بحران مسکن مانند یک مار پیتون سرانجام به شهرها و شهرستانهای کوچک هم رسید تا زندگی و معیشت مردم در کوچکترین شهرها را هم مانند کلانشهرها ببلعد. ماری که خامنهای و دیکتاتوری فاسدش به جان مردم ایران انداختهاند.
روز ۲۹ آبان ۱۴۰۲ روزنامه حکومتی اقتصاد ۲۴ نوشت اجاره بهای مسکن در شهرهای کوچک بهسرعت افزایش مییابد.
علت چیست؟
مهاجرت اجباری ساکنان شهرهای بزرگ به شهرهای کوچک در گریز از اجاره بهای مسکن در تهران و دیگر کلانشهرها.
مهاجرت اجباری هموطنان روستایی به شهرها پس از نابودی زندگی در روستاهای کشور!
اکنون روشن شده که ایران آخوندزده با دو موج مهاجرت همزمان در داخل کشور روبهروست؛
یکی مهاجرت معکوس از کلانشهرها به شهرهای کوچک
و دیگری مهاجرت روستاییان به شهرهای کوچک و متوسط همجوار.
آنچه که اکنون باید به گفتههای پیشین افزود این است که؛
تا پیش از این مردم ایران ۳۳هزار روستای متروکه داشتند که حاصل سیاستهای ضدمردمی شاه و شیخ است، اما اکنون همین عدد ۳۳هزار پیوسته در حال بزرگتر شدن است! همانطور که تعداد حاشیهنشینهای شهرها هم پیوسته رو به افزایش است. و اگر روزنامه حکومتی قدس خبر از ۱۱میلیون حاشیه نشین میدهد (کلیشه زیر)
از آنسو، روزنامه حکومتی شرق هم روز ۱۵ آبان ۱۴۰۲ مینویسد: طبق آماری که از وزارت کشور در سالهای گذشته داشت، در استان خراسان جنوبی بیش از ۲۰۰۰روستا از سکنه خالی شدند. آمار دیگری هم نشان میدهد که جمعیت حاشیهنشین شهرهای ایران در یک دوره ۳۰تا ۳۵ساله از ۶۰۰هزار نفر به بیش از ۲۵میلیون نفر افزایش یافته. اینها فاجعه است؛ هم از نظر ملی، هم از نظر فرهنگی، هم از نظر اقتصادی.
فاجعهیی که خلق آن تنها از شیطان بر میآید و دیکتاتورهایی مانند شاه و خمینی و خامنهای!