این روزها برنامه توسعه هفتم رژیم فرصتی شده تا باندها و دستجات درونی رژیم، به تصفیه حساب با یک‌دیگر بپردازند، اقدامی که تنها منفعتش برای مردم، رو شدن هر چه بیشتر فساد حاکم بر حیات دیکتاتوری آخوندی با تمامی باندهایش است.
در تازه‌ترین مورد از این دست، روز ۷خرداد ۱۴۰۲ فرشاد مومنی اقتصاددان حکومتی در مورد برنامه توسعه هفتم رژیم گفت این برنامه می‌خواهد برای مافیاها نان فراهم کند.
وی افزود: «در فاصله سال۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ حدود ۶۲۰میلیارد دلار به اقتصاد ایران تزریق شده اما خالص اشتغال ایجاد شده در بخش صنعت ایران منفی ۴۱۵هزار شغل بوده است! معنی ساده این حرف این است که در یک فاصله ۵ساله مبلغ ۶۲۰میلیارد دلار (که معادل بودجه عمومی چندین سال رژیم است) پول وارد سیستم شده اما نه تنها هیچ شغلی ایجاد نشده بلکه ۴۱۵هزار شاغل هم از کار بیکار شده‌اند! همین اقتصاددان حکومتی افزوده است: کل رسانه‌های حکومتی و رسانه‌های مافیایی حتی یک بار هم به این موضوع نپرداخته‌اند و نهادهای نظارتی پرشمار کشور هم در برابر آن سکوت می‌کنند».
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: «در تاریخ چهارم اسفند ۱۴۰۱، رسانه‌های کشور گزارشی به‌نقل از مرکز آمار منتشر کردند که می‌گوید، یک میلیون و سیصد هزار شاغل صنعتی از بخش صنعت خارج شده‌اند. وی سپس گفته: اگر مملکت سر و صاحب داشت باید وضعیت فوق‌العاده اعلام شود. شما چه کرده‌اید که یک فرد می‌گوید اگر مسافرکشی کند بهتر از این است که در خدمت تولید کشور باشد؟
مومنی افزوده است: شما نمی‌بینید که در دو دهه گذشته بالغ بر ۲۰۰میلیارد دلار از کشور خارج شده است؟
وزارت صمت گزارشی منتشر کرده مبنی بر این‌که حدود ۷۰درصد بنگاههای صنعتی، به‌علت بحران عدم توانایی تأمین سرمایه در گردش خود تعطیل شده‌اند. وی نهایتاً افزود برنامه هفتم نشان می‌دهد گویا برخی در حال فراهم کردن نان برای مافیاها هستند».
