سر بکشد که البته خودش مقدمه جامهای زهر بعدی است.