وزارتخارجه آمریکا در گزارش سالانه حقوقبشر ۲۰۲۲ خود در مورد نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها آورده است: اعتراضات سراسری متعددی در ایران پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد و نیروهای امنیتی از قهر مرگبار علیه معترضان استفاده کردند. زنان و جوانان با سر دادن شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» تظاهرات را رهبری کردند.
موارد نقض حقوقبشر که از طریق گزارشهای معتبر ثبت شده شامل: قتلهای غیرقانونی یا خودسرانه توسط رژیم و عوامل آن، اعدام بهخاطر جرائمی که با استانداردهای قانون بینالمللی برای «جدیترین جرائم» همخوان نیست یا بهخاطر جرایم ارتکابی توسط مجرمان نوجوان، صدور احکام اعدام پس از محاکمات بدون دادرسی صحیح؛ ناپدید شدن اجباری منتسب به رژیم و عوامل آن؛ شکنجه یا رفتار ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز توسط رژیم و عوامل آن؛ دستگیری یا بازداشت خودسرانه؛ شرایط سخت و تهدید کننده جان افراد در زندانها؛ زندانیان و بازداشت شدگان سیاسی؛ اقدامات تلافیجویانه با انگیزه سیاسی علیه افراد در یک کشور دیگر، از جمله قتل، آدمربایی یا خشونت؛ عدم وجود استقلال قوه قضاییه حمایت نظامی از گروههای تروریستی در سرتاسر منطقه، که همگی بنا به گزارشات معتبر متهم به نقض حقوقبشر شدند و همچنین عضوگیری غیرقانونی کودک سربازان توسط عوامل رژیم در سوریه؛ دستگیری و تعقیب غیرموجه روزنامهنگاران، سانسور، محدودیتهای جدی در آزادی اینترنت؛ عدم وجود امکان شهروندان در تغییر مسالمتآمیز حکومت خود از طریق انتخابات آزاد و منصفانه؛ فساد جدی دولتی؛ فقدان تحقیق و محاکمه معنادار در مورد خشونت علیه زنان؛ قاچاق انسان و بدترین اشکال کار کودکان.
در ۸دسامبر، عفو بینالملل گزارش داد رژیم ایران محسن شکاری را کمتر از سه هفته پس از محکومیتش به اتهام «محاربه»، «مسدود کردن خیابانی در تهران» در حین شرکت در تظاهرات اعدام کردند. شکاری پس از یک "محاکمه ساختگی بهشدت ناعادلانه" به اعدام محکوم شد. مجیدرضا رهنورد در ۱۲دسامبر در مشهد به اتهام مشابهی مرتبط با فعالیت اعتراضی، در ملأعام اعدام شد.
عفو همچنین گزارش داد که در شش ماهه اول سال بهطور متوسط هر هفته پنج نفر در زندان رجایی شهر [گوهردشت] اعدام میشوند. طبق گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوقبشر در ایران "در زمان اعتراضات سراسری در ماه مه ۲۰۲۲، بیش از ۵۵نفر اعدام شدند که بیانگر بالاترین میزان اعدام ماهانه از سال۲۰۱۷ است."
گزارش سالانه دبیرکل ملل متحد در مورد وضعیت حقوقبشر در ایران که در ژوئن منتشر شد، خاطرنشان کرد که معترضان در معرض ناپدید شدن اجباری قرار گرفتند.
در ۲۰سپتامبر، نیکا شاه کرمی نوجوان پس از شرکت در تظاهرات ناپدید شد. او به مدت ۱۰روز ناپدید بود تا اینکه مقامات رژیم با خانواده او تماس گرفتند و گفتند که میتوانند جسد او را از سردخانه تحویل بگیرند. مقامات ادعا کردند که او با پریدن از یک ساختمان خودکشی کرد، اما خانواده او و سازمانهای غیردولتی اعلام کردند که او بهقتل رسیده است. مادر او در یک پیام ویدیویی گفت که مقامات او را تحت فشار قرار میدهند تا حرف مقامات را تکرار کند که شاه کرمی بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده است. او همچنین گفت که نیروهای امنیتی جسد دخترش را در حالی که خانواده برای تشییع جنازه برنامهریزی کرده بودند، او را مخفیانه دفن کردند.
گزارشهای گستردهیی از شکنجه و تجاوز علیه معترضان بازداشت شده وجود دارد. رژیم ایران علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی فیزیک را که در سال۲۰۲۰ به اتهام وابستگی به گروه مخالف مجاهدین خلق (MEK) دستگیر شده بودند، در حالی که در سلول انفرادی بودند، مکررا تهدید به کشتن یا تجاوز کردند. سازمانهای غیردولتی و رسانهها بهطور گسترده گزارش دادند که قبل از محکوم شدن آنها در ژوئیه ۲۰۲۱، دانشجویان در حالی که در سلول انفرادی نگهداری میشدند برای اعتراف اجباری مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که هر دو این اعترافات را در دادگاه پس گرفتند. گزارشها حاکی از آن است که یونسی پس از دستگیری، بر اثر ضرب و شتم به مدت ۶۰روز از چشمش خونریزی داشته است... .
در ماه ژانویه، بر اساس گزارشهای متعدد سازمانهای غیردولتی و رسانهها، بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز، پس از ابتلا به کووید-۱۹ در زندان اوین، پس از اینکه گزارششده از دسترسی به مراقبتهای پزشکی محروم شده بود، در بازداشت رژیم درگذشت. به گزارش سازمان «قلم» آمریکا، آبتین به اتهام «تبلیغات ضددولتی» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در حال گذراندن محکومیت شش ساله خود بود.