مدیرکل مدیریت بحران استانداری رژیم در آذربایجان غربی به خطر خشک شدن دریاچه ارومیه اعتراف کرد و گفت: چنان‌چه دریاچه ارومیه احیا نشود، بیش از ۱۴میلیون نفر جانشان در خطر خواهد بود و انواع بیماریها آنها را تهدید می‌کند.
جعفری روز 1مرداد 96 ضمن تلاش برای کم کردن نقش رژیم در این فاجعه و انداختن تقصیر به گردن مردم و سایر عوامل گفت: خشک شدن دریاچه ارومیه تنها مربوط به دولتها نیست و تغییر اقلیم، خشکسالی، افزایش مصرف آب، عامل انسانی و کاهش بارندگیها از جمله دلایل خشک شدن دریاچه است».
وی افزود: «هر ساله باید به‌طور میانگین هشت درصد از مصرف آب کشاورزی را کاهش دهیم تا در برنامه پنج ساله، مصرف آب را ۴۰درصد کاهش دهیم».
بیشتر بخوانید
جعفری روز 1مرداد 96 ضمن تلاش برای کم کردن نقش رژیم در این فاجعه و انداختن تقصیر به گردن مردم و سایر عوامل گفت: خشک شدن دریاچه ارومیه تنها مربوط به دولتها نیست و تغییر اقلیم، خشکسالی، افزایش مصرف آب، عامل انسانی و کاهش بارندگیها از جمله دلایل خشک شدن دریاچه است».
وی افزود: «هر ساله باید به‌طور میانگین هشت درصد از مصرف آب کشاورزی را کاهش دهیم تا در برنامه پنج ساله، مصرف آب را ۴۰درصد کاهش دهیم».
بیشتر بخوانید
مردم عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه را رژیم آخوندی می‌دانند
روز 14تیر 96 حضرت پور عضو مجلس ارتجاع از ارومیه در مصاحبه با رسانه‌های حکومتی گفت: «آنچه که شما در آمار و ارقام روی میز خود از دریاچه ارومیه می‌بینید با آنچه که ساکنان اطراف بزرگترین کانون کویرزایی کشور در حال لمس و تنفس با همه وجود هستند؛ تفاوت دارد».
روز جمعه 23تیر جمعی از مردم و مدافعان محیط‌زیست در ارومیه با وجود فضای سنگین امنیتی، بر روی پل میانگذر، برای نجات دریاچه ارومیه زنجیره‌انسانی تشکیل دادند. در ابتدا مأموران امنیتی و یگان ویژه چندین بار مانع از تشکیل زنجیره‌انسانی شدند و هر بار تجمع‌کنندگان را متفرق می‌کردند ولی مردم در برابر فشار نیروهای اطلاعاتی مقاومت کرده و زنجیره انسانی تشکیل دادند.
تجمع‌کنندگان شعار می‌دادند:
دریاچه ارومیه دارد جان می‌دهد
دولت به قتل آن فرمان می‌دهد
دریاچه ارومیه در حال اتمام است
آذربایجان اگر برنخیزد بازنده خواهد بود
روز جمعه 23تیر جمعی از مردم و مدافعان محیط‌زیست در ارومیه با وجود فضای سنگین امنیتی، بر روی پل میانگذر، برای نجات دریاچه ارومیه زنجیره‌انسانی تشکیل دادند. در ابتدا مأموران امنیتی و یگان ویژه چندین بار مانع از تشکیل زنجیره‌انسانی شدند و هر بار تجمع‌کنندگان را متفرق می‌کردند ولی مردم در برابر فشار نیروهای اطلاعاتی مقاومت کرده و زنجیره انسانی تشکیل دادند.
تجمع‌کنندگان شعار می‌دادند:
دریاچه ارومیه دارد جان می‌دهد
دولت به قتل آن فرمان می‌دهد
دریاچه ارومیه در حال اتمام است
آذربایجان اگر برنخیزد بازنده خواهد بود
عامل خشک شدن دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه با وسعتی بیش از ۳٪ مساحت کل کشور در گذشته توسط ۶۰رودخانه فصلی و دایم سیرآب می‌شد. این دریاچه از اواسط دهه ۱۳۸۰ به‌دلیل سیاستهای ضدملی و میهن بر باد ده آخوندها شروع به خشک شدن کرد و اکنون در خطر خشک شدن کامل قرار دارد. تصاویر ماهواره‌یی سال ۲۰۱۵ از این دریاچه نشان می‌دهد این دریاچه ۸۸درصد مساحت خود را از دست داده است.
این در حالی است که تحقیقات محققان جهان نشان داده است که خشکسالی تنها باعث کاهش ۵درصدی بارش در حوزه آبریز دریاچه شده و پروژه‌های غارتگرانه سدسازی و حفر چاههای عمیق توسط باندها و قرارگاه موسوم به خاتم‌الانبیا، همراه با ساخت بزرگراه ۱۵کیلومتری بر روی دریاچه آن را تا آستانه خشک شدن کامل برده است.
در تأیید این نکته تنها به دو نمونه از اعترافهای کارگزاران رژیم در رسانه‌های تحت سیطره حاکمیت آخوندها بسنده می‌کنیم:
-مدیر به‌اصطلاح احیای دریاچه ارومیه در پاسخ این سؤال که چرا دریاچه خشک شد؟ این‌گونه زبان باز کرده و اعتراف می‌کند: «برداشت بیش از حد از منابع تجدید پذیر یکی از دلایل آن است، می‌توانیم ۴۰ تا ۴۵درصد از آبهای تجدید پذیر را برداشت کنیم در حالی که در کشور بالای ۱۰۰درصد برداشت می‌شود و در حوضه آبریز بیش از ۷۰درصد برداشت می‌شود».
و در ادامه می‌افزاید: «در سال 85 حدود 64هزار حلقه چاه، در سال 91 حدود 89هزار و اکنون بیش از 100هزار حلقه چاه در حوضه آبریز دریاچه ارومیه وجود دارد که 50درصد مجاز و 50درصد غیرمجاز است».
این کارگزار رژیم همچنین ضمن اشاره به باندهای غارتگر و ویرانگر در درون رژیم که به‌خاطر غارت بیشتر باعث وضعیت کنونی دریاچه شده‌اند اضافه می‌کند: «توسعه نامتوازن در بخش کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه یکی دیگر از دلایل است به‌طوری که از کشت دیم محصولاتی مانند انگور به سمت کشت محصولات آب بر مانند سیب و چغندر قند تغییر یافت».
-خبرگزاری حکومتی موسوم به ایسنا در ارتباط با پروژه‌های سدسازی رژیم که منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه شده است این‌گونه اعتراف می‌کند: «خطا در سدسازی یکی دیگر از عوامل مهم در خشکی دریاچه ارومیه است. در جاهایی باید سد ایجاد شود که 365روز سال آب رودخانه در حال جریان و فعال است. ایجاد سد باعث شده است که بارندگیهای منطقه در پشت سدها مانده و به دریاچه نرسد».
همچنین روزنامه حکومتی شهروند در ارتباط با خشک شدن دریاچه ارومیه با تأکید به خسارت ناشی از پروژه سدسازیهای رژیم طی سالیان اخیر این‌گونه اذعان می‌کند: «تا سال ۲۰۱۲ بیش از 200سد روی رودخانه‌های حوضه آبریز دریاچه در مرحله آماده بهره‌برداری، یا پایان مراحل طراحی بودند».
این در حالی است که تحقیقات محققان جهان نشان داده است که خشکسالی تنها باعث کاهش ۵درصدی بارش در حوزه آبریز دریاچه شده و پروژه‌های غارتگرانه سدسازی و حفر چاههای عمیق توسط باندها و قرارگاه موسوم به خاتم‌الانبیا، همراه با ساخت بزرگراه ۱۵کیلومتری بر روی دریاچه آن را تا آستانه خشک شدن کامل برده است.
در تأیید این نکته تنها به دو نمونه از اعترافهای کارگزاران رژیم در رسانه‌های تحت سیطره حاکمیت آخوندها بسنده می‌کنیم:
-مدیر به‌اصطلاح احیای دریاچه ارومیه در پاسخ این سؤال که چرا دریاچه خشک شد؟ این‌گونه زبان باز کرده و اعتراف می‌کند: «برداشت بیش از حد از منابع تجدید پذیر یکی از دلایل آن است، می‌توانیم ۴۰ تا ۴۵درصد از آبهای تجدید پذیر را برداشت کنیم در حالی که در کشور بالای ۱۰۰درصد برداشت می‌شود و در حوضه آبریز بیش از ۷۰درصد برداشت می‌شود».
و در ادامه می‌افزاید: «در سال 85 حدود 64هزار حلقه چاه، در سال 91 حدود 89هزار و اکنون بیش از 100هزار حلقه چاه در حوضه آبریز دریاچه ارومیه وجود دارد که 50درصد مجاز و 50درصد غیرمجاز است».
این کارگزار رژیم همچنین ضمن اشاره به باندهای غارتگر و ویرانگر در درون رژیم که به‌خاطر غارت بیشتر باعث وضعیت کنونی دریاچه شده‌اند اضافه می‌کند: «توسعه نامتوازن در بخش کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه یکی دیگر از دلایل است به‌طوری که از کشت دیم محصولاتی مانند انگور به سمت کشت محصولات آب بر مانند سیب و چغندر قند تغییر یافت».
-خبرگزاری حکومتی موسوم به ایسنا در ارتباط با پروژه‌های سدسازی رژیم که منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه شده است این‌گونه اعتراف می‌کند: «خطا در سدسازی یکی دیگر از عوامل مهم در خشکی دریاچه ارومیه است. در جاهایی باید سد ایجاد شود که 365روز سال آب رودخانه در حال جریان و فعال است. ایجاد سد باعث شده است که بارندگیهای منطقه در پشت سدها مانده و به دریاچه نرسد».
همچنین روزنامه حکومتی شهروند در ارتباط با خشک شدن دریاچه ارومیه با تأکید به خسارت ناشی از پروژه سدسازیهای رژیم طی سالیان اخیر این‌گونه اذعان می‌کند: «تا سال ۲۰۱۲ بیش از 200سد روی رودخانه‌های حوضه آبریز دریاچه در مرحله آماده بهره‌برداری، یا پایان مراحل طراحی بودند».
