در حالیکه رسانههای حکومتی با هزار خدعه و فریب تلاش میکنند اوضاع را عادی نشان دهند، همچنان خبرهای عصیان و شورش عمومی از هزارتوی قطع اینترنت و سانسور بهگوش میرسد.
تماس از جیرفت ۲۹آبان ۹۸: «اینا پمپ بنزین آتیش دادن. اصلاً اوضاع کشور بههم ریخته است. مردم میریزن شعار میدن ریختن در فرمانداری سنگ چوب زدن به فرمانداری».
تماس از نوشهر ۳۰آبان ۹۸: «این دیگه پایان سلطنتشونه. دیگه پایان روحانیت و این حرفا دیگه نزدیکه برا ما مثل روز روشنه که اینا دیگه باید جمع کنن برن».
با این حال از روز اول قیام تلویزیون حکومتی از تعداد معدود عاصیان میگوید: « امیدواریم که با هشیاری خوبی که مردم عزیز داشتن و صف خودشونو از تعداد معدودی که فرصتطلب بودن جدا کردن...». (تلویزیون رژیم اول آذر ۹۸)
اما روز ۳۰آبان یک سایت حکومتی خبر از ۶۰میلیون عاصی داد که هر لحظه پتانسیل شورشگری دارند و دنبال بهانه برای قیام و سرنگونی هستند: «کشوری که دارای ۶۰میلیون نیازمند است، هر لحظه پتانسیل ناآرامی دارد و ما نباید به دست این افراد بهانه بدهیم. بههمین علت میگوییم که نباید با بخشی از این افراد و نه همه آنها، با خشونت برخورد شود، چون حجم عاطفی بالایی دارند و دچار هیجانات میشوند».(سایت حکومتی ایران پنجشنبه ۳۰آبان ۹۸)
پاسداران بهخوبی دریافتهاند که درد مشترک عاصیان، موجب درک و پیوند و پیمان مشترک بین آنان شده و این رمز استمرار قیام و عصیان علیه جانیان است.