شاخص عدم وابستگی نیروهای سیاسی به رژیم ایران، تنظیم رابطه با سازمان مجاهدین خلق است

ایاد جمال‌الدین روحانی برجسته شیعه و عضو کمیسیون خارجه پارلمان عراق تصریح کرد: شاخص ملی بودن و عدم وابستگی نیروهای سیاسی به رژیم ایران تنظیم رابطه آنها با سازمان مجاهدین خلق است. وی در مصاحبه با تلویزیون البغدادیه درباره سفر اخیر رفسنجانی به عراق و پیامدهای آن تأکید کرد: برای شناخت نیروهای سیاسی ملی در عراق، یک شاخص وجود دارد. هر نیرویی که تلاش می‌کند تا سازمان مجاهدین خلق را از عراق اخراج کند نشان‌دهنده این است که با رژیم ایران ارتباط ارگانیک دارد. تلویزیون بغدادیه از ایاد جمال‌الدین پرسید: آیا بنظر شما دیدار رفسنجانی از عراق غیررسمی بود یا هم‌چنان که سلیم عبدالله گفت، بار سیاسی دارد. مردم عراق درباره رفتار با کشوری که در عراق نفوذ دارد، می‌پرسند آیا در عراق مردانی نداریم که در مقابل رفتار رژیم ایران بایستند؟ ایاد جمال‌الدین پاسخ داد: با رژیم ایران نمی‌توان رفتار برابر و یا متقابل کرد الا بعد از اینکه قانون احزاب در عراق تنظیم شود و منابع تامین این احزاب فاش شود. بسیاری از احزاب و نیروهای سیاسی هستند که هنوز از سوی رژیم ایران تغذیه می‌شوند و رابطه ارگانیک با این رژیم دارند. در آگاهی سیاسی عراقیان تغییراتی صورت گرفته است. مردم عراق تغییر کرده‌اند و انتخابات اخیر این موضوع را اثبات کرد ولی آیا بدان معنی است که نیروهای سیاسی روابط تاریخی‌شان با رژیم ایران را قطع کرده‌اند؟ ما از آنها نمی‌خواهیم که دشمن ایران باشند ولی از آنها می‌خواهیم که یک نیروی ملی عراقی باشند و از منافع عراق دفاع کنند و نه اینکه طرح و برنامه رژیم ایران برای اجرای آن در عراق را داشته باشند. من برای شناخت نیروهای سیاسی عراقی یک شاخص مطرح می‌کنم. هر نیرویی که تلاش می‌کند تا سازمان مجاهدین خلق را از عراق اخراج کند نشان‌دهنده این است که با رژیم ایران ارتباط ارگانیک دارد. عضو کمیسیون خارجه پارلمان عراق افزود: من از مجاهدین خلق دفاع نمی‌کنم ولی مجاهدین خلق اهرمی در دست دولت عراق در مقابل رژیم ایران هستند. ما چندین پرونده معلق بین ایران و عراق داریم، پرونده هواپیماها، پرونده غرامتها و همه این پرونده‌ها بین ایران و عراق بلاتکلیف است. دولت عراق اهرمی بجز مجاهدین خلق در دست ندارد و وقتی که یک نیروی سیاسی عراقی خواستار اخراج مجاهدین به‌صورت مجانی و در راه خدا می‌شود، عراق را از هر اهرمی که بتواند از طریق آن به طرف ایرانی فشار بیاورد خالی می‌کند. ما از این نیروهای سیاسی که در حاکمیت و در پارلمان هستند می‌خواهیم که منافع عراق را در نظر بگیرند و با رژیم ایران به‌صورت برابر و همطراز رفتار کنند ولی چگونه می‌توانند این کار را انجام بدهند در صورتیکه آنها هنوز از سوی رژیم ایران تامین می‌شوند و برای احزابشان و برای شبه‌نظامیانشان و تبلیغاتشان از رژیم ایران کمک می‌گیرند. کمکهایی که این احزاب از ایران می‌گیرند قابل کشف نیستند و زمانی می‌توان آنرا فاش کرد که بر اساس شیوه‌های قانونی باشد. لذا باید قانون احزاب تنظیم شود.