زندان گوهردشت - نامه زندانی سیاسی صالح کهندل به دخترش پریا به‌مناسبت روز جهانی زن

 
بعد از تبریک روز جهانی زن به دختر مبارزم پریا و خواهر همرزمت زهرا و دیگر همراهانشان، می خواهم از لابه‌لای زنجیرهای کثیف زندانهای رژیم بنیادگرای آخوندی با صدای بلند بگویم: هزاران هزار درود بر تو باد که چنین انتخاب زیبایی کردی و به فرهنگ متعفن ارتجاعی و استعماری که می‌خواستند تو را در خود به تحلیل ببرند تف کردی و دنبال ماهی سیاه کوچولوی معلم اسطوره‌یی‌مان (صمد بهرنگی) عاشقانه دل به اقیانوس زدی. مبارک باد.
البته من ایمان داشتم که اگر کسی درس اولیه را در مکتب صمد بیاموزد بی‌شک دنبال ماهی سیاه کوچولو روانه اقیانوس خواهد شد و هیچ کدام از بندها و کششهای فرهنگ ارتجاعی یا استعماری نمی‌توانند او را در اسارت خود نگه دارند.
و اما از بابت من هم نگران مباش که روح و اندیشه و آرمانم را به تو سپردم که هر کجا رفتی به پرواز در آوری و تنها جسمم در اسارت آخوندهای ضدبشر است، که آن هم زیاد مهم نیست، حال رژیم می‌خواهد آن را در سلولهای انفرادی بپوساند، یا مثل آقای صارمی مجاهد طناب دار بکشد یا مثل رفیق قهرمان شاهرخ زمانی به‌طور مشکوک به قتل برساند.
پریا دخترم، در چنین روز مبارکی (روز زن) که آخوندهای ضد زن حتی نمی‌خواهند اسم آن را به زبان بیاورند و همیشه از آن به ضعیفه یاد کردند و اجدادشان آنها را زنده به گور می‌کردند، حال بر صورت معصوم آنها اسید می‌پاشند از تو می‌خواهم در هر کجا اگر کسانی را مشاهده کردی که با هر دین و مسلکی برای رهایی زنان ایران از دست بنیادگرای آخوندی تلاش می‌کنند از طرف من بر آنها دست مریزاد بگو و به مماشاتگران با آخوندها هم بگو بیهوده آب در هاون می‌کوبید که آینده از آن انقلابیون است و سرانجام ارتجاع و استعمار رو به فناست.
پیروز باشید. صالح کهندل
زندان گوهردشت کرج.