بعد از ابراز وحشت روحانی و وزیر بهداشتش از طغیان اجتماعی، خامنهای به صحنه آمد و تلاش کرد اوضاع را قابل کنترل نشان دهد.
تلویزیون رژیم: «حضرت آیتالله خامنهای با یادآوری حضور تعیینکننده مردم در مقابله با غائلههایی نظیر حوادث سالهای ۷۸ و ۸۸ افزودند: ملت در مقابله با هر حرکت ضدنظام، دشمن را مأیوس میکند و آیا توانایی و ظرفیتی بالاتر از این برای یک کشور قابل تصور است»؟
روزنامه حکومتی مستقل ۲۲تیر ۹۹ ضمن اعتراف به استراتژی شکستخورده قربانی کردن مردم در میدان کرونا و گرانی بهخاطر امنیت نظام نوشت: «یک منجی لازم بود تا توجه مردم را از وقایع آبان و آذر منحرف کند که کرونا آمد. مردم گرسنه و گرفتار و دلمرده را در اتاقی با شیری درنده تنها گذاشتند و منتظر نشستند تا کار، یکسره شود در حالیکه خودشان خیلی آرام و بدون جلب توجه، قیمتها را به اوج رساندند».
نمکی: «من چگونه میتوانم این مملکت را در شرایط سخت کرونا بهگونهیی اداره کنم که طغیان ناشی از گرسنگی و فقر هم نداشته باشم».
خامنهای در بخش دیگر ضمن پوشاندن کشتی به گل نشسته نظام در توفان قیام و بحرانهای اجتماعی گفت: «همه نقش خود را به بهترین وجه ایفا کنند تا در کوتاهمدت زنجیره سرایت را قطع کنیم و کشور را به ساحل نجات برسانیم».
روزنامه مستقل پایان کرونا و زنجیره سرایت را با پایان نظام گره زد و نوشت: «کرونا بههرحال روزی تمام میشود و آنوقت این لشکر تار و مار و زخمخورده دیگر چیزی برای باختن ندارد. وقتی خشمش طغیان کند تا ویرانی کامل، میجنگد و میشود آنچه نمیخواهید بشود».
این است اعتراف به شکست خامنهای و طلوع طغیان خشمی که تا ویرانی کامل میجنگد.