رزمندگان ارتش آزادیبخش ملی لیبی به سمت کوههای غربی در حرکت هستند. پیشرفت آنها البته کند ولی مداوم است، آنها به تصرف زمینها و مواضع نیروهای قذافی ادامه می‌دهند. تنها صد کیلومتر به طرابلس باقی است.
یکی از رزمندگان می‌گوید: هنوز نیروهای قذافی در این نواحی هستند ولی ما آنها را عقب خواهیم راند. آخرین محلی که توسط نیروهای مقاومت تسخیر شده روستای کوچکی به‌نام «سویت» است که در یک نقطه مرتفع و استراتژیک قرار دارد و به کل این منطقه مشرف است. نیروهای قذافی ساعتی پس از ترک این روستا آن‌جا را با راکت و خمپاره مورد تهاجم خود قرار دادند.
رزمندگان می‌گویند با وجود این‌که سلاحهایشان محدود است و هیچ کمکی هم از خارج به آنها نمی‌شود ولی در حال پس گرفتن زمینها از نیروهای قذافی هستند.
یکی از این رزمندگان می‌گوید: ”هواپیماهای ناتو هر روز طرابلس و شهرهای دیگر را بمباران می‌کنند ولی ما نمی‌دانیم چرا آنها از هواپیماهای خود برای پاکسازی این منطقه استفاده نمی‌کنند!. آنها منتظر چه هستند؟“.
روستای «سویت» تنها ۱۲ کیلومتر از شهر «یفرا» که هفته قبل توسط نیروهای مقاومت تسخیر شد فاصله دارد. ساختمان سوراخ سوراخ شده مدرسه، پوکه‌های خالی که در همه جا به جای مانده، خودروهای منهدم شده، و مغازه‌های آسیب دیده ابعاد جنگ را نشان می‌دهد. این منطقه برای مدت دو ماه تحت محاصره و در زیر گلوله‌باران شدید قرار داشت. نیروهای قذافی از انواع سلاحها برای شلیک به نیروهای مقاومت استفاده می‌کردند مثلاً گلوله‌های ضدتانک که با آن به خانه‌های مردم شلیک می‌شده است.
هرمنطقه که به‌دست رزمندگان می‌افتد شهروندان آن منطقه از اسارت نیروهای قذافی آزاد می‌شوند.
یک مرد می‌گوید که آنها مدت سه ماه در خانه خود گیر کرده و از گلوله‌باران نیروهای قذافی فرار می‌کردند. وی خدا را شکر می‌کند که امروز آزاد شدند.
صحبت درباره بن‌بست نظامی در لیبی زیاد شنیده می‌شود ولی این‌جا در غرب لیبی نیروهای مقاومت به پیشروی خود به آهستگی و با احتیاط ادامه می‌دهند و اکنون به فاصله کمتراز ۱۰۰ کیلومتری طرابلس رسیده‌اند.
یکی از رزمندگان می‌گوید: هنوز نیروهای قذافی در این نواحی هستند ولی ما آنها را عقب خواهیم راند. آخرین محلی که توسط نیروهای مقاومت تسخیر شده روستای کوچکی به‌نام «سویت» است که در یک نقطه مرتفع و استراتژیک قرار دارد و به کل این منطقه مشرف است. نیروهای قذافی ساعتی پس از ترک این روستا آن‌جا را با راکت و خمپاره مورد تهاجم خود قرار دادند.
رزمندگان می‌گویند با وجود این‌که سلاحهایشان محدود است و هیچ کمکی هم از خارج به آنها نمی‌شود ولی در حال پس گرفتن زمینها از نیروهای قذافی هستند.
یکی از این رزمندگان می‌گوید: ”هواپیماهای ناتو هر روز طرابلس و شهرهای دیگر را بمباران می‌کنند ولی ما نمی‌دانیم چرا آنها از هواپیماهای خود برای پاکسازی این منطقه استفاده نمی‌کنند!. آنها منتظر چه هستند؟“.
روستای «سویت» تنها ۱۲ کیلومتر از شهر «یفرا» که هفته قبل توسط نیروهای مقاومت تسخیر شد فاصله دارد. ساختمان سوراخ سوراخ شده مدرسه، پوکه‌های خالی که در همه جا به جای مانده، خودروهای منهدم شده، و مغازه‌های آسیب دیده ابعاد جنگ را نشان می‌دهد. این منطقه برای مدت دو ماه تحت محاصره و در زیر گلوله‌باران شدید قرار داشت. نیروهای قذافی از انواع سلاحها برای شلیک به نیروهای مقاومت استفاده می‌کردند مثلاً گلوله‌های ضدتانک که با آن به خانه‌های مردم شلیک می‌شده است.
هرمنطقه که به‌دست رزمندگان می‌افتد شهروندان آن منطقه از اسارت نیروهای قذافی آزاد می‌شوند.
یک مرد می‌گوید که آنها مدت سه ماه در خانه خود گیر کرده و از گلوله‌باران نیروهای قذافی فرار می‌کردند. وی خدا را شکر می‌کند که امروز آزاد شدند.
صحبت درباره بن‌بست نظامی در لیبی زیاد شنیده می‌شود ولی این‌جا در غرب لیبی نیروهای مقاومت به پیشروی خود به آهستگی و با احتیاط ادامه می‌دهند و اکنون به فاصله کمتراز ۱۰۰ کیلومتری طرابلس رسیده‌اند.
