با تقدیر از همبستگی و قیام کارگران، معلمان، دانشجویان و همه جوانان بپاخاسته و اشرفنشان ایران که در روز جهانی کارگر علیه دیکتاتوری آخوندی بپاخاستند.
شعلههای قیام و تظاهرات و اعتراضات ضدحکومتی با «شعارهای مرگ به خامنهای – مرگ بردیکتاتور»، تمهیدات سرکربگرانه حکومت آخوندی را برای ممانعت از هرگونه تظاهرات در روز جهانی کارگر را درهم شکست و فریاد آزادیخواهی وایستادگی کارگران و زحمتکشان ایران برای احقاق حقوق به یغمارفتهشان، در نقاط مختلف تهران بزرگ و در دیگر شهرهای میهن طنین افکند.
دیکتاتوری هراسان آخوندها در سلسله اقدامهای فشرده خود برای پیشگیری یا مقابله با خیزشهای اعتراضی روزجهانی کارگر، بیشترین تمهیدات و طرحها و حداکثر نیروی سرکوبگر خود را به میدان آورده بود.
برای تشدید کنترل و خفه کردن هرگونه صدای اعتراض، حکومت آخوندی بساط تظاهرات فرمایشی و نمایشی سالانهاش درخیابانها را به کلی برچیده بود. درعوض، تنها در تهران دست کم پانزدههزار مأمور از نیروی انتظامی، یگانهای ضدشورش، نیروهای بسیج سپاه ضدمحمد و سازمان بسیج و مزدوران لباس شخصی و اطلاعاتی را بهکار گرفت.
اما تظاهرات و طنین شعارهای قیام سراسری در روزجهانی کارگر، هم در نقاط مختلف تهران و هم دردیگر شهرهای ایران، باردیگرنشان داد که نه سرکوب وحشیانه ولیفقیه ارتجاع و باند غالب حکومت و نه نغمههای سازش و تسلیم طلبی، هرگز نمیتواند اوضاع را به گذشته برگرداند و طلسم درهم شکسته ولایت منفور و چپاولگر را ترمیم کند.
کارگران و زحمتکشان بهپاخاسته ایران، باخروش «هرروز روزکارگره ـ خامنهای ستمگره» نشان دادند که مردم ایران به ویژه محرومان و ستمدیدگان برای به زیرکشیدن رژیم جبار و چپاولگر ولایتفقیه عزم جزم دارند و تا نیل به آزادی و حاکمیت مردم، از پا نمینشینند. جامعه ایران با تمام اقشار و طبقات خود درجبهه فراگیر همبستگی ملی برای به زیرکشیدن استبداد خونریز مذهبی قیام کرده است.
شعلههای قیام و تظاهرات و اعتراضات ضدحکومتی با «شعارهای مرگ به خامنهای – مرگ بردیکتاتور»، تمهیدات سرکربگرانه حکومت آخوندی را برای ممانعت از هرگونه تظاهرات در روز جهانی کارگر را درهم شکست و فریاد آزادیخواهی وایستادگی کارگران و زحمتکشان ایران برای احقاق حقوق به یغمارفتهشان، در نقاط مختلف تهران بزرگ و در دیگر شهرهای میهن طنین افکند.
دیکتاتوری هراسان آخوندها در سلسله اقدامهای فشرده خود برای پیشگیری یا مقابله با خیزشهای اعتراضی روزجهانی کارگر، بیشترین تمهیدات و طرحها و حداکثر نیروی سرکوبگر خود را به میدان آورده بود.
برای تشدید کنترل و خفه کردن هرگونه صدای اعتراض، حکومت آخوندی بساط تظاهرات فرمایشی و نمایشی سالانهاش درخیابانها را به کلی برچیده بود. درعوض، تنها در تهران دست کم پانزدههزار مأمور از نیروی انتظامی، یگانهای ضدشورش، نیروهای بسیج سپاه ضدمحمد و سازمان بسیج و مزدوران لباس شخصی و اطلاعاتی را بهکار گرفت.
اما تظاهرات و طنین شعارهای قیام سراسری در روزجهانی کارگر، هم در نقاط مختلف تهران و هم دردیگر شهرهای ایران، باردیگرنشان داد که نه سرکوب وحشیانه ولیفقیه ارتجاع و باند غالب حکومت و نه نغمههای سازش و تسلیم طلبی، هرگز نمیتواند اوضاع را به گذشته برگرداند و طلسم درهم شکسته ولایت منفور و چپاولگر را ترمیم کند.
کارگران و زحمتکشان بهپاخاسته ایران، باخروش «هرروز روزکارگره ـ خامنهای ستمگره» نشان دادند که مردم ایران به ویژه محرومان و ستمدیدگان برای به زیرکشیدن رژیم جبار و چپاولگر ولایتفقیه عزم جزم دارند و تا نیل به آزادی و حاکمیت مردم، از پا نمینشینند. جامعه ایران با تمام اقشار و طبقات خود درجبهه فراگیر همبستگی ملی برای به زیرکشیدن استبداد خونریز مذهبی قیام کرده است.