مجله تایم آمریکا در مقاله‌یی با عنوان ”ایران چگونه جوانانش را برای اعتراض آموزش داد“ نوشت: جوانان و دانشجویان یک موتور محرک جدید و عجیب پیدا کرده‌اند؛ آنها دیگر انگیزه‌یی برای پیوستن به تظاهرات حمایت از حکومت ندارند اما در عوض به اعتراضات ضدحکومتی می‌پیوندند. مخالفان که از حق راهپیمایی در خیابانها محروم شده از مناسبتهای حکومتی استفاده می‌کنند و به خیابانها می‌آیند. این تاکتیک اعتراضی همراه با کولی گرفتن درست بعد از انتخابات مورد منازعه 12ژوئن (22خرداد) شروع شد.
مجله تایم در ادامه مقاله خود می‌افزاید: چند هفته بعد، یک جمعیت بزرگ که شمار آن به ده‌ها هزار نفر رسید، به‌طور مؤثری تجمعات روز قدس در سراسر کشور را مصادره کرد و شعارهای مرگ بر اسراییل را با شعار نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران! و شعار مرگ بر روسیه جایگزین نمود.
روز چهارشنبه مردم در میدان ولی‌عصر وهفت تیر تجمع کردند و شعار مرگ بر دیکتاتور و ”تا احمدی‌نژاده هر روز همین بساطه“ سر دادند. این تظاهرات مورد حمله نیروی لباس شخصی و نیروهای امنیتی قرار گرفت.
تایم می‌افزاید: آنچه این وضعیت، بیان می‌کند معمای ویژه‌یی است که این رژیم در حال حاضر با آن مواجه است. جمهوری اسلامی در فرم فعلی نمی‌تواند بدون ویترین نمایشی مناسبتهای ضد غربی عرض اندام کند. در عین‌حال این رژیم با برگزاری این مناسبتها و ترویج و تبلیغ آنها خود را در معرض برگزاری ضدتظاهراتی قرار می‌دهد که زیراب قدرت حکومت را به آرامی می‌زند.
روز چهارشنبه، صدای سخنرانی اصلی در تجمع مقابل سفارت آمریکا به‌طور کامل توسط شعارهای اعتراضات نزدیک به این محل، پوشانده شد. بدتر از این برای دولت این بود که؛ شعار این اعتراضات از تلویزیون دولتی که تجمع حامی دولت در مقابل سفارت را پخش زنده می‌کرد نیز، به‌طور سراسری پخش شد.
در این فضا، شمار اعتراض کنندگان که شرکت کردند کمتر از این واقعیت اهمیت دارد که؛ این اعتراضات به‌صورتی منظم در مقابل دانشگاهها برگزار می‌شود و این کاریست که تا چند ماه قبل غیرقابل تصور بود. …
مقاله تایم با این نتیجه‌گیری به پایان می‌رسد که: تعطیلات، مانورها، شعارها و ساختاری که جمهوری اسلامی را شکل داده بنظر می‌رسد برای اعتراضات این روزها یک زرادخانه از مهمات به ارمغان آورده است تا آنها را علیه دولتی به‌کار بگیرند که به‌طور فزاینده، اشتباهات رژیم شاه را که سه دهه قبل سرنگون شد تکرار می‌کند.
مجله تایم در ادامه مقاله خود می‌افزاید: چند هفته بعد، یک جمعیت بزرگ که شمار آن به ده‌ها هزار نفر رسید، به‌طور مؤثری تجمعات روز قدس در سراسر کشور را مصادره کرد و شعارهای مرگ بر اسراییل را با شعار نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران! و شعار مرگ بر روسیه جایگزین نمود.
روز چهارشنبه مردم در میدان ولی‌عصر وهفت تیر تجمع کردند و شعار مرگ بر دیکتاتور و ”تا احمدی‌نژاده هر روز همین بساطه“ سر دادند. این تظاهرات مورد حمله نیروی لباس شخصی و نیروهای امنیتی قرار گرفت.
تایم می‌افزاید: آنچه این وضعیت، بیان می‌کند معمای ویژه‌یی است که این رژیم در حال حاضر با آن مواجه است. جمهوری اسلامی در فرم فعلی نمی‌تواند بدون ویترین نمایشی مناسبتهای ضد غربی عرض اندام کند. در عین‌حال این رژیم با برگزاری این مناسبتها و ترویج و تبلیغ آنها خود را در معرض برگزاری ضدتظاهراتی قرار می‌دهد که زیراب قدرت حکومت را به آرامی می‌زند.
روز چهارشنبه، صدای سخنرانی اصلی در تجمع مقابل سفارت آمریکا به‌طور کامل توسط شعارهای اعتراضات نزدیک به این محل، پوشانده شد. بدتر از این برای دولت این بود که؛ شعار این اعتراضات از تلویزیون دولتی که تجمع حامی دولت در مقابل سفارت را پخش زنده می‌کرد نیز، به‌طور سراسری پخش شد.
در این فضا، شمار اعتراض کنندگان که شرکت کردند کمتر از این واقعیت اهمیت دارد که؛ این اعتراضات به‌صورتی منظم در مقابل دانشگاهها برگزار می‌شود و این کاریست که تا چند ماه قبل غیرقابل تصور بود. …
مقاله تایم با این نتیجه‌گیری به پایان می‌رسد که: تعطیلات، مانورها، شعارها و ساختاری که جمهوری اسلامی را شکل داده بنظر می‌رسد برای اعتراضات این روزها یک زرادخانه از مهمات به ارمغان آورده است تا آنها را علیه دولتی به‌کار بگیرند که به‌طور فزاینده، اشتباهات رژیم شاه را که سه دهه قبل سرنگون شد تکرار می‌کند.
