زندگی بسیاری از مردم ایران در میان عطش سوزان تابستان و بیم هراس سیل در فصلهای بارندگی در گردش است، هنوز مردم ایران از تبعات سیلهای... رها نشدهاند که سیلهای ۱۴۰۰ از راه میرسد. روز ۶دیماه ۱۴۰۰ رسانه و ارگانهای حکومتی از خطر سیل در ۶استان کشور خبر دادند.
یک عضو پیشین شورای شهر رژیم در تهران به این وضعیت اینطور اعتراف کرده: «ما باید همیشه نگران این باشیم که در شهر تهران ممکن است زلزله رخ بدهد. همچنین ما باید همیشه نگران وقوع سیل یا فرو نشست زمین باشیم».
عید سال۱۳۹۸ سیل استانهای گلستان، مازندران، فارس، لرستان، ایلام، خوزستان، کرمانشاه، تهران، البرز و یزد را درنوردید.
اما مشکل کجاست؟ برای مثال سیل استان خوزستان را بررسی میکنیم.
استخراج نفت در منطقهٔ هورالعظیم به مناقصه گذاشته شد، شرکت ژاپنی پیشنهاد استخراج نفت در هورالعظیم را مطرح کرد که با تجهیزات استخراج نفت در مناطق آبی این کار را انجام بدهد؛ اما به این اعتراف گوش کنید:
تلویزیون رژیم: «مطالعات خیلی دقیقی بود که شرکت ایندکس ژاپن انجام داده بود. تمام تأسیسات هم باید در آب انجام میداد. اما در دهه هشتاد یک اتفاقی افتاد و آن این بود که تمام شرکتهای ژاپنی و پروژههای نفتی رو اومدند مأموریت دادند به شرکتهای چینی وارد عمل شدند. آن اتفاق ناگوار بر میگرده به مجوزی که سال۸۹ داده شد که اینها در محیط غیرآبی کار کنند. در آن مقطع توانستند یک مجوزی را از یکی از شوراهای بالا دستی امنیتی بگیرند که این اجازه رو به آنها بدهد»
بله سپاه خامنهای برای پول بیشتر هورالعظیم را خشک کرد. ریهٔ تنفسی خوزستان جان داد و به بیابانی خشک تبدیل شد، هجوم ریزگردها، هوای ناسالم و خشکسالی تابستان تنها یک وجه این جنایت بود. سیلی که عید ۱۳۹۸ خوزستان را درنوردید، بهخاطر این بود که سپاه راه ورود آب به هورالعظیم را بسته بود تا تأسیسات نفتیاش آسیب نبیند؛ اما زمینهای کشاورزی، خانهها و احشام و دار ندار مردم خوزستان به زیرآب فرو رفت و این روند ادامه دارد.