به گزارش خبرگزاری حکومتی مهر روز 28تیر 96 دریاچه مهارلو استان فارس همزمان با خشک شدن تغییر رنگ داد.
دریاچه مهارلو در ۲۵کیلومتری شرق شیراز قرار دارد و از اصلی‌ترین منابع تأمین کننده نمک خوراکی و صنعتی در فارس به‌شمار می‌آید. با روند افزایش خشکی دریاچه، ورود فاضلاب و تبخیر آب؛ سطح آن به رنگ قرمز درآمد.
کارشناسان علت قرمز شدن دریاچه را شوری زیاد آب و رشد جلبکهای مقاوم به شوری (کشند قرمز) و باکتریهای هالوفیت می‌دانند. کشند قرمز هنگامی که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رود به‌صورت لایه‌ای قرار می‌گیرد که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می‌شود که در این شرایط نوعی سم از خود تولید می‌کند که این سم شرایط را برای حیات آرتیمیای دریاچه از بین برده یا محدود می‌کند.
بیشتر بخوانید:
بحران آب و وضعیت رودخانه‌ها
یکی از محصولات این حاکمیت میهن برباده، بحران بی‌آبی است که حتی کارشناسان خود رژیم از آن به‌عنوان ماورای فاجعه نام می‌برند. آن‌گونه که بسیاری از کارشناسان مسائل زیست محیطی بر این باورند که به موازات خشکسالی، بسیاری از استانهای ضربه‌پذیر، در آینده‌ای نزدیک بر سر موضوع آب درگیر جنگ شده، و این موضوع منجر به بحران بزرگتری در ایران خواهد شد.
سایت پاسدار رضایی 20اردیبهشت 94 تحت عنوان «تا پنج سال آینده شاهد جنگ فراگیر آب در کشور خواهیم بود» چنین اعتراف می‌کند: «مردم در مسأله بحران آب متهم نیستند بلکه آنها قربانی سیاستهای غلط سیاستگذاران و حکمرانی اشتباه نظام تدبیر در حوزه آب شده‌اند و اکنون حق نداریم آنها را متهم کنیم».
کارشناس دیگری از این رژیم تشریح می‌کند: «بحرانی که اکنون در حوزه آب پدیدار شده و گرفتار آن شده‌ایم ناشی از حکمرانی غلط در این ۳۰سال بوده است و سیاستمداران با خطاهای فاحش ما را به بحران رسانده‌اند و حالا هم انگشت اتهام را به سوی جامعه دراز کرده‌اند». (همان منبع)
دریاچه مهارلو در ۲۵کیلومتری شرق شیراز قرار دارد و از اصلی‌ترین منابع تأمین کننده نمک خوراکی و صنعتی در فارس به‌شمار می‌آید. با روند افزایش خشکی دریاچه، ورود فاضلاب و تبخیر آب؛ سطح آن به رنگ قرمز درآمد.
کارشناسان علت قرمز شدن دریاچه را شوری زیاد آب و رشد جلبکهای مقاوم به شوری (کشند قرمز) و باکتریهای هالوفیت می‌دانند. کشند قرمز هنگامی که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رود به‌صورت لایه‌ای قرار می‌گیرد که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می‌شود که در این شرایط نوعی سم از خود تولید می‌کند که این سم شرایط را برای حیات آرتیمیای دریاچه از بین برده یا محدود می‌کند.
بیشتر بخوانید:
بحران آب و وضعیت رودخانه‌ها
یکی از محصولات این حاکمیت میهن برباده، بحران بی‌آبی است که حتی کارشناسان خود رژیم از آن به‌عنوان ماورای فاجعه نام می‌برند. آن‌گونه که بسیاری از کارشناسان مسائل زیست محیطی بر این باورند که به موازات خشکسالی، بسیاری از استانهای ضربه‌پذیر، در آینده‌ای نزدیک بر سر موضوع آب درگیر جنگ شده، و این موضوع منجر به بحران بزرگتری در ایران خواهد شد.
سایت پاسدار رضایی 20اردیبهشت 94 تحت عنوان «تا پنج سال آینده شاهد جنگ فراگیر آب در کشور خواهیم بود» چنین اعتراف می‌کند: «مردم در مسأله بحران آب متهم نیستند بلکه آنها قربانی سیاستهای غلط سیاستگذاران و حکمرانی اشتباه نظام تدبیر در حوزه آب شده‌اند و اکنون حق نداریم آنها را متهم کنیم».
کارشناس دیگری از این رژیم تشریح می‌کند: «بحرانی که اکنون در حوزه آب پدیدار شده و گرفتار آن شده‌ایم ناشی از حکمرانی غلط در این ۳۰سال بوده است و سیاستمداران با خطاهای فاحش ما را به بحران رسانده‌اند و حالا هم انگشت اتهام را به سوی جامعه دراز کرده‌اند». (همان منبع)
