ای پادشه شیخان داد از غم تنهایی
وقت است در این بن‌بست یک روزنه بگشایی
اوضاع شلم شوربا گردد پس از برجام
کاری بکن ای جانا از موضع عظمایی
ما امت دلواپس حیران و پریشانیم
ما را چه شود با این بحران دم‌افزایی
بر بانی این برجام ما فحش و بد و بیراه
گوییم هزاران بار در خلوت و تنهایی
بدعهدی استکبار ما را به فغان آورد
یاد آر ز دوران زیبای «اوبامایی»
تحریم اگر یک بود صد گردد و شاید بیش
زین مهلکه راهی جوی با حیلهٔ ملایی
این بار دوازده جام بی‌وقفه همی سرکش
با چاشنی هارت و پورت در وادی رسوایی
شاید فرجی باشد از مخمصهٔ موجود
ما را ندهد خیری برجام اروپایی
... . . . . . . . . . . . . . .
هرسو برود «آقا» دردش نشود درمان
پایان نظامش هست زیبا و تماشایی
بنیان ولایت را برهم بزند ملت
با رزم و قیام خود در اوج توانایی
گودرز
