آخوند حسن روحانی و مقامات دولتش از جمله مقامات اقتصادی آن هر از چند گاهی با غوسالاری و هیاهو، مدعی خارج کردن اقتصاد از رکود، کاهش تورم و بهبود وضعیت معیشتی مردم میشوند.
واقعیت این است که پیشرفتهایی که روحانی و مقامات دولت وی مدعی آن هستند تنها از طریق بازی با آمارها است و هیچ پایی در واقعیت ندارد. عمق بحران اقتصادی و فشار کمرشکن روی مردم سرسختتر از آن است که با شیادی بتوان آن را دور زد. تا جاییکه اعترافهای مستمر مهرهها و مقامات رژیم و حتی وزرای خود روحانی پنبه این ادعاهای پوشالی را میزند، اعتراف وزیر نفت دولت روحانی در این رابطه قابلتوجه است.
زنگنه ضمن اشاره به شرایط وخیم اقتصادی در مورد پرداخت یارانهها به مردم، دست بالا کرده و در تلویزیون شبکه خبر رژیم اعتراف کرده است: ”واقعاً له کننده است من واقعاً تمام اداره وزرات نفت یک طرف، این یارانهها یک طرف، یعنی واقعاً اعصاب من را خرد میکند این یارانهها این شدت چیز، ما پارسال روزی 325میلیارد تومان پول دادیم برای یارانهها، یعنی اصلاً خردکننده است، کمرشکن است این“. (تلویزیون شبکه خبر25فروردین 93)
واقعیت این است که پیشرفتهایی که روحانی و مقامات دولت وی مدعی آن هستند تنها از طریق بازی با آمارها است و هیچ پایی در واقعیت ندارد. عمق بحران اقتصادی و فشار کمرشکن روی مردم سرسختتر از آن است که با شیادی بتوان آن را دور زد. تا جاییکه اعترافهای مستمر مهرهها و مقامات رژیم و حتی وزرای خود روحانی پنبه این ادعاهای پوشالی را میزند، اعتراف وزیر نفت دولت روحانی در این رابطه قابلتوجه است.
زنگنه ضمن اشاره به شرایط وخیم اقتصادی در مورد پرداخت یارانهها به مردم، دست بالا کرده و در تلویزیون شبکه خبر رژیم اعتراف کرده است: ”واقعاً له کننده است من واقعاً تمام اداره وزرات نفت یک طرف، این یارانهها یک طرف، یعنی واقعاً اعصاب من را خرد میکند این یارانهها این شدت چیز، ما پارسال روزی 325میلیارد تومان پول دادیم برای یارانهها، یعنی اصلاً خردکننده است، کمرشکن است این“. (تلویزیون شبکه خبر25فروردین 93)
آه وفغان این وزیر دولت روحانی در زمینه کمرشکن شدن دولت در زمینه پرداخت یارانهها در شرایطی است که بنا بر نوشته روزنامه حکومتی مردمسالاری25فروردین 93 اقشار ضعیفی از مردم هستند که محتاج دریافت یارانه هستند، اما تا کنون دولت آنها را ثبتنام نکرده است. مردمسالاری بابیان طنزگونه مینویسد: ”با وجود اینکه قانون بودجه سال جاری به دولت تکلیف کرده تا جاماندگان از دریافت یارانه نقدی را از فروردینماه ثبتنام و در لیست یارانه بگیران قرار دهد، بنا بر اعلام سازمان هدفمندی یارانهها، از ابتدای سال تا کنون هیچ فرد جدیدی به لیست اضافه نشده... این صبر و طمأنینه یک سال و نیمه دولت در ثبتنام جاماندگان یارانه که عمدتاً از اقشار ضعیف و کم اطلاع جامعه هستند، جای بسی تقدیر و تشکر دارد“.
باهنر نایبرئیس مجلس رژیم نیز اعتراف میکند دولت روحانی برای پرداخت یارانهها مشکل دارد: ”همه میدانند که ما ماهانه 700 تا 800میلیارد تومان کسری بودجه برای پرداخت یارانهها داریم“ (خبرگزاری تسنیم21فروردین 93)
جهانگیری معاون اول آخوند روحانی نیز پیشتر در گفتگو با رسانههای حکومتی ضمن اعتراف به طردشدگی رژیم توسط مردم، از بنبست اقتصادی رژیم در عرصههای مختلف خبر داد و از جمله گفت:” یارانهها از آن داستانهایی است که وقتی مطرح میکنیم، آدم غصهاش میگیرد. در سال 1392 ما فکر میکردیم که با دولت همراهی میشود و مردمی که نیاز ندارند خودشان از دریافت یارانهها انصراف میدهند. حالا به دلایلی که فعلاً نمیخواهم به آن بپردازم، اینطور نشد. پیشبینی ما این بود که امسال در بخش بودجه یارانهها حدود 16هزار میلیارد تومان کسری داریم. یعنی 48هزار میلیارد تومانی که پیشبینی شده بود با این شرایط رکودی کشور نمیتوان بودجهاش را تأمین کرد“.
در حالیکه مقامات دولت از له شدگی زیر پرداخت یارانهها سخن میگویند و در حالیکه صحبت از حذف 5 میلیون یارانه دهکهای بالا در جریان است و مجلس نیز تصویب کرده است ولی دولت آخوندی جرأت ورود به این مسأله را ندارد.
دولت روحانی از این هراس دارد که در صورت قطع یارانهها، این امر باعث اعتراضات اجتماعی و درگیری مردم با دولت ضدمردمی بشود که در شرایط فعلی که رژیم با انواع بحرانها و بنبستهای لاعلاج درگیر است، توان رویارویی با مردم و اعتراضات اجتماعی که برایش هزینه سنگینی در بر خواهد داشت را ندارد.
رژیم در حالیکه با کسری بودجه برای پرداخت یارانهها مواجه است و احتیاج دارد که حداقل بخشی از یارانه بگیرها از لیست حذف شوند، ولی توانایی ورود به این مسأله را ندارد، از یک طرف نمیتواند یارانهها را قطع کند و از یک طرف خزانه دولت خالی است. این مفهوم همان بنبستی است که رژیم در تمامی بحرانهایش از جمله اتمی و دخالتهای منطقهیی با آن روبهروست. مسألهای که هرچه زمان میگذرد گلوی رژیم را بیشتر میفشارد و ضعیفتر میکند.
باهنر نایبرئیس مجلس رژیم نیز اعتراف میکند دولت روحانی برای پرداخت یارانهها مشکل دارد: ”همه میدانند که ما ماهانه 700 تا 800میلیارد تومان کسری بودجه برای پرداخت یارانهها داریم“ (خبرگزاری تسنیم21فروردین 93)
جهانگیری معاون اول آخوند روحانی نیز پیشتر در گفتگو با رسانههای حکومتی ضمن اعتراف به طردشدگی رژیم توسط مردم، از بنبست اقتصادی رژیم در عرصههای مختلف خبر داد و از جمله گفت:” یارانهها از آن داستانهایی است که وقتی مطرح میکنیم، آدم غصهاش میگیرد. در سال 1392 ما فکر میکردیم که با دولت همراهی میشود و مردمی که نیاز ندارند خودشان از دریافت یارانهها انصراف میدهند. حالا به دلایلی که فعلاً نمیخواهم به آن بپردازم، اینطور نشد. پیشبینی ما این بود که امسال در بخش بودجه یارانهها حدود 16هزار میلیارد تومان کسری داریم. یعنی 48هزار میلیارد تومانی که پیشبینی شده بود با این شرایط رکودی کشور نمیتوان بودجهاش را تأمین کرد“.
در حالیکه مقامات دولت از له شدگی زیر پرداخت یارانهها سخن میگویند و در حالیکه صحبت از حذف 5 میلیون یارانه دهکهای بالا در جریان است و مجلس نیز تصویب کرده است ولی دولت آخوندی جرأت ورود به این مسأله را ندارد.
دولت روحانی از این هراس دارد که در صورت قطع یارانهها، این امر باعث اعتراضات اجتماعی و درگیری مردم با دولت ضدمردمی بشود که در شرایط فعلی که رژیم با انواع بحرانها و بنبستهای لاعلاج درگیر است، توان رویارویی با مردم و اعتراضات اجتماعی که برایش هزینه سنگینی در بر خواهد داشت را ندارد.
رژیم در حالیکه با کسری بودجه برای پرداخت یارانهها مواجه است و احتیاج دارد که حداقل بخشی از یارانه بگیرها از لیست حذف شوند، ولی توانایی ورود به این مسأله را ندارد، از یک طرف نمیتواند یارانهها را قطع کند و از یک طرف خزانه دولت خالی است. این مفهوم همان بنبستی است که رژیم در تمامی بحرانهایش از جمله اتمی و دخالتهای منطقهیی با آن روبهروست. مسألهای که هرچه زمان میگذرد گلوی رژیم را بیشتر میفشارد و ضعیفتر میکند.