شیر زن قهرمان مجاهد خلق، طیبه (اعظم) رحمانی، از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران و عضو شورای ملی مقاومت، با بیش از سه دهه سابقه مبارزه در راه آزادی مردم ایران، شامگاه 3مرداد۱۳۹۵ پس از نبردی طولانی با بیماری سرطان در بیمارستانی در آلبانی جان باخت و در سالگرد حماسه میهنی و آرمانی فروغ جاویدان، به کهکشان جاودانه فروغها و به همرزمان صدیق و شهید اشرفیاش پیوست.
مجاهد خلق طیبه رحمانی که از مدتها پیش از بیماری رنج میبرد، در اثر کارشکنیهای مستمر و محاصره پزشکی، در لیبرتی امکان مداوای مناسب را نیافت.
متعاقباً نمایندگان مجاهدان اشرفی در لیبرتی نام او را در اردیبهشت 1392 (می 2013) جزو بیمارانی که باید انتقال آنها به اروپا تسریع شود در اختیار مقامات مللمتحد و مقامات آمریکایی قرار داده بودند.
وی سپس در شهریور 1394 به آلبانی منتقل شد و بلافاصله تحت مداوا قرار گرفت.
طیبه رحمانی متولد سال 1333، از معلمان مجرب مدارس تهران بود و تحصیلات عالی در امور تربیتی و مربیگری کودکان داشت. او در دوران قیام ضدسلطنتی با مجاهدین آشنا شد. در نبرد افشاگرانه ضدارتجاعی و ضددیکتاتوری در برابر خمینی و رژیم غاصب انقلاب مردم ایران، در کسوت یک میلیشیای مجاهد خلق مشارکت فعال داشت.
در سالهای پس از سرفصل ۳۰خرداد و پس از شکلگیری نبرد آزادیبخش و تأسیس ارتش آزایبخش ملی ایران، مسئولیتهای متعددی را با پاکبازی و رشادت و مسئولیت شناسی برعهده گرفت و از جمله با تعهدی فداکارانه و عمیقاً انسانی و بهکارگیری تحصیلات و تجربه حرفهییاش نقش ارزشمندی در آموزش و مراقبت از کودکان مجاهدین برعهده گرفت.
خواهرش مجاهد شهید زهرا رحمانی در سال 60 و برادرش مجاهد شهید محمدعلی رحمانی در سال 61 از شهیدان سرفراز مجاهدین در نبرد با استبداد مذهبی حاکم بر میهنمان بودهاند.
خواهر مجاهد طیبه (اعظم) رحمانی از سال 1382 در شمار هزار زن قهرمانی بود که پیشگام فداکاری و ایستادگی در حماسههای دوران پایداری پرشکوه مجاهدین در اشرف و لیبرتی بودند.
مجاهد قهرمان طیبه رحمانی در بیست و یکم رمضان، برابر با ششم تیرماه 1395 بار دیگر بر نقشه مسیر فدا و پایداری خود تأکید کرد و نوشت:
در روز شهادت امام مجاهدان علی (ع) با نوشتن نقشه مسیرم که یک سنت ایدئولوژیک مجاهدین میباشد، و با استعانت از شبهای پرارج قدر و شاخص (علی علیهالسلام)، فاروق اعظم، انتخاب میکنم هیچ سستی و ضعف و ذلت تا سرنگونی رژیم پلید و ضدبشری آخوندی به خود راه ندهم و در این (راه)، نقشه مسیرم مجاهد ماندن و مجاهد مردن است...
بار خدایا در جنگ صد برابر و متعهد بودن به نقشه مسیرم، و با نام علی علیهالسلام، کمکم کن که با رهبران عقیدتیام مسعود و مریم رجوی و تا رساندن مهر تابان به سرزمین شیروخورشید، این مسیر را ادامه دهم.
درود بر رجوی.
مرگ بر اصل ولایتفقیه
زنده باد ارتش آزادیبخش ملی ایران
طیبه رحمانی لاهوت، 21 رمضان.
6تیر 1395
پیام تسلیت رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران:
مریم رجوی: سلام بر مجاهد صدیق طیبه رحمانی
خواهر عزیزم طیبه رحمانی، پس از پیکاری طولانی با درد و بیماری طاقتفرسا به آسمان پرستاره مجاهدان صدیق و شهید پر کشید.
او درست در بیست و هشتمین سالگرد حماسه فروغ جاویدان به جاودانه فروغهای آزادی پیوست؛ با وجدانی آسوده و غنی؛ با روحی طیب و رستگار و با عبور از چهار دهه رزم و توفان که در آن یکسره شکیبایی و مسئولیتپذیری را آموزش میداد.
شخصیت مستحکم او که در این مبارزه طولانی همواره تکیهگاه صبور و بردباری برای یاران مجاهدش بود، و کوشش او در ترویج ارزشهای آرمانی، این زن آزاده و والای مجاهد خلق را در زمره زنان پیشتازی قرار داد که شایستگی زن ایرانی را در مبارزه برای کسب آزادی و برابری اثبات کردهاند.
به مجاهدین و به خانواده بزرگ مقاومت و بهویژه به خانواده محترم رحمانی صمیمانه تسلیت میگویم و به روح پرفتوح او و خواهر و برادر قهرمانش مجاهدان شهید زهرا رحمانی و محمدعلی رحمانی درود میفرستم.