بحران سیاسی بلژیک ادامه دارد، علت چیست؟ چه راهحلی هست؟ نگرانیها در بروکسل ادامه دارد. پس از آنکه «ایو لوترن» نخستوزیر بلژیک بهطور غافلگیر کنندهیی کنارهگیری خود را از دولت اعلام کرد، آلبرت دوم پادشاه بلژیک با سخنانش تلاش خود را برای نجات کشور از ورطه بحران نشان داد. وی گفت: «من از این دوره طولانی که برای تشکیل دولت میگذرد، متأسف هستم و نسبت به بحران طولانی که بلژیک را فراگرفته نمیتوانم بیش از این سکوت کنم».
تاکنون تلاشهای یک ونیم ساله نخستوزیر برای به جریان انداختن دوباره مذاکرات بین مناطق فلامان و والون شکست خورده است. اکنون ایو لوترن به سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا پیوسته و بلژیک را بدون دولت رها کرده است.
چهارسال بحران و حدود 460روز بدون دولت برای یک کشور رکوردی غیرقابلتصور همراه با نگرانیهای جدی در مورد آینده بلژیک است. داستان از انتخابات مجلس قانونگذاری در سال ۲۰۰۷آغاز شد و با ایده استقلال و خودمختاری در منطقه فلامان شدت یافت. بحران در دولت از ماه دسامبر سال ۲۰۰۷ آغاز شد. در پی استعفای ایو لوترن، «گیویر هوشتاد» دولت موقت تشکیل داد. در سال ۲۰۰۸ لوترن دوباره دولت جدید را تشکیل داد و پس از 9ماه دولتش به علت بحران مالی شکست خورد. پس از آن، در دسامبر همان سال هرمن وان رامپوی زمام امور را در دست گرفت. اما او برای ریاست شورای اروپا فراخوانده شد. کمتر از یک سال بعد در نوامبر سال۲۰۰۹ لوترن برای یکبار دیگر وارد صحنه شد و مذاکره بین فلامان و والون از سرگرفته شد. در 22آوریل سال گذشته لوترن استعفا کرد و انتخابات زود هنگام در ماه ژوئن برگزار شد اما نتیجه انتخابات بحران بلژیک را عمیقتر کرد برای اینکه حزب ناسیونالیستها در فلامان به پیروزی رسید. ایدههای این حزب مبتنی بر خودمختاری فلامان است که والونها با آن مخالف هستند.
دراصل آینده بلژیک در بین دو دیدگاه متضاد در هالهیی از ابهام قرار گرفته است. یکی خواهان جدایی و دیگری خواهان اتحاد است.
تاکنون تلاشهای یک ونیم ساله نخستوزیر برای به جریان انداختن دوباره مذاکرات بین مناطق فلامان و والون شکست خورده است. اکنون ایو لوترن به سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا پیوسته و بلژیک را بدون دولت رها کرده است.
چهارسال بحران و حدود 460روز بدون دولت برای یک کشور رکوردی غیرقابلتصور همراه با نگرانیهای جدی در مورد آینده بلژیک است. داستان از انتخابات مجلس قانونگذاری در سال ۲۰۰۷آغاز شد و با ایده استقلال و خودمختاری در منطقه فلامان شدت یافت. بحران در دولت از ماه دسامبر سال ۲۰۰۷ آغاز شد. در پی استعفای ایو لوترن، «گیویر هوشتاد» دولت موقت تشکیل داد. در سال ۲۰۰۸ لوترن دوباره دولت جدید را تشکیل داد و پس از 9ماه دولتش به علت بحران مالی شکست خورد. پس از آن، در دسامبر همان سال هرمن وان رامپوی زمام امور را در دست گرفت. اما او برای ریاست شورای اروپا فراخوانده شد. کمتر از یک سال بعد در نوامبر سال۲۰۰۹ لوترن برای یکبار دیگر وارد صحنه شد و مذاکره بین فلامان و والون از سرگرفته شد. در 22آوریل سال گذشته لوترن استعفا کرد و انتخابات زود هنگام در ماه ژوئن برگزار شد اما نتیجه انتخابات بحران بلژیک را عمیقتر کرد برای اینکه حزب ناسیونالیستها در فلامان به پیروزی رسید. ایدههای این حزب مبتنی بر خودمختاری فلامان است که والونها با آن مخالف هستند.
دراصل آینده بلژیک در بین دو دیدگاه متضاد در هالهیی از ابهام قرار گرفته است. یکی خواهان جدایی و دیگری خواهان اتحاد است.