ریخت وپاشهای نجومی باند پاسدار احمدی‌نژاد که آن‌روی سکه دزدیها و اختلاس نجومی اخیر است حتی صدای باندهای غالب را درآورده و یک سیلی دیگر به گوش ولی‌فقیه می‌باشد که شعار جهاد اقتصادی او به جهاد دزدی و ولخرجی دولت و باندهای بیت او تبدیل شده است. در همین رابطه سایت حکومتی آینده ۳۰ شهریور ۱۳۹۰ نیز به این موضوع پرداخته و با تیتر "مشقت احمدی‌نژاد و ۱۰۰ همراهش برای اصلاح مدیریت جهانی! " می‌نویسد...
«آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه‌ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا این‌که تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس ۳هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی‌آید؟! آقای رئیس‌جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه‌ها صورت می‌پذیرد و شاید هم پول این سفر را هم‌چون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می‌کند.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیأت ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعاً چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه‌ریزی مناسب بتوان از این‌گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی‌باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس‌جمهور جزیره صدهزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی‌نژاد به این‌گونه هزینه‌ها چندان ایرادی وارد کنند».
مشروح خبر ذیلاً آمده است:
«مشقت احمدی‌نژاد و صد همراهش برای اصلاح مدیریت جهانی!
در آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و هم‌چنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهم‌نامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیأت عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس‌جمهور را همراهی نکرده‌اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می‌توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسئولیت آن را برعهده نگرفت؟!
پس از آن که برخی رسانه‌ها از سفر هیأت ۱۰۰نفره به همراه... محمود احمدی‌نژاد به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سالیانه سازمان ملل خبر دادند، بررسیهای «آینده» از محل هتلی که حاضر به پذیرایی از احمدی‌نژاد در میان فشارهای شدید شده، نشان داد این سفر برای چنین جمعیتی با در نظر گرفتن برنامه‌های جانبی، حدوداً هزینه‌ای میلیون دلاری در پی خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار سرویس حکومتی «آینده» ؛ با تبلیغاتی که در سطح رسانه‌های آمریکا صورت پذیرفت، قریب به اتفاق هتلهای نیویورک علی الخصوص هتلهای محدوده سازمان ملل، ریسک میزبانی محمود احمدی‌نژاد را برای سال ۲۰۱۱ نپذیرفتند تا این‌که بالاخره هتل وارویک در منطقه منهتن و نزدیکی پارک مرکزی به نشانی خیابان پنجاه‌و چهارم، ۶۵ غربی پذیرفت که میزبان رئیس دولت نهم و دهم در هفتمین سفرش به نیویورک باشد.
هتل وارویک
این هتل برای میزبانی هیأت ۱۰۰نفره‌ای که در رسانه‌ها گفته شد همراه رئیس‌جمهور به نیویورک رفته‌اند، از ۳۵۹ اتاق و ۶۷ سوئیت و امکانات جانبی قابل توجهی برخوردار است که می‌تواند فعالیتهای رئیس‌جمهور ایران را به‌طور کامل پوشش دهد. از اتاق و سوئیتهای کلاسیک و لوکس تا سوئیت هالیوود و البته سوئیت خاص ستارگان که تراس زیبایش می‌تواند محل خوبی برای صرف چای باشد، هر چند شاید نشستن در آن تراس چندان با ملاحظات امنیتی همخوانی نداشته باشد و به همین جهت تراس را در اختیار سایر اعضاء خانواده قرار داد؛ به هر حال بدون خانواده که نمی‌شود برای اصلاح مدیریت جهانی رفت!
جالب آن که در جمع همراه احمدی‌نژاد که به همراه آقای رئیس راهی آمریکا شده‌اند، شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد و محمود بهمنی رئیس بانک مرکزی هم حضور دارند تا علاوه بر رایزنی با مقامات اقتصادی دنیا، خستگی‌شان بعد از فشارهایی که در رابطه با افتضاح اخیر در سیستم اقتصادی و بانکی زیردستشان وارد آمده، از تنشان بیرون برود و احیاناً در نبود رئیسشان در خصوص اختلاس ۳هزار میلیاردی، نتوان مورد پیگیرد قضایی پیرامون پرونده اختلاس قرارشان داد!
سوئیتهای ۲نفره هتل بدون هزینه غذا و سایر هزینه‌های جانبی برای ۵ شب بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ دلار است که با فرض در نظر گرفتن هیأت با همان جمعیت ۱۰۰ نفره و اجاره ۵۰ سوئیت و اتاق و قرق ۲ الی ۳ طبقه از این هتل در طبقات فوقانی به دلایل امنیتی، بیش از ۱۰۰ هزار دلار در طول ۵روز اقامت صرفاً هزینه اقامتشان باشد. اینها به جز هزینه‌های ۲وعده غذا برای هر نفر در هر روز است که با سرویس حدود ۲۰۰ دلار و برای ۵روز ۱۰۰۰ دلار می‌شود و طبیعتاً هزینه ۱۰۰ نفر طی ۵روز، ۱۰۰ هزار دلار خواهد شد. با این حساب هزینه اقامت معمولی ۱۰۰نفر در این مناطق دیپلوماتیک با صرف غذا در حدود ۲۰۰ هزار دلار خواهد بود و این در صورتی است که از هیأت ایرانی، کسی در سوئیتهای خاص این هتل هم‌چون سوئیت ستارگان یا سوئیت هالیوود اقامت نکند.
هر چند ممکن است تعدادی از اعضای این هیأت ۱۰۰ نفره در هتل دیگری با قیمت بیشتر یا کمتر اقامت داشته باشند که منجر به ارقام دیگری خواهد شد.
حال با فرض این‌که ۳ الی ۵ همایش در این هتل برگزار شود و فرضا ۱۰ نشست و دیدار با آمریکاییها و مسئولان دیگر کشورها، هزینه این نشستها را سرجمع شاید بتوان ۱۰۰ الی ۱۵۰ هزار دلار برآورد کرد که با هزینه چند صد هزار دلاری اقامت و غذا که با توجه به سلیقه آقایان در انتخاب غذا و اتاق می‌تواند افزایش چشمگیری داشته باشد، در مجموع شاید بتوان ۵۰۰هزار دلار برآورد کرد.
جلسه دیشب با مسئولان و اعضای شاخص برخی گروههای اجتماعی آمریکا در این هتل
اینها به جز هزینه سنگین پرواز یک هواپیمای ۷۴۷ از تهران به نیویورک و پارکینگ فرودگاه نیویورک است و البته باز هم تمام این هزینه جدا از کمکها و هدایا و سوغاتیها و سایر اقلام پیش‌بینی شده و پیش‌بینی نشده‌ای است که در لیست هزینه نهایی در نظر گرفته می‌شود. از محل هتل وارویک تا مقر سازمان ملل، ۷مایل (۱۱کیلومتر) طول مسیر است که طبق محاسبات گوگل ارث، با توجه به حجم ترافیک خیابانهای آن منطقه، طی این مسیر حدود ۳۰دقیقه به طول می‌انجآمد و این هزینه میلیون دلاری با یک هتل نزدیک مقر، چیزی در بودجه‌های کلان ریاست‌جمهوری نیست.
با این اوصاف این پرسش مطرح است، در کشور آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و هم‌چنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهم‌نامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیأت عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس‌جمهور را همراهی نکرده‌اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می‌توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسئولیت آن را برعهده نگرفت؟!
آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه‌ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا این‌که تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس ۳هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی‌آید؟! آقای رئیس‌جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه‌ها صورت می‌پذیرد و شاید هم پول این سفر را هم‌چون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می‌کند.
البته این امید وجود دارد که این تصاویر و قیمتهایی که در سایت این هتل حین رزرو قابل دسترسی است، غیرواقعی خوانده نشود و در نهایت عنوان شود آقای رئیس‌جمهور به همراه محافظشان در یک اتاق ۲نفره در هتل مستقر بوده و کل هزینه این سفر چند هزار دلار هم نشده است.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیأت ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعاً چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه‌ریزی مناسب بتوان از این‌گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی‌باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس‌جمهور جزیره ۱۰۰هزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی‌نژاد به این‌گونه هزینه‌ها چندان ایرادی وارد کنند».
«آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه‌ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا این‌که تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس ۳هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی‌آید؟! آقای رئیس‌جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه‌ها صورت می‌پذیرد و شاید هم پول این سفر را هم‌چون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می‌کند.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیأت ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعاً چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه‌ریزی مناسب بتوان از این‌گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی‌باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس‌جمهور جزیره صدهزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی‌نژاد به این‌گونه هزینه‌ها چندان ایرادی وارد کنند».
مشروح خبر ذیلاً آمده است:
«مشقت احمدی‌نژاد و صد همراهش برای اصلاح مدیریت جهانی!
در آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و هم‌چنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهم‌نامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیأت عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس‌جمهور را همراهی نکرده‌اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می‌توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسئولیت آن را برعهده نگرفت؟!
پس از آن که برخی رسانه‌ها از سفر هیأت ۱۰۰نفره به همراه... محمود احمدی‌نژاد به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سالیانه سازمان ملل خبر دادند، بررسیهای «آینده» از محل هتلی که حاضر به پذیرایی از احمدی‌نژاد در میان فشارهای شدید شده، نشان داد این سفر برای چنین جمعیتی با در نظر گرفتن برنامه‌های جانبی، حدوداً هزینه‌ای میلیون دلاری در پی خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار سرویس حکومتی «آینده» ؛ با تبلیغاتی که در سطح رسانه‌های آمریکا صورت پذیرفت، قریب به اتفاق هتلهای نیویورک علی الخصوص هتلهای محدوده سازمان ملل، ریسک میزبانی محمود احمدی‌نژاد را برای سال ۲۰۱۱ نپذیرفتند تا این‌که بالاخره هتل وارویک در منطقه منهتن و نزدیکی پارک مرکزی به نشانی خیابان پنجاه‌و چهارم، ۶۵ غربی پذیرفت که میزبان رئیس دولت نهم و دهم در هفتمین سفرش به نیویورک باشد.
هتل وارویک
این هتل برای میزبانی هیأت ۱۰۰نفره‌ای که در رسانه‌ها گفته شد همراه رئیس‌جمهور به نیویورک رفته‌اند، از ۳۵۹ اتاق و ۶۷ سوئیت و امکانات جانبی قابل توجهی برخوردار است که می‌تواند فعالیتهای رئیس‌جمهور ایران را به‌طور کامل پوشش دهد. از اتاق و سوئیتهای کلاسیک و لوکس تا سوئیت هالیوود و البته سوئیت خاص ستارگان که تراس زیبایش می‌تواند محل خوبی برای صرف چای باشد، هر چند شاید نشستن در آن تراس چندان با ملاحظات امنیتی همخوانی نداشته باشد و به همین جهت تراس را در اختیار سایر اعضاء خانواده قرار داد؛ به هر حال بدون خانواده که نمی‌شود برای اصلاح مدیریت جهانی رفت!
جالب آن که در جمع همراه احمدی‌نژاد که به همراه آقای رئیس راهی آمریکا شده‌اند، شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد و محمود بهمنی رئیس بانک مرکزی هم حضور دارند تا علاوه بر رایزنی با مقامات اقتصادی دنیا، خستگی‌شان بعد از فشارهایی که در رابطه با افتضاح اخیر در سیستم اقتصادی و بانکی زیردستشان وارد آمده، از تنشان بیرون برود و احیاناً در نبود رئیسشان در خصوص اختلاس ۳هزار میلیاردی، نتوان مورد پیگیرد قضایی پیرامون پرونده اختلاس قرارشان داد!
سوئیتهای ۲نفره هتل بدون هزینه غذا و سایر هزینه‌های جانبی برای ۵ شب بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ دلار است که با فرض در نظر گرفتن هیأت با همان جمعیت ۱۰۰ نفره و اجاره ۵۰ سوئیت و اتاق و قرق ۲ الی ۳ طبقه از این هتل در طبقات فوقانی به دلایل امنیتی، بیش از ۱۰۰ هزار دلار در طول ۵روز اقامت صرفاً هزینه اقامتشان باشد. اینها به جز هزینه‌های ۲وعده غذا برای هر نفر در هر روز است که با سرویس حدود ۲۰۰ دلار و برای ۵روز ۱۰۰۰ دلار می‌شود و طبیعتاً هزینه ۱۰۰ نفر طی ۵روز، ۱۰۰ هزار دلار خواهد شد. با این حساب هزینه اقامت معمولی ۱۰۰نفر در این مناطق دیپلوماتیک با صرف غذا در حدود ۲۰۰ هزار دلار خواهد بود و این در صورتی است که از هیأت ایرانی، کسی در سوئیتهای خاص این هتل هم‌چون سوئیت ستارگان یا سوئیت هالیوود اقامت نکند.
هر چند ممکن است تعدادی از اعضای این هیأت ۱۰۰ نفره در هتل دیگری با قیمت بیشتر یا کمتر اقامت داشته باشند که منجر به ارقام دیگری خواهد شد.
حال با فرض این‌که ۳ الی ۵ همایش در این هتل برگزار شود و فرضا ۱۰ نشست و دیدار با آمریکاییها و مسئولان دیگر کشورها، هزینه این نشستها را سرجمع شاید بتوان ۱۰۰ الی ۱۵۰ هزار دلار برآورد کرد که با هزینه چند صد هزار دلاری اقامت و غذا که با توجه به سلیقه آقایان در انتخاب غذا و اتاق می‌تواند افزایش چشمگیری داشته باشد، در مجموع شاید بتوان ۵۰۰هزار دلار برآورد کرد.
جلسه دیشب با مسئولان و اعضای شاخص برخی گروههای اجتماعی آمریکا در این هتل
اینها به جز هزینه سنگین پرواز یک هواپیمای ۷۴۷ از تهران به نیویورک و پارکینگ فرودگاه نیویورک است و البته باز هم تمام این هزینه جدا از کمکها و هدایا و سوغاتیها و سایر اقلام پیش‌بینی شده و پیش‌بینی نشده‌ای است که در لیست هزینه نهایی در نظر گرفته می‌شود. از محل هتل وارویک تا مقر سازمان ملل، ۷مایل (۱۱کیلومتر) طول مسیر است که طبق محاسبات گوگل ارث، با توجه به حجم ترافیک خیابانهای آن منطقه، طی این مسیر حدود ۳۰دقیقه به طول می‌انجآمد و این هزینه میلیون دلاری با یک هتل نزدیک مقر، چیزی در بودجه‌های کلان ریاست‌جمهوری نیست.
با این اوصاف این پرسش مطرح است، در کشور آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و هم‌چنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهم‌نامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیأت عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس‌جمهور را همراهی نکرده‌اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می‌توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسئولیت آن را برعهده نگرفت؟!
آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه‌ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا این‌که تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس ۳هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی‌آید؟! آقای رئیس‌جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه‌ها صورت می‌پذیرد و شاید هم پول این سفر را هم‌چون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می‌کند.
البته این امید وجود دارد که این تصاویر و قیمتهایی که در سایت این هتل حین رزرو قابل دسترسی است، غیرواقعی خوانده نشود و در نهایت عنوان شود آقای رئیس‌جمهور به همراه محافظشان در یک اتاق ۲نفره در هتل مستقر بوده و کل هزینه این سفر چند هزار دلار هم نشده است.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیأت ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعاً چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه‌ریزی مناسب بتوان از این‌گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی‌باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس‌جمهور جزیره ۱۰۰هزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی‌نژاد به این‌گونه هزینه‌ها چندان ایرادی وارد کنند».
