در زمینه حوادث کارگری، ایران رتبه اول را در زمینه تلفات ناشی از حوادث کار دارد، اما دولت آخوند حسن روحانی تلاش دارد که با آمارسازی کاذب در زمینه کاهش نرخ حوادث و تلفات ناشی از حوادث کار، از تاثیرات برانگیزاننده آن در میان مردم، علیه حاکمیت آخوندی و دولت ضدمردمی، بکاهد.
روزنامه حکومتی جهان صنعت 21بهمن 95 می‌نویسد: ”حوادث ناشی از کار در کارگاههای تولیدی و صنعتی آمار پایینی ندارد. اگر چه آمارهای دولتیان اصرار بر کاهش نرخ این حوادث دارد اما نمی‌توان با آمارهای دولتی خیلی خوشبین به نزول حوادث کاری بود. تنها در سال گذشته بنا بر همین آمارهای دولتی 14هزار و 727 حادثه ناشی از کار اتفاق افتاده است“.
این روزنامه حکومتی به تناقض آمار کنونی دولتی و آمار قبلی که توسط وزارت کار رژیم منتشر شده بود استناد می‌کند که پیش از این وزارت کار اعلام کرده بود ”سالانه حدود 1400نفر در کشور بر اثر حوادث فیزیکی ناشی از کار، از دنیا می‌روند و حدود شش برابر این رقم نیز بر اثر مرگ‌های ناشی از بیماریهای شغلی فوت می‌کنند یعنی علاوه بر آن که حوادث غیرمترقبه، نیروهای کار ایرانی را تهدید می‌کند، ابتلا به بیماریهای شغلی هم سالانه بسیاری از نیروهای کار را خانه‌نشین می‌کند“.
به نوشته جهان صنعت پس از وقوع حادثه پلاسکو وزارت کار تلاش دارد آمار حوادث ناشی از کار را کاهش دهد.
این تلاش دولت روحانی در شرایطی است که به گفته رئیس کانون کارگران ساختمانی کشور ایران رکوردار حادثه کارگری در دنیا است. (خبرگزاری حکومتی مهر24آبان 95)
مدیرکل بازرسی کار وزارت کار رژیم نیز می‌گوید روزانه چهار کارگر ساختمانی بر اثر حوادث کار در کشور کشته می‌شوند و روزانه 20 تا 24 کارگر ساختمانی بر اثر بیماریهای ناشی از کار جان می‌بازند. (خبرگزاری حکومتی ایرنا5 دی95)
اضافه بر این شرایط کار برای کارگران ساختمانی به حدی نا ایمن است که خطر حوادث در کمین 60 درصد این کارگران است. به‌دلیل نا ایمن بودن شرایط کار است که بیش از 800 کارگر ساختمانی در نیمه اول سال 95 قربانی حوادث کار شده‌اند. در تهران نیز حوادث ناشی از کار افزایش چشمگیر و 50 درصدی داشته است. در استان فارس نیز فوت ناشی از سوانح کاری در شش ماه اول سال جاری نسبت به مدت زمان مشابه سال گذشته رشدی 55 درصدی داشته است.
به گفته رئیس کانون انجمنهای کارگران ساختمانی در کردستان حوادث ناشی از کار در بخش ساختمان که منجر به مرگ می‌شوند در سال جاری به نسبت سال قبل حدود 30 درصد افزایش داشته است. (خبرگزاری ایلنا 12بهمن 95)
این وضعیت اسفناک در شرایطی است که بسیاری از این کارگران به‌خصوص کارگران ساختمانی که بیش از سایرین در معرض خطر هستند، بیمه نیستند و اگر هم بیمه باشند، بیمه آنها شامل همه سوانح نمی‌شود.
در میان کارگران وضعیت کارگران سفید امضا، یعنی کارگرانی که از هیچگونه حقوق کارگری برخوردار نیستند و کارفرما هر وقت خواست می‌تواند آنان را اخراج کند، بیش از کارگران دیگر وخیم است.
شرایط کار این کارگران، به‌واقع برده وار است. کارفرمایان و کارگزاران رژیم در کارخانه‌ها، به‌ویژه کارخانه‌هایی که در تیول سپاه پاسداران ضدمردمی است، از هیچگونه اجحاف و زورگویی نسبت به آنها دریغ نمی‌کنند و حقوق شناخته شده در دنیار برای کارگران را برای آنها به‌رسمیت نمی‌شناسند.
واقعیت این است که حاکمیت دزد و غارتگر آخوندی، تنها به فکر حفظ قدرت جهنمی خود و چپاول هرچه بیشتر مردم و استثمار بی‌وقفه کارگران و سایر اقشار جامعه ایران است. بنابراین آنچه از کمترین ارزشی نزد این جنایتکاران برخوردار نیست جان انسانهاست.
این است عامل اصلی سیه‌روزی کارگران و افتادن آنها به کام مرگ ناشی از حوادث کار در حاکمیت نظام فاسد ولایت‌فقیه.
روزنامه حکومتی جهان صنعت 21بهمن 95 می‌نویسد: ”حوادث ناشی از کار در کارگاههای تولیدی و صنعتی آمار پایینی ندارد. اگر چه آمارهای دولتیان اصرار بر کاهش نرخ این حوادث دارد اما نمی‌توان با آمارهای دولتی خیلی خوشبین به نزول حوادث کاری بود. تنها در سال گذشته بنا بر همین آمارهای دولتی 14هزار و 727 حادثه ناشی از کار اتفاق افتاده است“.
این روزنامه حکومتی به تناقض آمار کنونی دولتی و آمار قبلی که توسط وزارت کار رژیم منتشر شده بود استناد می‌کند که پیش از این وزارت کار اعلام کرده بود ”سالانه حدود 1400نفر در کشور بر اثر حوادث فیزیکی ناشی از کار، از دنیا می‌روند و حدود شش برابر این رقم نیز بر اثر مرگ‌های ناشی از بیماریهای شغلی فوت می‌کنند یعنی علاوه بر آن که حوادث غیرمترقبه، نیروهای کار ایرانی را تهدید می‌کند، ابتلا به بیماریهای شغلی هم سالانه بسیاری از نیروهای کار را خانه‌نشین می‌کند“.
به نوشته جهان صنعت پس از وقوع حادثه پلاسکو وزارت کار تلاش دارد آمار حوادث ناشی از کار را کاهش دهد.
این تلاش دولت روحانی در شرایطی است که به گفته رئیس کانون کارگران ساختمانی کشور ایران رکوردار حادثه کارگری در دنیا است. (خبرگزاری حکومتی مهر24آبان 95)
مدیرکل بازرسی کار وزارت کار رژیم نیز می‌گوید روزانه چهار کارگر ساختمانی بر اثر حوادث کار در کشور کشته می‌شوند و روزانه 20 تا 24 کارگر ساختمانی بر اثر بیماریهای ناشی از کار جان می‌بازند. (خبرگزاری حکومتی ایرنا5 دی95)
اضافه بر این شرایط کار برای کارگران ساختمانی به حدی نا ایمن است که خطر حوادث در کمین 60 درصد این کارگران است. به‌دلیل نا ایمن بودن شرایط کار است که بیش از 800 کارگر ساختمانی در نیمه اول سال 95 قربانی حوادث کار شده‌اند. در تهران نیز حوادث ناشی از کار افزایش چشمگیر و 50 درصدی داشته است. در استان فارس نیز فوت ناشی از سوانح کاری در شش ماه اول سال جاری نسبت به مدت زمان مشابه سال گذشته رشدی 55 درصدی داشته است.
به گفته رئیس کانون انجمنهای کارگران ساختمانی در کردستان حوادث ناشی از کار در بخش ساختمان که منجر به مرگ می‌شوند در سال جاری به نسبت سال قبل حدود 30 درصد افزایش داشته است. (خبرگزاری ایلنا 12بهمن 95)
این وضعیت اسفناک در شرایطی است که بسیاری از این کارگران به‌خصوص کارگران ساختمانی که بیش از سایرین در معرض خطر هستند، بیمه نیستند و اگر هم بیمه باشند، بیمه آنها شامل همه سوانح نمی‌شود.
در میان کارگران وضعیت کارگران سفید امضا، یعنی کارگرانی که از هیچگونه حقوق کارگری برخوردار نیستند و کارفرما هر وقت خواست می‌تواند آنان را اخراج کند، بیش از کارگران دیگر وخیم است.
شرایط کار این کارگران، به‌واقع برده وار است. کارفرمایان و کارگزاران رژیم در کارخانه‌ها، به‌ویژه کارخانه‌هایی که در تیول سپاه پاسداران ضدمردمی است، از هیچگونه اجحاف و زورگویی نسبت به آنها دریغ نمی‌کنند و حقوق شناخته شده در دنیار برای کارگران را برای آنها به‌رسمیت نمی‌شناسند.
واقعیت این است که حاکمیت دزد و غارتگر آخوندی، تنها به فکر حفظ قدرت جهنمی خود و چپاول هرچه بیشتر مردم و استثمار بی‌وقفه کارگران و سایر اقشار جامعه ایران است. بنابراین آنچه از کمترین ارزشی نزد این جنایتکاران برخوردار نیست جان انسانهاست.
این است عامل اصلی سیه‌روزی کارگران و افتادن آنها به کام مرگ ناشی از حوادث کار در حاکمیت نظام فاسد ولایت‌فقیه.
