با تنگ شدن حلقه انزوای داخلی و بین‌المللی نظام، ژست‌های میان‌تهی وحدت موجب تشدید جدال بیشتر در باندهای غارت شد.
آخوند روحانی: «ما در داخل تندروی را نمی‌پسندیم و می‌دانیم به ضرر کشور خواهد بود. در این شرایط سخت ما باید مراقبت بکنیم اعتدال و میانه‌روی را».
کیهان خامنه‌ای با لگدی به ژست اعتدال روحانی نوشت: «یکی از دلایل مهم گرانی‌های اخیر پیوند زدن اقتصاد به مذاکره است و راه برون‌رفت از این وضع هم رهایی از تفکر پوسیده سازش با غرب است».
آخوند رئیسی ۹تیر ۹۹: «خطایی که اتفاق افتاد این بود که برخی تصور کردند با اعتماد به اروپایی‌ها و بی‌اعتمادی به داشته خودمان می‌توانند کار را پیش ببرند».
علوی‌تبار: «دنیایمان بدتر از عاقبت یزید است».
این در حالی است که خامنه‌ای ضعیف‌تر از هر زمان، هشدار داد: «ما امروز احتیاج داریم به مراقبت از همه‌ٔ جهات. می‌بینید دشمنی‌ها را».
قالیباف ۸تیر ۹۹: «مردم ما هرگز هیچ اختلافی را هیچ تنشی را حالا به تعبیری هیچ دعوای حیدری نعمتی را از کسی قبول نمی‌کنند».
به اعتراف پاسداران ریزشی نظام دعوای اصلی حیدری نعمتی نیست. جنگ، جنگ غارت و قدرت است.
- مجری: جهت‌گیری ایدئولوژیک حاکمیت ما چقدر دنیوی است و چقدر اخروی؟
- علوی تبار: به‌نظر من کاملاً دنیوی است برخلاف آنچه که ژست می‌گیرد. چون محوریتش قدرت است.
روزنامه حکومتی آرمان ۱۱تیر ۹۹ با اشاره به فرجام خشم و نفرت گرسنگان و حاشیه‌نشینان نوشت: «می‌توان پیش‌بینی کرد که جمعیت حاشیه‌نشین کشور به‌زور هم که شده درصدد کسب روزی و معیشت خود از اغنیا بوده و اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، زلزله‌ای از خشونت جامعه را تهدید می‌کند».
به‌علت بن‌بست‌های لاعلاج و تضعیف خامنه‌ای، روضه‌های وحدت موجب وحشت بیشتر نظام می‌شود؛ وحشت از زلزله قیام و شورشی که پیروزی می‌سازد.
