پس از افشای قربانی کردن سلامت و معیشت مردم پای امنیت نظام، آخوند روحانی شیاد ۲۵تیر ۹۹ وقیحانه ظاهر شد و گفت: «هم سلامت مردم که اهمیت اول! ما هست هم زندگی مردم اقتصاد مردم معیشت مردم اولویت دوم! ما هست».
این در حالی است که کارگزاران حکومتی هم در وحشت از خشم گرسنگان اعتراف میکنند که هرگز معیشت و سلامت در اولویت نبوده است.
احمد محرمزاده یخفروزان ـ مجلس ارتجاع ۲۵تیر ۹۹: «گرانی و تورم وحشتناک و سقوط ارزش پول ملی، امان هموطنان عزیز را بریده است، سفره مردم بسیار تنگ شده... بهحال مردم باید خون گریست».
مرتضی محمودوند ـ مجلس ارتجاع ۲۵تیر ۹۹: «مردم زیر بار بیتدبیری و سختی از فقر و تنگدستی صدای شکسته شدن استخوانهایشان به گوش میرسد... به فاطمه زهرا مردم دیار من برای فقط نان خالی به نانواییها مراجعه میکنند نان قرضی میگیرند».
آتش خشم و طغیان تهیدستان تمام ارکان نظام را میلرزاند و این کارگزاران خامنهای هستند که در وحشت و اضطراب اعتراف میکنند.
محمد باقری بنابی، نماینده بناب ـ مجلس ارتجاع ۲۵تیر ۹۹: «گرانی و تورم و عدم ثبات قیمتها و اقتصاد شرطی، کمر همه مردم ایران را شکسته است».
البته نمیگویند نانی که از سفره مردم ربوده شد اگر خرج معیشت و سلامت نشد کجا رفت.
رحمانی فضلی، وزیر کشور آخوندی ۸تیر ۹۹: «یکی اینکه ما امنیت الآن برای ما خیلی مهم هست دوم معیشت مردم برای ما الآن مهم هست».
شبکه ۵ تلویزیون رژیم ـ مصاحبه با پاسدار حسین علایی:
- مجری: الآن بهنظر شما و در عمل چه چیزی در اولویت است؟
- حسین علایی: بهنظر من هنوز بقا و امنیت اولویت ماست.
مرتضی محمودوند از خرمآباد ـ مجلس ارتجاع ۲۵تیر ۹۹: «فقر آتش خانمانسوزی ست که از کشتن بدتر است».
یک شهروند: «اینم نتیجه ۴۱سال حکومت جمهوری جهل و جور و فساد. اینم سرنوشت جوونهای ما متأسفم».
بله! قربانی کردن سلامت و معیشت مردم پای امنیت نظام جهل و جور و فساد، جنایتی است که ۴۱سال ادامه دارد و در شعلههای خشم همین تهیدستان و شورشگران نابود خواهد شد.