جرج صبرا رئیس شورای ملی سوریه و معاون رئیس هیأت مذاکره‌کننده اپوزیسیون در کنفرانسی در دوحه پایتخت قطر تحت عنوان «5سال بعد از شروع بهار عربی.. چشم‌اندازها و سناریوهای آینده» سخنرانی کرد. بخشهایی از سخنان او که در تلویزیون الجزیره پخش شده در زیر می‌آوریم:
ما کتاب بهار عربی را در حالی باز می‌کنیم که صفحه سوریه آن هم‌چنان با خون فراوان نوشته می‌شود و این دردآور و تأسف‌بار است. همه ما وضعیت خطرناک سوریه را درک می‌کنیم اما این فراتر از چیزی است که در رؤیاهایمان تصور می‌کردیم. کشوری که در نقشه تاریخی و جغرافیایی منطقه جایگاه خود را دارد. کشوری که مرز خشکی و دریایی با 6 کشور دارد. کشوری که رژیم ایران توانست موقعیتهایی را در آن کسب کند و از طریق آن به کشورهای عربی برود. این پیچیده است.
وضعیت در کشورمان الآن کاملاً منطقه‌ای و بین‌المللی است. طوریکه نزدیک است از دست صاحبان آن خارج شود. آنچه که وضعیت را پیچیده کرد دخالت نظامی روسیه بود. یک خلأ سیاسی وجود داشت که آن را روسها پر کردند. وضعیت منطقه‌ای و بین‌المللی، جنگ در سوریه را از جنگ میان مردم که آزادی و سرنگونی نظام استبدادی را می‌خواستند به یک جنگ منطقه‌یی و بین‌المللی تبدیل کرده است.
دخالت روسیه فروپاشی رژیم اسد را متوقف کرده کما این‌که در 6ماه اول 2015 ما دیدیم که رژیم اسد در چه نقطه‌ای قرار داشت..
من معتقدم محور اصلی بهار عربی در سوریه قرار دارد.
رژیم ایران که قدرت و هژمونی خود در سوریه را از دست داده است نمی‌پذیرد بدون آن‌که در این کشور دستی داشته باشند، آن را ترک کند، زیرا می‌خواهد لبنان را هم حفظ کنند.
بهار عربی یک اتفاق تاریخی است و چیزی جز پیروزی را نمی‌پذیرد. ما در سوریه با وجود این فاجعه بزرگ انسانی و ملی معتقد هستیم که تغییر شروع شده است.
فراتر از این رزمندگان هستند که در مقابل کسانی‌که آنها را می‌کشد برخاستند و کشته هم می‌شوند اما مطلقاً هژمونی هیچ‌کس را تحت هر پرچم و اسمی که باشد، نمی‌پذیرند.
فراتر از این چه کسی مشاهده کرده یا حتی شنیده است که مردم سوریه پرچم سفید بلند کرده باشند؟ چه در فضای محاصره و گرسنگی و چه در فضای جنگ و ویرانی و تخریب اموال مردم تسلیم نشدند. من یک حرف دارم انقلاب هم‌چنان وجود دارد و ادامه دارد. 5سال است مردم در محله جوبر در دمشق می‌جنگند. قاسم سلیمانی و بشار اسد و الآن هم روسها خودشان را کشتند و می‌کشند اما نتوانستند انقلاب را در جوبر دمشق ریشه‌کن کنند.
بین جوبر و میدان مرجه در قلب دمشق اندازه پرتاپ سنگ با دست فاصله است. در پایان خلاص می‌کنم و می‌گویم بهار عربی یک عصر جدیدی را در برابر مردم گشوده است.
ما کتاب بهار عربی را در حالی باز می‌کنیم که صفحه سوریه آن هم‌چنان با خون فراوان نوشته می‌شود و این دردآور و تأسف‌بار است. همه ما وضعیت خطرناک سوریه را درک می‌کنیم اما این فراتر از چیزی است که در رؤیاهایمان تصور می‌کردیم. کشوری که در نقشه تاریخی و جغرافیایی منطقه جایگاه خود را دارد. کشوری که مرز خشکی و دریایی با 6 کشور دارد. کشوری که رژیم ایران توانست موقعیتهایی را در آن کسب کند و از طریق آن به کشورهای عربی برود. این پیچیده است.
وضعیت در کشورمان الآن کاملاً منطقه‌ای و بین‌المللی است. طوریکه نزدیک است از دست صاحبان آن خارج شود. آنچه که وضعیت را پیچیده کرد دخالت نظامی روسیه بود. یک خلأ سیاسی وجود داشت که آن را روسها پر کردند. وضعیت منطقه‌ای و بین‌المللی، جنگ در سوریه را از جنگ میان مردم که آزادی و سرنگونی نظام استبدادی را می‌خواستند به یک جنگ منطقه‌یی و بین‌المللی تبدیل کرده است.
دخالت روسیه فروپاشی رژیم اسد را متوقف کرده کما این‌که در 6ماه اول 2015 ما دیدیم که رژیم اسد در چه نقطه‌ای قرار داشت..
من معتقدم محور اصلی بهار عربی در سوریه قرار دارد.
رژیم ایران که قدرت و هژمونی خود در سوریه را از دست داده است نمی‌پذیرد بدون آن‌که در این کشور دستی داشته باشند، آن را ترک کند، زیرا می‌خواهد لبنان را هم حفظ کنند.
بهار عربی یک اتفاق تاریخی است و چیزی جز پیروزی را نمی‌پذیرد. ما در سوریه با وجود این فاجعه بزرگ انسانی و ملی معتقد هستیم که تغییر شروع شده است.
فراتر از این رزمندگان هستند که در مقابل کسانی‌که آنها را می‌کشد برخاستند و کشته هم می‌شوند اما مطلقاً هژمونی هیچ‌کس را تحت هر پرچم و اسمی که باشد، نمی‌پذیرند.
فراتر از این چه کسی مشاهده کرده یا حتی شنیده است که مردم سوریه پرچم سفید بلند کرده باشند؟ چه در فضای محاصره و گرسنگی و چه در فضای جنگ و ویرانی و تخریب اموال مردم تسلیم نشدند. من یک حرف دارم انقلاب هم‌چنان وجود دارد و ادامه دارد. 5سال است مردم در محله جوبر در دمشق می‌جنگند. قاسم سلیمانی و بشار اسد و الآن هم روسها خودشان را کشتند و می‌کشند اما نتوانستند انقلاب را در جوبر دمشق ریشه‌کن کنند.
بین جوبر و میدان مرجه در قلب دمشق اندازه پرتاپ سنگ با دست فاصله است. در پایان خلاص می‌کنم و می‌گویم بهار عربی یک عصر جدیدی را در برابر مردم گشوده است.
