کهکشان ایرانیان و همزمانی آن با سالگرد فروغ جاویدان، آخوندها را زیر فشار غیرقابل تحملی قرار داده است
اخیراً مصطفی پورمحمدی عضو هیات مرگ ۶۷، نکاتی را مطرح کرد که می‌تواند پیامدهای منفی حقوقی جدی‌ای برای رژیم در بر داشته باشد
مصطفی‌پور محمدی عضو هیات مرگ قتل‌عام ۶۷- ۱۲مرداد۹۸: «متأسفانه حالا بدهکاریم؟ ما باید پاسخ بدهیم؟ این حرفها چیه توی کشور ما می‌زنیم الان وقت جنگیدن است وقت حرف زدن نیست»
پس از پورمحمدی آخوند پلید علی رازینی پرده از اعدام صحرایی نظامیان و سربازانی برداشت که از قرار گرفتن در برابر مجاهدین خودداری کرده بودند.
آخوند علی رازینی از جلادان قتل‌عام۶۷ـ ۹مرداد ۹۸: «یک عده از رزمنده‌ها آمدند به من گفتند روحیه بچه‌ها خراب است شهید دادیم فلان و فلان و اینا. نبرند به کرمانشاه همینجا حکم را اجرا کنند یک ساختمانی نیمه‌کاره بود طبقه دومش اسکلتش را زده بودند اما چیز طاق نزده بودند گفتند می‌آییم اونجا اجرا می‌کنیم»
این سخنان جنایتکارانه در شرایطی اعلام می‌شوند که اسماعیلی سخنگوی قوه‌قضاییه با انکار اعدام نوجوانان تلاش می‌کند جنایت‌های رژیم متبوعش را لاپوشانی کند.
وضعیت متناقضی که روشن می‌کند رژیم در عین نیاز به سرکوب، از اعمال تمام‌عیار آن عاجز است چرا که از پیامدهای اجتماعی آن و شورش مردم به‌شدت وحشت دارد!
