بر اساس اعترافهای مهره‌ها و رسانه‌های رژیم در حال حاضر کارخانه‌ها و کارگاههای تولیدی کشور با بحران رکود مواجه هستند و بیش از75 درصد کارخانه‌ها و کارگاههای فعال با ظرفیت تولیدی کمتر از 50درصد کار می‌کنند.
با این وضعیت، واردات بی‌رویه کالاهای نامرغوب و حتی کالاهای غیرضروری توسط دولت ضد‌مردمی و ایادی چپاولگر رژیم، بخش ناچیز تولیدات داخلی را با چالش مواجه کرده است. واردات از چین و ترکیه که به نسبت تولیدات داخلی نامرغوب نیز هستند تنها به‌دلیل این‌که سود آن برای وارد کنندگان بیشتر از تولید آنها در داخل است، به‌صورت گسترده ادامه دارد.
دولت آخوند روحانی به بهانه افزایش تعامل افتصادی با کشورهای دیگر شروط ناعادلانه‌يی را از جانب برخی کشورها نظیر چین و ترکیه پذیرفته است. از جمله در تجارت با ترکیه با تخفیف تعرفه‌های گمرگی بین 20 تا 50 درصد، امتیاز کلانی برای واردات جنس از ترکیه برای این کشور قائل شده است که بر اساس آن کالاهای سود آور ترکیه با تعرفه پایین وارد می‌شود و مابه ازاء نفت ایران ارزان تر از قیمت واقعی به ترکیه صادر می شود. این سیاست کاملاً به ضرر تولیدکننده ایرانی است، در حالی که هیچ‌یک از اقلام وارداتی ترکیه دارای محدویت نیست اما بیش از نیمی از اقلام صادراتی ایران دارای محدودیت وزنی برای صادرات به ترکیه هستند و...
خفت بار بودن این رابطه با ترکیه را می‌توان در اعترافهاي قاضی‌پور نماینده مجلس رژیم که همین امروز (7بهمن) در مجلس بیان کرد به‌خوبی دریافت. وی خطاب به لاریجانی گفت: ”اخیراً دولت یک قرارداد... با ترکیه موافقت نامه امضا کرده، به مجلس نیاورده، فاتحهٴ تولید داخلی را خوانده. فقط ما می‌توانیم وسایل کشاورزی به ترکیه بفرستیم، ولی تمام تولیدات ترکیه بدون... .. .. یک، با اصل 75 به رئیس‌جمهور اخطار می‌دهم. دو، این موافقت نامه بیاد تو مجلس بررسی بشه. ... . نیامده امضا کرده، از اول ژانویه اجرا میشه. تمام تولید داخلی فلج کرد، این قرارداد ننگین ترکمان چای هست“.
در مورد رابطه با چین نیز عیناً چنین وضعیتی وجود دارد به حدی که چینیها توانسته‌اند صادرات خود به ایران را ”40 درصد افزایش دهند و واردات از چین در10ماه نخست امسال به بالاترین رقم در طول تاریخ برسد. بر اساس گزارش گمرک، ایران در ۱۰ ماه نخست امسال ۱۰.۳میلیارد دلار کالا از چین وارد کرده که ۴۰ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش نشان می‌دهد “ (روزنامه جوان6بهمن 93)
از لحاظ وزن نیز واردات 10ماه اخیر از چین نشان می‌دهد 29 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش یافته ودر10ماه نخست امسال نزدیک به 24 درصد یعنی یک چهارم ارزش کل ارزش واردات ایران از مقصد چین باشد.
روزنامه جوان در قبال حاتم بخشی دولت آخوند روحانی نسبت به چینیها، به گفته سال گذشته روحانی اشاره می‌کند که در گزارش 100روزه گفته بود ”دولت قبل اشتغال ایجاد کرد اما برای چینیها وکره‌ای ها“ و حالا به‌رغم شیادیهای آخوند روحانی، چینیها توانسته‌اند به اشتغال بیشتری به یمن دولت ”اعتدال و امید ”دست پیدا کنند چنان‌چه به‌نوشته همین روزنامه نه تنها ارزش واردات بلکه وزن واردات از چین در سال جاری نسبت به دولت قبل افزایش چشمگیری پیدا کرده است.
در همین رابطه، رسوایی واردات بی‌رویه شکر توسط نعمت زاده وزیر صنعت ومعادن آخوند حسن روحانی هم‌اکنون به یک موضوع جنجالی در رسانه‌ها و مجلس رژیم تبدیل شده است. قاضی‌پور نماینده مجلس رژیم در جلسه 6بهمن 93 در جلسه علنی مجلس می‌گوید: ”اکنون کارخانه‌های قند و شکر محصولات خود را انبار کردند و امکان پرداخت پول چغندر کشاورزان را ندارند، وزیر صنعت آقای نعمت‌زاده در این شرایط 23 کشتی شکر وارد کرده است کارخانه‌ها قند پر از شکر شده است، کارخانه‌ها پول چغندر کشاورزان را ندادند، چون که آقای نعمت زاده 23 کشتی شکر وارد کرده، این رفع موانع رو ما برداریم آقازاده‌ها این شکر و امثال شکر را وارد کنند تولید ملی را فلج کنند “
وارد کردن 23 کشتی شکر توسط وزیر دولت آخوند روحانی در حالی است که دانایی دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر کشور در دی‌ماه امسال اعلام کرد: ”با توجه به حجم ذخایر موجود شکر در کشور تا یک سال آینده هیچ نیازی به واردات شکر وجود ندارد“.
وی با اشاره به نزدیک شدن به پایان فصل برداشت چغندر قند در کشور و تولید حدود ۶۵۰ هزار تن شکر چغندری و ۶۵۰ هزار تن شکر نیشکری پیش‌بینی کرد که این حجم پاسخگوی نیاز یک ساله کشور بوده و نیازی به واردات این محصول احساس نمی‌شود.
دانایی تأکید کرد: ”برای سال جاری و سال آینده نیز شکر مورد نیاز مردم وجود دارد و به هیچ‌وجه نیازی به وارد کردن شکر وجود ندارد و هر‌گونه واردات شکر به صنعت قند کشور لطمه می‌زند“. (خبرگزاری ایرنا 22 دی 93)
در مورد واردات بی‌رویه برنج نیز وضعیت نیز به همین منوال است که دولت ضد‌مردمی آخوند روحانی به‌رغم این‌که واردات برنج را ممنوع اعلام کرده است،اما طبق آمار موجود میزان برنج وارد شده به مراتب بیش از ثبت سفارش‌هایی است که قبل از ممنوعیت واردات برنج صورت گرفته است.
طی دو ماهه آبان و آذر ۹۳ که واردات برنج از سوی وزیر جهاد کشاورزی به گمرک ممنوع اعلام شده بود”۱۷۳ هزارو ۸۰۰ تن برنج به ارزش ۱۹۳ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار به کشور وارد شده است.“ (روزنامه سیاست روز5بهمن 93)
سیاست واردات بی‌رویه کالا و نابود کردن تولید داخلی توسط دولت آخوند روحانی به همان شیوه دولت احمدی‌نژادی ادامه دارد، تا جایی که صدای نمایندگان مجلس رژیم نیز که خود جزو چپاولگران این نظام هستند را درآورده و در مجلس رژیم از دولت روحانی سؤال می‌شود ”چرا واردات از صادرات پیشی گرفته است؟ چه میزان برنج و روغن پالم و شکر در یک‌سال گذشته وارد کشور شده است؟ خسارت کشاورزان و کسبه و صنایع مربوطه از قبل این واردات بی‌رویه چقدر است؟ چگونه جبران شده است؟
چند میلیارد دلار صرف واردات کالاهای لوکس و خودروهای لوکس و کالاهای غیرضرور شده است؟ واردکنندگان بنزین چه کسانی هستند و نسبتشان با افراد حاضر در دولت چیست؟“
آخوند مصباحی مقدم عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رژیم ضمن انتقاد از سیاست واردات از دولت روحانی سؤال می‌کند :” واردات 7 میلیون تن گندم، کنجاله و سویا در این شرایط چه معنایی دارد؟ در بخش کشاورزی بسیاری از محصولاتی که وارد می‌کنیم، در داخل تولید می‌شوند، ما در کشور تنوع گیاهان دارویی داریم، اما بخش اعظم واردات مواد اولیه دارو را از هند انجام می‌دهیم. “
بازشدن دروازه‌های گمرگات کشور، به‌روی واردات گسترده و کاهش تعرفه‌های گمرگی به سود واردکنندگان غارتگر وابسته به مراکز قدرت رژیم، موجب کاهش توانایی تولیدکنندگان برای سرمایه‌گذاری و از دست رفتن فرصتهای شغلی شده است، در نتیجه ساختارهای تولید داخلی در حدی که فعلاً بر قراراست را هم به مخاطره انداخته است.
هم اینک تراز تجاری رژیم با کسری مواجه است و بخش بزرگی از این کسری در کنار واردات بی‌رویه، به‌دلیل کاهش سهم صادرات غیرنفتی نیز هست که تعطیلی بخش‌های مهمی از تولیدات کشور را نشانه رفته و عملا این دولت به انبار دار کالاهای کشورهای دیگر تبدیل شده است.
با این وضعیت، واردات بی‌رویه کالاهای نامرغوب و حتی کالاهای غیرضروری توسط دولت ضد‌مردمی و ایادی چپاولگر رژیم، بخش ناچیز تولیدات داخلی را با چالش مواجه کرده است. واردات از چین و ترکیه که به نسبت تولیدات داخلی نامرغوب نیز هستند تنها به‌دلیل این‌که سود آن برای وارد کنندگان بیشتر از تولید آنها در داخل است، به‌صورت گسترده ادامه دارد.
دولت آخوند روحانی به بهانه افزایش تعامل افتصادی با کشورهای دیگر شروط ناعادلانه‌يی را از جانب برخی کشورها نظیر چین و ترکیه پذیرفته است. از جمله در تجارت با ترکیه با تخفیف تعرفه‌های گمرگی بین 20 تا 50 درصد، امتیاز کلانی برای واردات جنس از ترکیه برای این کشور قائل شده است که بر اساس آن کالاهای سود آور ترکیه با تعرفه پایین وارد می‌شود و مابه ازاء نفت ایران ارزان تر از قیمت واقعی به ترکیه صادر می شود. این سیاست کاملاً به ضرر تولیدکننده ایرانی است، در حالی که هیچ‌یک از اقلام وارداتی ترکیه دارای محدویت نیست اما بیش از نیمی از اقلام صادراتی ایران دارای محدودیت وزنی برای صادرات به ترکیه هستند و...
خفت بار بودن این رابطه با ترکیه را می‌توان در اعترافهاي قاضی‌پور نماینده مجلس رژیم که همین امروز (7بهمن) در مجلس بیان کرد به‌خوبی دریافت. وی خطاب به لاریجانی گفت: ”اخیراً دولت یک قرارداد... با ترکیه موافقت نامه امضا کرده، به مجلس نیاورده، فاتحهٴ تولید داخلی را خوانده. فقط ما می‌توانیم وسایل کشاورزی به ترکیه بفرستیم، ولی تمام تولیدات ترکیه بدون... .. .. یک، با اصل 75 به رئیس‌جمهور اخطار می‌دهم. دو، این موافقت نامه بیاد تو مجلس بررسی بشه. ... . نیامده امضا کرده، از اول ژانویه اجرا میشه. تمام تولید داخلی فلج کرد، این قرارداد ننگین ترکمان چای هست“.
در مورد رابطه با چین نیز عیناً چنین وضعیتی وجود دارد به حدی که چینیها توانسته‌اند صادرات خود به ایران را ”40 درصد افزایش دهند و واردات از چین در10ماه نخست امسال به بالاترین رقم در طول تاریخ برسد. بر اساس گزارش گمرک، ایران در ۱۰ ماه نخست امسال ۱۰.۳میلیارد دلار کالا از چین وارد کرده که ۴۰ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش نشان می‌دهد “ (روزنامه جوان6بهمن 93)
از لحاظ وزن نیز واردات 10ماه اخیر از چین نشان می‌دهد 29 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش یافته ودر10ماه نخست امسال نزدیک به 24 درصد یعنی یک چهارم ارزش کل ارزش واردات ایران از مقصد چین باشد.
روزنامه جوان در قبال حاتم بخشی دولت آخوند روحانی نسبت به چینیها، به گفته سال گذشته روحانی اشاره می‌کند که در گزارش 100روزه گفته بود ”دولت قبل اشتغال ایجاد کرد اما برای چینیها وکره‌ای ها“ و حالا به‌رغم شیادیهای آخوند روحانی، چینیها توانسته‌اند به اشتغال بیشتری به یمن دولت ”اعتدال و امید ”دست پیدا کنند چنان‌چه به‌نوشته همین روزنامه نه تنها ارزش واردات بلکه وزن واردات از چین در سال جاری نسبت به دولت قبل افزایش چشمگیری پیدا کرده است.
در همین رابطه، رسوایی واردات بی‌رویه شکر توسط نعمت زاده وزیر صنعت ومعادن آخوند حسن روحانی هم‌اکنون به یک موضوع جنجالی در رسانه‌ها و مجلس رژیم تبدیل شده است. قاضی‌پور نماینده مجلس رژیم در جلسه 6بهمن 93 در جلسه علنی مجلس می‌گوید: ”اکنون کارخانه‌های قند و شکر محصولات خود را انبار کردند و امکان پرداخت پول چغندر کشاورزان را ندارند، وزیر صنعت آقای نعمت‌زاده در این شرایط 23 کشتی شکر وارد کرده است کارخانه‌ها قند پر از شکر شده است، کارخانه‌ها پول چغندر کشاورزان را ندادند، چون که آقای نعمت زاده 23 کشتی شکر وارد کرده، این رفع موانع رو ما برداریم آقازاده‌ها این شکر و امثال شکر را وارد کنند تولید ملی را فلج کنند “
وارد کردن 23 کشتی شکر توسط وزیر دولت آخوند روحانی در حالی است که دانایی دبیر انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر کشور در دی‌ماه امسال اعلام کرد: ”با توجه به حجم ذخایر موجود شکر در کشور تا یک سال آینده هیچ نیازی به واردات شکر وجود ندارد“.
وی با اشاره به نزدیک شدن به پایان فصل برداشت چغندر قند در کشور و تولید حدود ۶۵۰ هزار تن شکر چغندری و ۶۵۰ هزار تن شکر نیشکری پیش‌بینی کرد که این حجم پاسخگوی نیاز یک ساله کشور بوده و نیازی به واردات این محصول احساس نمی‌شود.
دانایی تأکید کرد: ”برای سال جاری و سال آینده نیز شکر مورد نیاز مردم وجود دارد و به هیچ‌وجه نیازی به وارد کردن شکر وجود ندارد و هر‌گونه واردات شکر به صنعت قند کشور لطمه می‌زند“. (خبرگزاری ایرنا 22 دی 93)
در مورد واردات بی‌رویه برنج نیز وضعیت نیز به همین منوال است که دولت ضد‌مردمی آخوند روحانی به‌رغم این‌که واردات برنج را ممنوع اعلام کرده است،اما طبق آمار موجود میزان برنج وارد شده به مراتب بیش از ثبت سفارش‌هایی است که قبل از ممنوعیت واردات برنج صورت گرفته است.
طی دو ماهه آبان و آذر ۹۳ که واردات برنج از سوی وزیر جهاد کشاورزی به گمرک ممنوع اعلام شده بود”۱۷۳ هزارو ۸۰۰ تن برنج به ارزش ۱۹۳ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار به کشور وارد شده است.“ (روزنامه سیاست روز5بهمن 93)
سیاست واردات بی‌رویه کالا و نابود کردن تولید داخلی توسط دولت آخوند روحانی به همان شیوه دولت احمدی‌نژادی ادامه دارد، تا جایی که صدای نمایندگان مجلس رژیم نیز که خود جزو چپاولگران این نظام هستند را درآورده و در مجلس رژیم از دولت روحانی سؤال می‌شود ”چرا واردات از صادرات پیشی گرفته است؟ چه میزان برنج و روغن پالم و شکر در یک‌سال گذشته وارد کشور شده است؟ خسارت کشاورزان و کسبه و صنایع مربوطه از قبل این واردات بی‌رویه چقدر است؟ چگونه جبران شده است؟
چند میلیارد دلار صرف واردات کالاهای لوکس و خودروهای لوکس و کالاهای غیرضرور شده است؟ واردکنندگان بنزین چه کسانی هستند و نسبتشان با افراد حاضر در دولت چیست؟“
آخوند مصباحی مقدم عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رژیم ضمن انتقاد از سیاست واردات از دولت روحانی سؤال می‌کند :” واردات 7 میلیون تن گندم، کنجاله و سویا در این شرایط چه معنایی دارد؟ در بخش کشاورزی بسیاری از محصولاتی که وارد می‌کنیم، در داخل تولید می‌شوند، ما در کشور تنوع گیاهان دارویی داریم، اما بخش اعظم واردات مواد اولیه دارو را از هند انجام می‌دهیم. “
بازشدن دروازه‌های گمرگات کشور، به‌روی واردات گسترده و کاهش تعرفه‌های گمرگی به سود واردکنندگان غارتگر وابسته به مراکز قدرت رژیم، موجب کاهش توانایی تولیدکنندگان برای سرمایه‌گذاری و از دست رفتن فرصتهای شغلی شده است، در نتیجه ساختارهای تولید داخلی در حدی که فعلاً بر قراراست را هم به مخاطره انداخته است.
هم اینک تراز تجاری رژیم با کسری مواجه است و بخش بزرگی از این کسری در کنار واردات بی‌رویه، به‌دلیل کاهش سهم صادرات غیرنفتی نیز هست که تعطیلی بخش‌های مهمی از تولیدات کشور را نشانه رفته و عملا این دولت به انبار دار کالاهای کشورهای دیگر تبدیل شده است.
