دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نسبت به شیوع بیماری تب کریمه کنگو در اصفهان هشدار داد.
کوروش جهانپور مسئول روابط عمومی دانشگاه پزشکی اصفهان روز جمعه 4خرداد 96در گفتگویی اعلام کرد ”در چند روز گذشته چهار مورد ابتلا به بیماری تب کریمه کنگو در استان اصفهان گزارش شد که یکی از آنها روز گذشته، پنجشنبه در یکی از بیمارستانهای اصفهان فوت کرد“.
کوروش جهانپور مسئول روابط عمومی دانشگاه پزشکی اصفهان روز جمعه 4خرداد 96در گفتگویی اعلام کرد ”در چند روز گذشته چهار مورد ابتلا به بیماری تب کریمه کنگو در استان اصفهان گزارش شد که یکی از آنها روز گذشته، پنجشنبه در یکی از بیمارستانهای اصفهان فوت کرد“.
وی در ادامه اضافه کرد ”اگر فرد مبتلا به این بیماری تشخیص بموقع داده شود و به مراکز درمانی مراجعه کند تا 70درصد شانس زنده ماندن وی وجود دارد“.
خاطر نشان می‌شود که تب کریمه کنگو یکی از مهمترین بیماریهای ویروسی است که از حیوان به انسان منتقل می‌شود. این بیماری خطرناک است و فرد مبتلا به آن ممکن است حتی در صورت درمان تا 30درصد جان خود را از دست دهد.
بیماری تب کریمه کنگو چیست؟
تب خونریزی‌دهندهٔ کریمه-کنگو یک بیماری حاد تب دار و خونریزی دهنده است که ازطریق گزش کنه و یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل می‌شود. این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۴۴در کریمه اوکرائین مشاهده شد. در سال ۱۹۶۹معلوم شد پاتوژن ایجاد کننده تب خونریزی دهنده کریمه کنگو مشابه همان بیماری است، که در سال ۱۹۵۶در کنگو مشاهده گردیده است ازاینرو ارتباط این دو مکان و بیماری باعث اسم فعلی شد.
کنه عامل اصلي تب کريمه کنگو
عامل بیماری ویروسی به نام CCHF است که به وسیله کنه هیالوما منتقل می‌شود. مخزن ویروس در طبیعت اصولاً کنه‌ها می‌باشد و گاو، گوسفند، بز و خرگوش نیز می‌توانند عامل انتقال این بیماری باشند.
این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاور میانه، عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ایران و غرب چین مشاهده می‌گردد. شیوع بالایی از بیماری در بین پرسنل نظامی کارکنان بیمارستانها، کشاورزان و اشخاصی که با دام سروکار دارند مشاهده می‌گردد. بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنه‌ها) شیوع پیدا می‌کند.
این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاور میانه، عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ایران و غرب چین مشاهده می‌گردد. شیوع بالایی از بیماری در بین پرسنل نظامی کارکنان بیمارستانها، کشاورزان و اشخاصی که با دام سروکار دارند مشاهده می‌گردد. بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنه‌ها) شیوع پیدا می‌کند.
