تهران روز یکشنبه 6مهر بار دیگر شاهد حضور بیش از دو هزار تن از دراویشی بود که در اعتراض به زندانی بودن همکیشان و پایمال شدن حقوقشان دستها را زنجیر کرده بودند.
دژخیمان خامنهای هفته گذشته در سلسله حملات وحشیانهیی به دراویش معترض در اطراف دادستانی تهران، نزدیک به 800تن از آنان را که برای اعتراض به فشارهای ظالمانهٴ حکومت تجمع کرده بودند، دستگیر کردند و آنها را پس از ضرب و شتم، با بدنهای مجروح به بازداشتگاه بردند. یکی از خانمها در صحبتی که بر روی اینترنت گذاشته شده گفت: خانمهای دراویش شعار لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار سرداده بودند که نیروهای یگان ویژه وحشیانه به آنها حمله کرد دست و سر بسیاری رو شکست و حتی به خانم باردار هم رحم نکردند، تعدادی از دراویش را به بیمارستان بردند و بستری شدند. اما نیروی بسیار زیادی هم از دراویش در مقابل پارکشهر جمع شدهاند و یگان ویژه برای جلوگیری از پیوستن مردم به دراویش جلو آنها صف کشیده است».
دراویش در این دو هفته توانستند به یمن ایستادگی و همبستگی خود، صدایشان را نه تنها به مردم ایران بلکه به مردم جهان برسانند و عفو بینالملل از رژیم آخوندی خواست فوراً دراویش زندانی را آزاد کند.
دراویش زندانی که بیش از یکماه از اعتصابغذایشان میگذرد در شرایط جسمی وخیمی هستند، اما همچنان به اعتصاب خود ادامه دادهاند. این زندانیان سیاسی اعتصابی که در زندان اوین بهسر میبرند، عبارتند از: حمیدرضا مرادی سروستانی، افشین کرمپور، فرشید یداللهی، رضا انتصاری، امیر اسلامی، امید بهروزی، مصطفی دانشجو و مصطفی عبدی. علاوه بر اینها کسری نوری هم در زندان نظام شیراز به اعتصابغذای خود ادامه میدهد.
گسترش همبستگی اجتماعی با دراویش مقاوم، باعث وحشت و دستبستگی کارگزاران رژیم آخوندی در برابر دراویش شده است. رژیم، نه تنها نتوانست از تجمع از قبل اعلام شده روز 6مهر دراویش جلوگیری کند. بلکه یک گام عقبنشینی کرده و با نمایندگانی از دراویش نیز وارد مذاکره شد. در این مذاکره، کارگزاران رژیم یک هفته مهلت خواستهاند تا به خواستههای دراویش رسیدگی کنند. دراویش هم اعلام کردهاند تجمعات خود را که ”کوچ به اوین“ نامگذاری شده، تا رسیدن به خواستههاشان ادامه خواهند داد. حرفشان هم این است که ”اگر درویشی جرم است ما راهم دربند کنید! و اگر جرم نیست دوستان و وکلایمان را از زندان آزاد کنید!». دراویش برای پاسخ به خواستههایشان یک اولتیماتوم یک هفتهای به رژیم دادهاند. ایستادگی دراویش و پرداخت بهای آن، گام به گام آخوندهای حاکم و انحصارطلبی ارتجاعی و اعمال سرکوب و اختناق نسبت به دگراندیشان را بیش از پیش افشا کرده، همبستگی بین دراویش و مردم ایران و فعالان بینالمللی حقوقبشر را عمیقتر کرده و سرمشق و الگوی ارزشمندی را برای همهٴ گروهها و اقشار تحت ستم ارائه داده است. درود بر آنها!
دژخیمان خامنهای هفته گذشته در سلسله حملات وحشیانهیی به دراویش معترض در اطراف دادستانی تهران، نزدیک به 800تن از آنان را که برای اعتراض به فشارهای ظالمانهٴ حکومت تجمع کرده بودند، دستگیر کردند و آنها را پس از ضرب و شتم، با بدنهای مجروح به بازداشتگاه بردند. یکی از خانمها در صحبتی که بر روی اینترنت گذاشته شده گفت: خانمهای دراویش شعار لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار سرداده بودند که نیروهای یگان ویژه وحشیانه به آنها حمله کرد دست و سر بسیاری رو شکست و حتی به خانم باردار هم رحم نکردند، تعدادی از دراویش را به بیمارستان بردند و بستری شدند. اما نیروی بسیار زیادی هم از دراویش در مقابل پارکشهر جمع شدهاند و یگان ویژه برای جلوگیری از پیوستن مردم به دراویش جلو آنها صف کشیده است».
دراویش در این دو هفته توانستند به یمن ایستادگی و همبستگی خود، صدایشان را نه تنها به مردم ایران بلکه به مردم جهان برسانند و عفو بینالملل از رژیم آخوندی خواست فوراً دراویش زندانی را آزاد کند.
دراویش زندانی که بیش از یکماه از اعتصابغذایشان میگذرد در شرایط جسمی وخیمی هستند، اما همچنان به اعتصاب خود ادامه دادهاند. این زندانیان سیاسی اعتصابی که در زندان اوین بهسر میبرند، عبارتند از: حمیدرضا مرادی سروستانی، افشین کرمپور، فرشید یداللهی، رضا انتصاری، امیر اسلامی، امید بهروزی، مصطفی دانشجو و مصطفی عبدی. علاوه بر اینها کسری نوری هم در زندان نظام شیراز به اعتصابغذای خود ادامه میدهد.
گسترش همبستگی اجتماعی با دراویش مقاوم، باعث وحشت و دستبستگی کارگزاران رژیم آخوندی در برابر دراویش شده است. رژیم، نه تنها نتوانست از تجمع از قبل اعلام شده روز 6مهر دراویش جلوگیری کند. بلکه یک گام عقبنشینی کرده و با نمایندگانی از دراویش نیز وارد مذاکره شد. در این مذاکره، کارگزاران رژیم یک هفته مهلت خواستهاند تا به خواستههای دراویش رسیدگی کنند. دراویش هم اعلام کردهاند تجمعات خود را که ”کوچ به اوین“ نامگذاری شده، تا رسیدن به خواستههاشان ادامه خواهند داد. حرفشان هم این است که ”اگر درویشی جرم است ما راهم دربند کنید! و اگر جرم نیست دوستان و وکلایمان را از زندان آزاد کنید!». دراویش برای پاسخ به خواستههایشان یک اولتیماتوم یک هفتهای به رژیم دادهاند. ایستادگی دراویش و پرداخت بهای آن، گام به گام آخوندهای حاکم و انحصارطلبی ارتجاعی و اعمال سرکوب و اختناق نسبت به دگراندیشان را بیش از پیش افشا کرده، همبستگی بین دراویش و مردم ایران و فعالان بینالمللی حقوقبشر را عمیقتر کرده و سرمشق و الگوی ارزشمندی را برای همهٴ گروهها و اقشار تحت ستم ارائه داده است. درود بر آنها!