مدافعان حقوقبشر به همراه ساکنان منطقه انصاری شهر حلب، مراسم یادبودی را برای دانشآموزان دبستان جالوت که توسط بشار اسد مورد تهاجم هوایی قرار گرفت برگزار کردند. این جنایت جان بیش از 30کودک را که زیر آوارهای کلاس درس، ماندند گرفت و تعداد زیادی را نیز مجروح کرد. این کودکان در حال کشیدن نقاشی بودند که بمباران شدند. نقاشیهای آنها به همراه قطعات پیکرشان در محوطه پراکنده شده بود.
تنها چند روز از بمباران دبستان جالوت در شهر حلب میگذرد. دانش آموزانی که شاهد کشته شدن 30تن از دوستان و همکلاسیان خود بودند، اکنون به یاد آنها و آن روز تلخ میافتند. در این مراسم یادبود سعی شد به ابعاد قساوت و بیرحمی رژیم اسد در این فاجعه تا حد امکان پرداخته شود.
دانشآموزان هنگام وقوع این جنایت لبخند بر لب در حال امتحان نقاشی بودند اما موشکهای اسد بر سرشان فرو ریخت و دیگر اثری نه از آن لبخندها ماند نه از پیکرهای کوچک کودکان.
یک ساکن منطقه: این دردی است که تحمل آن خیلی سخت است و زود فراموش نمیشود، خنده ناگهان تبدیل به درد شد، واقعاً تحمل کردنی نیست.
برگزارکنندگان این مراسم یادبود، هر آنچه که از نقاشیهای این دانشآموزان در زیر آوارها باقی مانده بود جمعآوری کرد و در دید شرکت کنندگان در این مراسم قرار داد.
یکی از شرکت کنندگان در مراسم: خوشحالم که توانستم در این مراسم شرکت کنم، با دیدن این نقاشیها میتوانم تصور کنم این دانشآموزان موقع هدف قرار داده شدن به چه چیزهایی فکر میکردند.
تنها چند روز از بمباران دبستان جالوت در شهر حلب میگذرد. دانش آموزانی که شاهد کشته شدن 30تن از دوستان و همکلاسیان خود بودند، اکنون به یاد آنها و آن روز تلخ میافتند. در این مراسم یادبود سعی شد به ابعاد قساوت و بیرحمی رژیم اسد در این فاجعه تا حد امکان پرداخته شود.
دانشآموزان هنگام وقوع این جنایت لبخند بر لب در حال امتحان نقاشی بودند اما موشکهای اسد بر سرشان فرو ریخت و دیگر اثری نه از آن لبخندها ماند نه از پیکرهای کوچک کودکان.
یک ساکن منطقه: این دردی است که تحمل آن خیلی سخت است و زود فراموش نمیشود، خنده ناگهان تبدیل به درد شد، واقعاً تحمل کردنی نیست.
برگزارکنندگان این مراسم یادبود، هر آنچه که از نقاشیهای این دانشآموزان در زیر آوارها باقی مانده بود جمعآوری کرد و در دید شرکت کنندگان در این مراسم قرار داد.
یکی از شرکت کنندگان در مراسم: خوشحالم که توانستم در این مراسم شرکت کنم، با دیدن این نقاشیها میتوانم تصور کنم این دانشآموزان موقع هدف قرار داده شدن به چه چیزهایی فکر میکردند.