روزی نیست که در پی خوردن زهر اتمی و تشدید تضادهای درونی رژیم، پردهای کنار زده نشود و سست بودن خانه عنکبوتی رژیم جهل و جنایت بیش از پیش برملا نگردد.
روزی که بهرغم همه التماس و درخواستها و دجالگریها و تشویق و تهدید تمامیت رژیم، باز هم 73 میلیون نفر با دست رد زدن به سینه دولت آخوندی، برای دریافت یارانه نقدی ثبتنام کردند، و مشخص شد که بیش از 60 درصد مردم ایران درآمدی زیر 1 میلیون دارند، فاجعه گستردگی فقر مردم ایران، نابودی طبقه متوسط، بیش از پیش رخ نمود آنچنان که ترس از اوضاع غیرقابل مهار و غیرقابل مدیریت تمامی باندهای رژیم را نگران و هراسان کرد.
این واقعیت اکنون آنچنان عریان است که دیگر به هیچ بهانهیی نمیتوان آن را پوشاند. اگر فقر و محرومیت اکثر مردم ایران واقعی است، قطعاً چپاولگری قشر خاص در نظام ولایتفقیه نیز واقعی است. قشری که روزی نیست که دزدیها و اختلاسهای کلانشان از زبان مقامات یا در رسانههای رژیم عنوان نشود.
روزنامه مردمسالاری رژیم 930215: در تهران مهمانان ایرانی و معدود گردشگران خارجی که در اتاقهای هتل منظرهای رو به شمال تهران را انتخاب میکنند از وضعیت حلبیآباد در جوار این هتل مجلل خبری ندارند. پشت به پشت همین هتل و کنار ساختمانهای سفید و افراشته مجتمع آتی ساز تهران، منطقهیی قرار گرفته که درآمد سرانه ساکنان آن بهصورت ماهیانه برابر با یک سوم اجاره هر شب اتاق در هتلهای اوین و آزادی بهعنوان نزدیکترین نمادهای «رفاه» به مردمی است که از شاخص بهرهمندی از امکانات زندگی دور افتادهاند.
گزارشهای رسمی تأیید میکند... . دو دهک درآمدی پایین کشور حداقل جمعیتی نزدیک با 3 میلیون و 850هزار نفر در شرایطی زندگی میکنند که درآمد یک ماه آنها حتی کفاف یک سوم هزینه اجاره یک اتاق در هتلهای 4 و 5 ستاره تهران را نمیدهد.
این به این معناست که این چند میلیون، به اعتراف خود رژیم حتی به نان شب محتاجند. در حالیکه طبق همین گزارش روزنامه حکومتی مردمسالاری 6درصد جمعیت ایران با پول ویلاهایشان میتوانند بورس تهران را بخرند، بکوبند و بفروشند.
رژیم ولایتفقیه که در همه چیز از اعدام و فساد و جنایت رکورددار است، در فاجعه بیسابقه اختلاف بین غنی و فقیر نیز سقف زده است
بر اساس نوشته همین روزنامه رژیم... ”طبقه ثروتمند ایران طی این سه سال 2میلیارد و 904میلیون دلار هزینه واردات خودرو کردهاند. میزان هزینه متوسطی که این افراد برای واردات یک خودروی خارجی انجام میدهند برابر با هزینههای زندگی سالیانه 33هزار نفر از جمعیت کپرنشین و آلونک نشین ایران است. این گروه طی سه سال گذشته معادل درآمدهای 4میلیون و 356هزار نفر از جمعیت ایران را تنها هزینه خرید خودرو کردهاند“
حالا بگذارید باز هم آخوند روحانی با دجالیت خاص خودش، خالی بودن خزانه را بهانه خالی کردن جیب مردم محروم قرار دهد. ولی واقعیت این است که فاجعه آنچنان برزگ و عمیق است که قابل پوشاندن نیست. این شکافی است که نهایتاً مردم به جان آمده را به تعیینتکلیف این رژیم میکشاند، مسألهای که نگرانی اصلی تمامی باندهای رژیم است. نهایتاً خشم فروخورده مردم ستمزده ایران فرا خواهد رفت و غارتگران حاکم را به زیر خواهد کشید. روزی که دیگر نگرانیها دردی از این رژیم دوا نخواهد کرد.
روزی که بهرغم همه التماس و درخواستها و دجالگریها و تشویق و تهدید تمامیت رژیم، باز هم 73 میلیون نفر با دست رد زدن به سینه دولت آخوندی، برای دریافت یارانه نقدی ثبتنام کردند، و مشخص شد که بیش از 60 درصد مردم ایران درآمدی زیر 1 میلیون دارند، فاجعه گستردگی فقر مردم ایران، نابودی طبقه متوسط، بیش از پیش رخ نمود آنچنان که ترس از اوضاع غیرقابل مهار و غیرقابل مدیریت تمامی باندهای رژیم را نگران و هراسان کرد.
این واقعیت اکنون آنچنان عریان است که دیگر به هیچ بهانهیی نمیتوان آن را پوشاند. اگر فقر و محرومیت اکثر مردم ایران واقعی است، قطعاً چپاولگری قشر خاص در نظام ولایتفقیه نیز واقعی است. قشری که روزی نیست که دزدیها و اختلاسهای کلانشان از زبان مقامات یا در رسانههای رژیم عنوان نشود.
روزنامه مردمسالاری رژیم 930215: در تهران مهمانان ایرانی و معدود گردشگران خارجی که در اتاقهای هتل منظرهای رو به شمال تهران را انتخاب میکنند از وضعیت حلبیآباد در جوار این هتل مجلل خبری ندارند. پشت به پشت همین هتل و کنار ساختمانهای سفید و افراشته مجتمع آتی ساز تهران، منطقهیی قرار گرفته که درآمد سرانه ساکنان آن بهصورت ماهیانه برابر با یک سوم اجاره هر شب اتاق در هتلهای اوین و آزادی بهعنوان نزدیکترین نمادهای «رفاه» به مردمی است که از شاخص بهرهمندی از امکانات زندگی دور افتادهاند.
گزارشهای رسمی تأیید میکند... . دو دهک درآمدی پایین کشور حداقل جمعیتی نزدیک با 3 میلیون و 850هزار نفر در شرایطی زندگی میکنند که درآمد یک ماه آنها حتی کفاف یک سوم هزینه اجاره یک اتاق در هتلهای 4 و 5 ستاره تهران را نمیدهد.
این به این معناست که این چند میلیون، به اعتراف خود رژیم حتی به نان شب محتاجند. در حالیکه طبق همین گزارش روزنامه حکومتی مردمسالاری 6درصد جمعیت ایران با پول ویلاهایشان میتوانند بورس تهران را بخرند، بکوبند و بفروشند.
رژیم ولایتفقیه که در همه چیز از اعدام و فساد و جنایت رکورددار است، در فاجعه بیسابقه اختلاف بین غنی و فقیر نیز سقف زده است
بر اساس نوشته همین روزنامه رژیم... ”طبقه ثروتمند ایران طی این سه سال 2میلیارد و 904میلیون دلار هزینه واردات خودرو کردهاند. میزان هزینه متوسطی که این افراد برای واردات یک خودروی خارجی انجام میدهند برابر با هزینههای زندگی سالیانه 33هزار نفر از جمعیت کپرنشین و آلونک نشین ایران است. این گروه طی سه سال گذشته معادل درآمدهای 4میلیون و 356هزار نفر از جمعیت ایران را تنها هزینه خرید خودرو کردهاند“
حالا بگذارید باز هم آخوند روحانی با دجالیت خاص خودش، خالی بودن خزانه را بهانه خالی کردن جیب مردم محروم قرار دهد. ولی واقعیت این است که فاجعه آنچنان برزگ و عمیق است که قابل پوشاندن نیست. این شکافی است که نهایتاً مردم به جان آمده را به تعیینتکلیف این رژیم میکشاند، مسألهای که نگرانی اصلی تمامی باندهای رژیم است. نهایتاً خشم فروخورده مردم ستمزده ایران فرا خواهد رفت و غارتگران حاکم را به زیر خواهد کشید. روزی که دیگر نگرانیها دردی از این رژیم دوا نخواهد کرد.