یک هفته از تصویب قطعنامه پارلمان اروپا در محکومیت نقض حقوق‌بشر توسط رژیم می‌گذرد. واکنش‌های اولیه مهره‌های باند ولایت زوزه‌های معمول ضداستکباری بود، اما شدت سوزش رژیم بیش از این بود که بتواند غیظ خود را نسبت به مقاومت ایران و مجاهدین خلق ایران که آنها را «بانیان» این قطعنامه می‌داند، مهار کند. تا آنجا که ناگزیر مرز سرخ اسم بردن از مجاهدین را رد کردند، آن هم در تلویزیون رژیم و توسط رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ارتجاع و سخنگوی این کمیسیون، از مجاهدین که «دائماً در پارلمان اروپا حضور دارند و تاثیر‌گذارند بر افکار نمایندگان ملتهای اروپایی در این پارلمان» ». سوز و گداز کردند. اما سوز و گداز باند ولایت به تشدید تخاصمات در رأس نظام انجامید. چون قطعنامه پارلمان اروپا بر جانمایهٴ نظام یعنی سرکوب دست گذاشته بود.
بعد از به صحنهٴ آمدن حسن روحانی و دفاع از «نقاط مثبت» قطعنامه آتش این تخاصمات بار دیگر زبانه کشید. آصفری در مجلس ارتجاع در پاسخ به روحانی صدور این قطعنامه را نشان شکست سیاستهای دولت روحانی توصیف کرد و افزود «صدور این قطعنامه با گذشته تفاوت بسیار دارد و ان یک پیام برای کسانی که دل خوش به غرب هستند دارد، که آنها اگر فرصت پیدا کنند در همه امور ملت ایران دخالت خواهند کرد».
روزنامه جوان ارگان بسیج ضدمردمی قطعنامه پارلمان اروپا را سوخت تخاصم بر سر مذاکرات هسته‌یی کرد و نوشت: «این سؤال اساسی مطرح است که چه عاملی اروپایی‌ها را در تنظیم این قطعنامه استعماری» علیه رژیم ایران امیدوار کرده است. و نتیجه گرفت که این رویکرد «از نتیجه مذاکرات هسته‌یی است یا برآورد از محیط داخلی ایران یا این‌که در مذاکرات با نمایندگان اتحادیه اروپا نکاتی مطرح شده است که قطعنامه محصول آن شده است؟» (جوان 19فروردین)
طاهری عضو دیگر مجلس ارتجاع نیز روز چهارشنبه با حمله به روحانی گفت: «از مسئولان دولت انتظار می‌رفت در مقابل این مصوبه سخیف موضع قاطعی بگیرند که متأسفانه چنین نشد».
کیهان ارگان خامنه‌ای نیز بار دیگر قطعنامه حقوق‌بشر و قطعنامه پارلمان اروپا دستمایه تهاجم گسترده‌تری به باند رفسنجانی _ روحانی کرده و در پاسخ به این سؤال که «طمع تغییر استراتژی از کجا ریشه می‌گیرد؟» سران این باند را تحت نام «جریان بسته با غرب» مورد تهاجم قرار داده و خط و نشان کشید که «انفعال در برابر این جماعت عین بی‌تدبیری است» (کیهان 20فروردین یادداشت روز)
تداوم و تشدید رویارویی دو باند بر سر قطعنامه پارلمان اروپا، وجه دیگری از جنگ پایان‌ناپذیر قدرت میان باندهای نظام ولایت است که در چنبرهٴ بحرانهای داخلی و بین‌المللی و منطقه‌یی تا زمانی که به دست مردم به جان آمده و مقاومت آزادی ستانشان سرنگون شود راه برون رفتی از آن ندارد.
