«تشکر بسیار از آقای رئیس، خانم رجوی گرامی، همکاران پارلمانتر، خانم‌ها و آقایانی که امشب در سالن ویکتور هوگو حضور دارید.
ابتدا می‌خواهم بگویم که هر بار ما پارلمانترها در چنین جلساتی صحبت می‌کنیم، این کار را با احساسات ویژه‌یی انجام می‌دهیم. زیرا در ورای این سخنان، ما به مردم ایران می‌اندیشیم و به آنهایی که امروز با این فاجعه دیکتاتوری روبه‌رو هستند و رنج می‌کشند. می‌دانم که صحبتهای ما ضبط، فیلمبرداری و ترجمه می‌شود و حضور ما توسط دهها هزار ایرانی مشاهده خواهد شد. لذا از این طریق می‌خواهم به آنها پیامی بفرستم و بگویم که ما با فروتنی تمام خواهان کمک به آنها در مبارزه‌شان برای دموکراسی هستیم.
در مورد کار برد واژه «فروتنی» باید گفت، هنگامی که صحبت از حقوق‌بشر و ارزشهای پایه‌یی می‌شود باید با فروتنی صحبت کنیم. ما پارلمانترهای فرانسوی به این‌جا نیامده‌ایم که بخواهیم درس بدهیم یا این تصور را داشته داشتیم که برداشت ما از دموکراسی برآمده از انقلاب فرانسه کامل‌ترین چیز در دنیا است. اما همچنین می‌دانیم و امروز هم می‌خواهیم بگوییم که ارزشهای اساسی دفاع از حقوق‌بشر وجود دارند که نمی‌توانیم از آن کوتاه بیاییم. وقتی ارزشهای حقوق‌بشر پایمال می‌شوند، ما باید خواهان آن بشویم که در سفرهایمان، دیدارهای و سخنانمان، از جانب کشور میزبان نباید چیزی به ما دیکته شوند.
فکر می‌کنم مسئولیت ما این است که ارزشهایمان را به هرکجا که برویم ببریم.
چه سناتور باشیم و چه نمایندهٴ مجلس، پیامی که امروز می‌خواهیم بدهیم این است که باید نسبت به این موضوعات حساس باشیم. زیرا این موضوعات حیثیتی هستند و در مسافرتهای دیپلوماتیک خود به هیچ‌وجه نباید نسبت به این ارزشها مماشات کنیم. خصوصاً که موضوع نقض حقوق‌بشر در ایران چیز کوچکی نیست. صحبت از یک تخطی کوچک به آزادیها نیست. چند روز پیش ما نماینده‌ها گزارش سالانهٴ عفو بین‌الملل را خواندیم که در ماه مارس منتشر شده است. وقتی صفحه مربوط به ایران را مطالعه کردم متوجه شدم که در ایران نقض حقوق‌بشر خیلی فراتر از این حرفهاست. و من از این گزارش نقل‌قول می‌کنم که می‌گوید، تعداد اعدامها در ایران در سال 2013 افزایش یافته. عفو بین‌الملل می‌گوید: «مقام‌ها و رسانه‌های حکومتی رسماً اعتراف کردند که در ایران 369 اعدام انجام شده. 358 مرد و 11 زن. این 18 درصد افزایش را نسبت به سال 2012 نشان می‌دهد. همچنین باید افزود که اطلاعات قابل اطمینان نشان می‌دهد که تعداد زیادی اعدام نیز به‌صورت مخفیانه صورت گرفته و به گفته منابع قابل اتکا، حداقل 365 اعدام دیگر نیز شامل 18 زن در ایران اجرا شده است. به این ترتیب تعداد کل اعدامها در ایران به 704 اعدام در سال 2013 می‌رسد».
وقتی که ما این ارقام را می‌بینیم، نمی‌توانیم به خودمان اجازه بدهیم با آرامش و با گلی در لوله تفنگ خود به چنین کشوری سفر کنیم و حرفی نزنیم.
پیامی که می‌خواهم بدهم این است که منافع اقتصادی نباید اصل دفاع از آزادیها را پنهان کند.
این پیامی است که لازم بود امشب منتقل کنم؛ با قاطعیت و با احساس. و فراخوان می‌دهیم به همهٴ همکاران سناتور و نماینده‌مان و می‌گوییم که باید شایسته سمت خود باشیم و نباید در هیچ‌یک از سفرهایی که انجام می‌دهیم از ارزشها کوتاه بیاییم. باید به‌فکر مردم ایران باشیم و همواره این دغدغه را داشته باشیم و از خود بپرسیم که چگونه می‌توانیم به مردم ایران برای خروج از این فاجعه کمک کنیم».
ابتدا می‌خواهم بگویم که هر بار ما پارلمانترها در چنین جلساتی صحبت می‌کنیم، این کار را با احساسات ویژه‌یی انجام می‌دهیم. زیرا در ورای این سخنان، ما به مردم ایران می‌اندیشیم و به آنهایی که امروز با این فاجعه دیکتاتوری روبه‌رو هستند و رنج می‌کشند. می‌دانم که صحبتهای ما ضبط، فیلمبرداری و ترجمه می‌شود و حضور ما توسط دهها هزار ایرانی مشاهده خواهد شد. لذا از این طریق می‌خواهم به آنها پیامی بفرستم و بگویم که ما با فروتنی تمام خواهان کمک به آنها در مبارزه‌شان برای دموکراسی هستیم.
در مورد کار برد واژه «فروتنی» باید گفت، هنگامی که صحبت از حقوق‌بشر و ارزشهای پایه‌یی می‌شود باید با فروتنی صحبت کنیم. ما پارلمانترهای فرانسوی به این‌جا نیامده‌ایم که بخواهیم درس بدهیم یا این تصور را داشته داشتیم که برداشت ما از دموکراسی برآمده از انقلاب فرانسه کامل‌ترین چیز در دنیا است. اما همچنین می‌دانیم و امروز هم می‌خواهیم بگوییم که ارزشهای اساسی دفاع از حقوق‌بشر وجود دارند که نمی‌توانیم از آن کوتاه بیاییم. وقتی ارزشهای حقوق‌بشر پایمال می‌شوند، ما باید خواهان آن بشویم که در سفرهایمان، دیدارهای و سخنانمان، از جانب کشور میزبان نباید چیزی به ما دیکته شوند.
فکر می‌کنم مسئولیت ما این است که ارزشهایمان را به هرکجا که برویم ببریم.
چه سناتور باشیم و چه نمایندهٴ مجلس، پیامی که امروز می‌خواهیم بدهیم این است که باید نسبت به این موضوعات حساس باشیم. زیرا این موضوعات حیثیتی هستند و در مسافرتهای دیپلوماتیک خود به هیچ‌وجه نباید نسبت به این ارزشها مماشات کنیم. خصوصاً که موضوع نقض حقوق‌بشر در ایران چیز کوچکی نیست. صحبت از یک تخطی کوچک به آزادیها نیست. چند روز پیش ما نماینده‌ها گزارش سالانهٴ عفو بین‌الملل را خواندیم که در ماه مارس منتشر شده است. وقتی صفحه مربوط به ایران را مطالعه کردم متوجه شدم که در ایران نقض حقوق‌بشر خیلی فراتر از این حرفهاست. و من از این گزارش نقل‌قول می‌کنم که می‌گوید، تعداد اعدامها در ایران در سال 2013 افزایش یافته. عفو بین‌الملل می‌گوید: «مقام‌ها و رسانه‌های حکومتی رسماً اعتراف کردند که در ایران 369 اعدام انجام شده. 358 مرد و 11 زن. این 18 درصد افزایش را نسبت به سال 2012 نشان می‌دهد. همچنین باید افزود که اطلاعات قابل اطمینان نشان می‌دهد که تعداد زیادی اعدام نیز به‌صورت مخفیانه صورت گرفته و به گفته منابع قابل اتکا، حداقل 365 اعدام دیگر نیز شامل 18 زن در ایران اجرا شده است. به این ترتیب تعداد کل اعدامها در ایران به 704 اعدام در سال 2013 می‌رسد».
وقتی که ما این ارقام را می‌بینیم، نمی‌توانیم به خودمان اجازه بدهیم با آرامش و با گلی در لوله تفنگ خود به چنین کشوری سفر کنیم و حرفی نزنیم.
پیامی که می‌خواهم بدهم این است که منافع اقتصادی نباید اصل دفاع از آزادیها را پنهان کند.
این پیامی است که لازم بود امشب منتقل کنم؛ با قاطعیت و با احساس. و فراخوان می‌دهیم به همهٴ همکاران سناتور و نماینده‌مان و می‌گوییم که باید شایسته سمت خود باشیم و نباید در هیچ‌یک از سفرهایی که انجام می‌دهیم از ارزشها کوتاه بیاییم. باید به‌فکر مردم ایران باشیم و همواره این دغدغه را داشته باشیم و از خود بپرسیم که چگونه می‌توانیم به مردم ایران برای خروج از این فاجعه کمک کنیم».
