سایت هیل روز اول مهرماه در گزارشی درباره مماشات با رژیم ایران و معامله برای آزادی زندانیان آمریکایی در ایران نوشت: بهای معامله گروگان با ایران تروریسم بیشتر و دردسر برای آمریکا است.
در این گزارش آمده است:
جای تعجب نیست که مبادله پول در ازای گروگان دولت بایدن با رژیم ایران، جنجال قابل توجهی ایجاد کرده است. منتقدان این معامله تأکید میکنند که این معامله صرفاً به سود آخوندها بوده و آنها را تشویق میکند تا در آینده گروگانهای بیشتری بگیرند. مخالفان توافق همچنین نگران هستند که این نشاندهنده ذوب شدن خصومت است که مشخصه روابط آمریکا و ایران بوده است و بنابراین مقدمهای است برای آنچه که آنها تصور میکنند، ترتیبات یک توافق هستهیی معیوب است که واقعاً برنامه تسلیحاتی ایران را خاتمه نمیدهد.
در نهایت، آنها استدلال میکنند که علیرغم تضمینهای دولت، برعکس، رژیم ایران ۶ میلیارد دلار را که از بانکهای کره جنوبی به تهران آزاد میشود صرفاً برای اهداف شوم استفاده خواهد کرد.
این سومین نگرانی است که بهطور بالقوه نگرانکنندهترین است. دولت به صراحت اعلام کرده است که آمریکاییها نباید به ایران سفر کنند و این تهدید گروگان شدن آنها در برابر رژیمی را دارد که هیچ تردیدی در مورد دستگیری آنها ندارد. آمریکاییها احمق خواهند بود اگر فکر کنند هنوز هم میتوانند به ایران سفر کنند و با خیال راحت کشور را ترک کنند. آنها با نادیده گرفتن هشدارهای دولت، نمیتوانند انتظار داشته باشند که واشنگتن به نجات آنها بیاید.
از سوی دیگر، احتمال «تشدید تنش» ایران در درگیریهایی موجود که از قبل هم در منطقه هستند، سومین انتقادی است که به معامله گروگان در ازای پول وارد شده است، که بیشترین نگرانی را ایجاد میکند. وزارت امور خارجه در سال ۲۰۲۰ تخمین زد که ایران سالانه ۷۰۰میلیون دلار به حزبالله کمک مالی میکند. این رقم احتمالاً کم تخمین زده شده است. چند سال قبل از این برآورد، یک افسر برجسته اسراییلی این رقم را سالانه یک میلیارد دلار اعلام کرد.
علاوه بر این، ایران ۱۰۰میلیون دلار به حماس و میلیونها دلار دیگر به حوثیهای یمن کمک میکند. همچنین به عناصر ضددولتی در بحرین، بهویژه تیپهای الشتر و سرایا المختار، کمک مالی و همچنین آموزش میدهد. و آموزش و تسلیحات برای شبهنظامیان شیعه در عراق، بهویژه کتائب حزبالله فراهم میکند. ایران همچنین به تأمین مالی فعالیتهای زیرزمینی شیعیان در استان شرقی عربستان سعودی ادامه میدهد. بنابراین، یک برآورد محافظه کارانه از صورتحساب سالانه مشکل ساز منطقهیی ایران، مجموعاً یک میلیارد دلار و احتمالاً بیش از آن است.
دولت بایدن استدلال میکند که ایالات متحده بهدقت بر وجوهی که از کره جنوبی به حسابهای ایران در قطر منتقل میشود، نظارت خواهد کرد و اطمینان حاصل میکند که برای حمایت از نمایندگان مختلف تهران هزینه نمیشود. همانطور که مک گورک میگوید، آنها "با شرایطی تخصیص داده میشوند که اطمینان ایجاد میکند، وجوه فقط برای دسته محدودی از تجارت بشردوستانه هزینه میشود: غذا، دارو و محصولات کشاورزی."
از نظر فنی حرفش درست است. مسأله این نیست که آیا این وجوه طبق پیشبینی هزینه میشود یا خیر، بلکه مسأله این است که آیا ایران اکنون آزاد خواهد بود تا مبلغی معادل را برای تأمین مالی مشتریان خود اختصاص دهد.
با فرض اینکه ایران سالانه ۱ میلیارد دلار برای حمایت از همه نیروهای نیابتی خود هزینه میکند، میتواند تا ۶ میلیارد دلار را از پروژههای بشردوستانه برنامهریزی شده قبلی برای افزایش حمایت مالی خود از فعالیتهای تروریستی منطقهیی تا ۶ سال منحرف کند. تزریق هر چیزی که به چنین مبالغ هنگفتی به نیروهای نیابتی ایران نزدیک شود، تنها این احتمال را افزایش میدهد که آنها میتوانند بیشتر منطقه را بیثبات کنند.