الشرق الاوسط فرامنطقه‌یی ۷تیر - یکی از زنان زندانی سیاسی مخالف رژیم حاکم در تهران، چند روز قبل از اجرای حکم زندانش، موفق به فرار از ایران به اروپا شد، او خانم مهین صارمی، همسر قدیمی‌ترین زندانی سیاسی ایران است که 6ماه پیش به‌رغم دخالت سازمانهای حقوقی بین‌المللی اعدام شد.
خانم صارمی بعد از چندین بار حبس در زندان مخوف اوین و آخرین محکومیت به مدت ۱۰سال، به‌دلیل فعالیتهای اعتراضی علیه آیت‌الله‌ها از جمله نقش فعالش در سازماندهی قیام زنان در جریان تظاهرات اعتراضی علیه انتخاب مجدد احمدی‌نژاد در سال ۲۰۰۹ و ارتباط با رسانه‌های بیگانه، از ایران گریخت.
صارمی ۵۷ساله در شهر بروجرد در غرب ایران متولد شد، وی مادر ۴فرزند است که ۳تن از دخترانش کماکان در ایران هستند که در اندوه از دست دادن پدرشان به‌سر می‌برند که مخالف رژیم ایران بود و در ۲۸دسامبر ۲۰۱۰ به اتهام محاربه یعنی ”محارب با خدا و رسول که جزای آن مرگ“ است، اعدام شد. وی بعد از موفقیتش در فرار از ایران، در یک ایمیل برای الشرق الاوسط توضیح داد که: «به پاریس آمدم تا جنایتهای رژیم ایران را افشا کنم و صدای زندانیان سیاسی در تهران را به گوش جهان برسانم».
خانم صارمی‌گفت که خبر اعدام همسرش برای او و خانواده‌اش دردناک بود به‌رغم این‌که او چند روز قبل از اعدامش توصیه کرده بود که لباس سیاه نپوشید و گریه نکنید. وی از چیزهایی که در طی دوره‌های زندان در ایران شاهدش بوده گفت، از شکنجه مخالفان در زندان به‌خصوص زنان و اشاره کرد که ”رژیم ولایت‌فقیه روی سرکوب زنان استوار است، و این‌که فقط با دخالت در تمامی امور شخصی مردم در قدرت مانده است“ امری که او می‌گوید ”از نظر دینی، قانونی و اخلاقی غیرقابل‌قبول است“. وی اضافه می‌کند که ”شعارهای اخیر در قیامهای زنان ایران که به سرنگونی اصل ولایت فقیه فرامی‌خواندند، در تاریخ مبارزه آنها ثبت خواهد شد“. در مورد علت افت شدت تظاهرات مردمی در ایران خانم صارمی‌گفت که این ”به سرکوب وحشیانه و دستگیریهای بسیار گسترده که رژیم به آنها اقدام کرده برمی‌گردد و از طرفی ناتوانی جامعه بین‌المللی در حمایت از مخالفان و بسنده کردن رهبران اپوزیسیون داخل به درخواست تغییر در سایه خود رژیم ولایت فقیه، امری که اغلب مردم آن را رد می‌کنند“.
وی اضافه کرد که اختلافات بین رهبر عالی علی خامنه‌ای و رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد امری طبیعی است که در رژیم دیکتاتوری دینی مثل رژیم ایران رخ می‌دهد.
در اولین فعالیتش در پاریس، خانم صارمی در بزرگترین گردهمایی ایرانیان در خارج از کشور شرکت کرد، اجتماع بین‌المللی که اخیراً در سالن ویلپنت نزدیک پایتخت فرانسه با شرکت هزاران تن از ایرانیان مخالف و با حضور صدها تن از شخصیتهای سیاسی معروف و هیأتهای پارلمانی از بسیاری از کشورها برگزار شد. خانم صارمی که در بین محافل سیاسی اپوزیسیون ایران و فعالان در تهران و بسیاری شهرهای دیگر به‌خوبی شناخته شده است و با ستاد اجتماعی سازمان ”مجاهدین خلق“ ایران، اپوزیسیون رژیم حاکم، کار می‌کرده است، گفت که در طی سالهای گذشته، چمدان او همیشه برای رفتن به زندان آماده بوده، ولی این بار چمدانش را برداشت و با آن از ایران خارج شد.
وی در مورد فرارش از ایران گفت: ”من در ایران با سازمان (مجاهدین خلق) و ستاد اجتماعی آن کار می‌کردم و در این زمینه فعال بودم و به ۱۰سال زندان محکوم شدم همسرم مرحوم علی، به دوستانش وصیت کرده بود تا ترتیب خروج من را از ایران بدهند. یکی از دوستانش در مجلس ختم همسرم به آن‌جا آمد و مدتی بعد روند ترتیب امور برای خروج من از ایران شروع شد“. وی اضافه کرد: ”در ابتدا قصد داشتم به قرارگاه اشرف (جایی که اعضای سازمان مجاهدین خلق در عراق اقامت دارند) بروم برای این‌که با پسرم که در آن‌جاست باشم ولی قرارگاه اشرف ۲سال است که در محاصره است و امکان داخل شدن به آن وجود ندارد، بنابراین به فرانسه آمدم“.
خانم صارمی‌گفت که در زمان ورود به زندان از چیزی که ممکن بود بر سرش بیاید می‌ترسید ”زیرا تجربه آن را از قبل داشتم و در خلال ۲سال گذشته شاهد شکنجه هواداران مجاهدین در زندان بودم به‌خصوص زندان اوین“. وی گفت که ”شرایط زندانیان زن از زندانیان مرد خطرناکتر است زیرا ملاها و پاسداران به وحشیانه‌ترین انواع شکنجه جسمی و روحی در مورد زنان دست می‌زنند“.
در مورد زنان در ایران، او توضیح داد که زنان در قیامهای مردمی نقش بسیار بزرگی داشتند و ”معتقدم که حضور زنان از جنبه‌های ویژه قیام مردم ایران علیه رژیم است. واقعیت این است که زنان نقش مهمی در طول 3دهه مبارزه ایفا کرده‌اند و کماکان در سنگر هستند“ و اشاره کرد که ”شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر اصل ولایت‌فقیه در تاریخ مبارزه زنان ایران ثبت خواهد شد“.
صارمی در قیامهای مردمی فعال بود. در اغلب تظاهراتهایی که در تهران برگزار شد، شرکت داشت. در مورد پس‌رفت تظاهرات در دوران اخیر در ایران خانم صارمی گفت دلیل اصلی این بود که ”تظاهرات به سختی با عملیات وحشیانه و دستگیریهای گسترده سرکوب شد“. او اضافه کرد ”سیاست ضعیف و مماشات با رژیم و بی‌تفاوتی جامعه بین‌المللی و عدم تأیید خواسته تظاهرکنندگان، به سرکوب آنها توسط رژیم کمک کرده است“. ولی جامعه ایران ”مانند آتش زیر خاکستر است و در جستجوی منفذی است تا مجدداً فوران کند. دلیل آن روشن است، با وجود رژیم ملاهای حاکم، هیچ مشکلی در ایران در مسیر حل شدن نیست“.
درباره اختلافات اخیر بین رهبر عالی ایران علی خامنه‌ای و رئیس‌جمهور ایران محمود احمدی‌نژاد، او گفت که رژیم ایران از زمان روی کارآمدن، مستمراً در حال اعدام و نابود کردن تعداد زیادی از آخوندهای بزرگ رقیب خود بوده است ”این راه و روش طبیعی این رژیم است زیرا خامنه‌ای به‌عنوان ولی‌فقیه ممکن نیست شخص دیگری را قبول کند مگر این‌که فرمانبردار ۱۰۰% او باشد همان‌طور که احمدی‌نژاد این‌طور بود و می‌توان گفت این نمودی است از مرحله پایانی رژیم ولایت فقیه“.
خانم صارمی بعد از چندین بار حبس در زندان مخوف اوین و آخرین محکومیت به مدت ۱۰سال، به‌دلیل فعالیتهای اعتراضی علیه آیت‌الله‌ها از جمله نقش فعالش در سازماندهی قیام زنان در جریان تظاهرات اعتراضی علیه انتخاب مجدد احمدی‌نژاد در سال ۲۰۰۹ و ارتباط با رسانه‌های بیگانه، از ایران گریخت.
صارمی ۵۷ساله در شهر بروجرد در غرب ایران متولد شد، وی مادر ۴فرزند است که ۳تن از دخترانش کماکان در ایران هستند که در اندوه از دست دادن پدرشان به‌سر می‌برند که مخالف رژیم ایران بود و در ۲۸دسامبر ۲۰۱۰ به اتهام محاربه یعنی ”محارب با خدا و رسول که جزای آن مرگ“ است، اعدام شد. وی بعد از موفقیتش در فرار از ایران، در یک ایمیل برای الشرق الاوسط توضیح داد که: «به پاریس آمدم تا جنایتهای رژیم ایران را افشا کنم و صدای زندانیان سیاسی در تهران را به گوش جهان برسانم».
خانم صارمی‌گفت که خبر اعدام همسرش برای او و خانواده‌اش دردناک بود به‌رغم این‌که او چند روز قبل از اعدامش توصیه کرده بود که لباس سیاه نپوشید و گریه نکنید. وی از چیزهایی که در طی دوره‌های زندان در ایران شاهدش بوده گفت، از شکنجه مخالفان در زندان به‌خصوص زنان و اشاره کرد که ”رژیم ولایت‌فقیه روی سرکوب زنان استوار است، و این‌که فقط با دخالت در تمامی امور شخصی مردم در قدرت مانده است“ امری که او می‌گوید ”از نظر دینی، قانونی و اخلاقی غیرقابل‌قبول است“. وی اضافه می‌کند که ”شعارهای اخیر در قیامهای زنان ایران که به سرنگونی اصل ولایت فقیه فرامی‌خواندند، در تاریخ مبارزه آنها ثبت خواهد شد“. در مورد علت افت شدت تظاهرات مردمی در ایران خانم صارمی‌گفت که این ”به سرکوب وحشیانه و دستگیریهای بسیار گسترده که رژیم به آنها اقدام کرده برمی‌گردد و از طرفی ناتوانی جامعه بین‌المللی در حمایت از مخالفان و بسنده کردن رهبران اپوزیسیون داخل به درخواست تغییر در سایه خود رژیم ولایت فقیه، امری که اغلب مردم آن را رد می‌کنند“.
وی اضافه کرد که اختلافات بین رهبر عالی علی خامنه‌ای و رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد امری طبیعی است که در رژیم دیکتاتوری دینی مثل رژیم ایران رخ می‌دهد.
در اولین فعالیتش در پاریس، خانم صارمی در بزرگترین گردهمایی ایرانیان در خارج از کشور شرکت کرد، اجتماع بین‌المللی که اخیراً در سالن ویلپنت نزدیک پایتخت فرانسه با شرکت هزاران تن از ایرانیان مخالف و با حضور صدها تن از شخصیتهای سیاسی معروف و هیأتهای پارلمانی از بسیاری از کشورها برگزار شد. خانم صارمی که در بین محافل سیاسی اپوزیسیون ایران و فعالان در تهران و بسیاری شهرهای دیگر به‌خوبی شناخته شده است و با ستاد اجتماعی سازمان ”مجاهدین خلق“ ایران، اپوزیسیون رژیم حاکم، کار می‌کرده است، گفت که در طی سالهای گذشته، چمدان او همیشه برای رفتن به زندان آماده بوده، ولی این بار چمدانش را برداشت و با آن از ایران خارج شد.
وی در مورد فرارش از ایران گفت: ”من در ایران با سازمان (مجاهدین خلق) و ستاد اجتماعی آن کار می‌کردم و در این زمینه فعال بودم و به ۱۰سال زندان محکوم شدم همسرم مرحوم علی، به دوستانش وصیت کرده بود تا ترتیب خروج من را از ایران بدهند. یکی از دوستانش در مجلس ختم همسرم به آن‌جا آمد و مدتی بعد روند ترتیب امور برای خروج من از ایران شروع شد“. وی اضافه کرد: ”در ابتدا قصد داشتم به قرارگاه اشرف (جایی که اعضای سازمان مجاهدین خلق در عراق اقامت دارند) بروم برای این‌که با پسرم که در آن‌جاست باشم ولی قرارگاه اشرف ۲سال است که در محاصره است و امکان داخل شدن به آن وجود ندارد، بنابراین به فرانسه آمدم“.
خانم صارمی‌گفت که در زمان ورود به زندان از چیزی که ممکن بود بر سرش بیاید می‌ترسید ”زیرا تجربه آن را از قبل داشتم و در خلال ۲سال گذشته شاهد شکنجه هواداران مجاهدین در زندان بودم به‌خصوص زندان اوین“. وی گفت که ”شرایط زندانیان زن از زندانیان مرد خطرناکتر است زیرا ملاها و پاسداران به وحشیانه‌ترین انواع شکنجه جسمی و روحی در مورد زنان دست می‌زنند“.
در مورد زنان در ایران، او توضیح داد که زنان در قیامهای مردمی نقش بسیار بزرگی داشتند و ”معتقدم که حضور زنان از جنبه‌های ویژه قیام مردم ایران علیه رژیم است. واقعیت این است که زنان نقش مهمی در طول 3دهه مبارزه ایفا کرده‌اند و کماکان در سنگر هستند“ و اشاره کرد که ”شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر اصل ولایت‌فقیه در تاریخ مبارزه زنان ایران ثبت خواهد شد“.
صارمی در قیامهای مردمی فعال بود. در اغلب تظاهراتهایی که در تهران برگزار شد، شرکت داشت. در مورد پس‌رفت تظاهرات در دوران اخیر در ایران خانم صارمی گفت دلیل اصلی این بود که ”تظاهرات به سختی با عملیات وحشیانه و دستگیریهای گسترده سرکوب شد“. او اضافه کرد ”سیاست ضعیف و مماشات با رژیم و بی‌تفاوتی جامعه بین‌المللی و عدم تأیید خواسته تظاهرکنندگان، به سرکوب آنها توسط رژیم کمک کرده است“. ولی جامعه ایران ”مانند آتش زیر خاکستر است و در جستجوی منفذی است تا مجدداً فوران کند. دلیل آن روشن است، با وجود رژیم ملاهای حاکم، هیچ مشکلی در ایران در مسیر حل شدن نیست“.
درباره اختلافات اخیر بین رهبر عالی ایران علی خامنه‌ای و رئیس‌جمهور ایران محمود احمدی‌نژاد، او گفت که رژیم ایران از زمان روی کارآمدن، مستمراً در حال اعدام و نابود کردن تعداد زیادی از آخوندهای بزرگ رقیب خود بوده است ”این راه و روش طبیعی این رژیم است زیرا خامنه‌ای به‌عنوان ولی‌فقیه ممکن نیست شخص دیگری را قبول کند مگر این‌که فرمانبردار ۱۰۰% او باشد همان‌طور که احمدی‌نژاد این‌طور بود و می‌توان گفت این نمودی است از مرحله پایانی رژیم ولایت فقیه“.
