در هفتهای که گذشت و در پی قیام بزرگ 13آبان، آتش قیام در کانونهای آگاهی و پایداری همچنان شعله میکشید. دانشگاههای تهران، علم و صنعت، خواجه نصیر، شیراز، مشهد، اهواز، تبریز، کردستان، نجف آباد، همایون شهر، دامغان، رشت، هرمزگان، سیستان و بلوچستان، و مازندران شاهد مشتها و فریادهای دانشجویان علیه حاکمیت ننگین آخوندی بود. یک نمونه از این اعتراضها، برهم زدن سخنرانی پاسدار افشار معاون وزیر کشور احمدینژاد در قزوین بود.
علاوه بر دانشگاه، بهشت زهرا نیز یک کانون گرم قیام بود. مردم بپاخاسته تهران روز پنجشنبه 14آبان بهزیارت شهدای قیام در بهشت زهرا رفتند و مزار شهیدان را گلباران کردند. پارک لاله تهران هم کانون دیگر قیام بود که این هفته نیز با حضور مادران شهدا و زندانیان سیاسی مرکز خروش و اعتراض بود. دستگیریهای گسترده در روز 13آبان باعث شده بود که مقابل زندان اوین و جلوی ساختمان دادستانی ضدانقلاب آخوندها که در طول 5ماهی که از قیام میگذرد، یکی از کانونهای پرتپش قیام بود، شعلهورتر و پرطنینتر از پیش باشد.
در هفته گذشته همچنین شاهد تجمعهای اعتراضی کارگران کنف کار در رشت، کارگران آلمینیوم سازی اراک، اتوبوسرانی زنجان، کارکنان صنایع مخابرات راه دور در شیراز، و کارگران کارخانه نیشکر هفتتپه بودیم. این تجمعات و اعتراضها بهرغم تمهیدات سرکوبگرانه رژیم برای جلوگیری از کوچکترین اعتراضی شکل گرفته است.
در یک رویداد بیسابقه ضدحکومتی، چهارشنبه شب بیستم آبان، مردم و جوانان ایران، بهطور یکپارچه مسابقه فوتبال تیمهای ایران و ایسلند را تحریم کردند و تنها 100تن از عوامل رژیم بهعنوان تماشاگر درسکوهای خالی ورزشگاه آزادی دیده میشدند.
علاوه بر دانشگاه، بهشت زهرا نیز یک کانون گرم قیام بود. مردم بپاخاسته تهران روز پنجشنبه 14آبان بهزیارت شهدای قیام در بهشت زهرا رفتند و مزار شهیدان را گلباران کردند. پارک لاله تهران هم کانون دیگر قیام بود که این هفته نیز با حضور مادران شهدا و زندانیان سیاسی مرکز خروش و اعتراض بود. دستگیریهای گسترده در روز 13آبان باعث شده بود که مقابل زندان اوین و جلوی ساختمان دادستانی ضدانقلاب آخوندها که در طول 5ماهی که از قیام میگذرد، یکی از کانونهای پرتپش قیام بود، شعلهورتر و پرطنینتر از پیش باشد.
در هفته گذشته همچنین شاهد تجمعهای اعتراضی کارگران کنف کار در رشت، کارگران آلمینیوم سازی اراک، اتوبوسرانی زنجان، کارکنان صنایع مخابرات راه دور در شیراز، و کارگران کارخانه نیشکر هفتتپه بودیم. این تجمعات و اعتراضها بهرغم تمهیدات سرکوبگرانه رژیم برای جلوگیری از کوچکترین اعتراضی شکل گرفته است.
در یک رویداد بیسابقه ضدحکومتی، چهارشنبه شب بیستم آبان، مردم و جوانان ایران، بهطور یکپارچه مسابقه فوتبال تیمهای ایران و ایسلند را تحریم کردند و تنها 100تن از عوامل رژیم بهعنوان تماشاگر درسکوهای خالی ورزشگاه آزادی دیده میشدند.