«ما زندانیان سیاسی، معترضان آبانماه در زندان فشافویه اعتصاب غذا کردیم چرا که ما زنده‌به‌گور شده‌ایم. هیچ‌کدام مرتکب جرم نشدیم. تنها جرم ما اعتراض به‌عملکرد دولت و فساد و شرایط اقتصادی بوده است. اعتراض حق ماست».
این بخشی از نامهٔ زندانیان سیاسی است که در زندانهای رژیم آخوندی در معرض گلوله‌های نامریی کرونا قرار گرفته‌اند.
گزارشی از زندان قزلحصار: «اینجا زندان قزلحصاره دو سه نفر مردن هیچی رسیدگی نمی‌کنن بهمون از کرونا مردن... تو رو خدا مردم! هر کی این فیلمو میبینه یه رسیدگی کنه برامون».
در حالی‌که شمار قربانیان ویروس کرونا به‌طور تصاعدی افزایش می‌یابد، شماری از زندانیان به این ویروس مبتلا شده‌اند. روز چهارشنبه ۶فروردین یک زندانی در زندان مرکزی ارومیه بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخت. روز بعد در زندان تهران بزرگ(فشافویه) که فاقد کمترین امکانات بهداشتی است ۶زندانی به‌دلیل مبتلا بودن به کرونا جان باختند.
خانم مریم رجوی درگذشت زندانیان در فشافویه را شروع جان‌باختن‌های زنجیره‌ای توصیف کرد که یک جنایت بزرگ علیه بشریت توسط رژیم آخوندی است که از آزاد کردن زندانیان خودداری می‌کند.
در همین روز، پنجشنبه ۷فروردین زندانیان بندهای ۷ و ۹ زندان تبریز که در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند دست به شورش زدند.
یک سایت حکومتی نوشت: «زندانیان به سوی افسر نگهبان حمله‌ور شدند و وی را خلع‌سلاح کردند».(سایت حکومتی خبر فوری ۷فروردین ۹۹)
هفته گذشته نیز زندانیان زندان پارسیلون خرم‌آباد و زندان الیگودرز در اعتراض به این‌که در معرض مبتلا شدن به ویروس قرار گرفته بودند دست به شورش زده و تعدادی از زندانیان خرم‌آباد با خلع‌سلاح مأموران زندان فرار کردند.
زندانیان بین مرگی خاموش در سیاه‌چالها و خروشی آتشین برای آزادی، دومی را انتخاب کردند.
