رژیم آخوندی در یک اقدام ضدمردمی درنهم تیرماه 92 قیمت داروهای داخلی را40درصد و قیمت داروهای خارجی را 90درصد افزایش داد. گرانی دارو درتیرماه امسال توسط شمس علی رضاد زاده معاون امور دارویی وزارت بهداشت اعلام شد که درهمان وقت کارگزاران رژیم به عواقب این کار و از جمله نسبت به خشم مردم هشدار داند. یکی از اعضای شورای عالی سازما ن نظام پزشکی به نام ایرج خسرونیا گفت: ”دارو ازنان شب واجبتر است، با قیمت گذاریهای جدید، دارویی که قبلاً 30هزارتومان قیمت داشته هم اینک به 100هزارتومان رسیده است“. همزمان باگران شدن دارو توسط وزارت بهداشت، مردم به این تصمیم ضدانسانی رژیم اعتراض کردند. اکنون پس از گذشت 8ماه آثار این تصمیم ضدمردمی رژیم را میتوان درشکایتها و اعتراضات مردم نسبت به گران شدن دارو بهوضوح مشاهده کرد.
حرفها و نارضایتی مردم از وضعیت هزینه کمرشکن دارو
در مصاحبههای مردم با تلویزیون شبکه خبر رژیم 29بهمن 92 مرد مسنی از گرانی دارویام اس و فقر خود و عدم تواناییاش برآشفته و عصبانی است این هموطن برای تهیه داروی 200هزارتومانی پولی در بساط ندارد و بیمه چپاولگر رژیم نیز هزینهها را تقبل نمیکند. او که سن وسالی دارد، خشم خود را فرو میخورد و با کشیدن آهی میگوید: ”تقریبا زیادی پولی نمیدادیم ولی الآن کلاً 200تومن هزینههارا بیمه تقبل نمیکند، ما سختی بیماری را بکشیم یا واقعاً هزینه رو؟ سخته واقعاً سخته. هزینهها سخت شده. بیمارا با این وضعیت مشکل شده اکثراً دیگر دارو نمیگیرن“
هموطنی که میانسال و بازنشسته است از اینکه هزینه دارو گران است و ماهانه باید برای هزینه داروی اعضای خانوادهاش 200 تا 300هزارتومان بدهد، نگران و از بیتوجهی مسئولان بهداشت ودرمان رژیم و بیمه رژیم شاکی است که کاری به درد بیماران نیازمند و خانوادههای آنان که هزینه دارو برای آنان کمرشکن است، ندارند و میگوید: ”مریض هایی داریم که موقتی نیستند مثلاً مریضهای اعصاب و روان داریم داروهاشم معمولاً گرونه و رو دفترچهام معمولاً از یک مبلغی پول بیمه را نمیدند من خودم برای اعضای خانودهام نزدیک 300تومن باید پول دارو بدهم. واقعاً این 300هزارتومن برای یه بازنشسته واقعاً هزینه سنگینی است“.
هموطن دیگری که اهل آذربایجان است خانه و زندگیاش را فروخته تا شاید بتواند هزینه سنگین بیماریش را بدهد تازه بعد از چند ماه دوندگی به قول خودش در خیابانهای تهران علاف است.
مرد جوانی که ناگزیر شده است هزینه درمان بیمارش را از طریق قرض گرفتن تأمین کند. از حلال احمر رژیم و عدم رسیدگی وزارت بهداشت شاکی است که هیچ مشکلی از بیماران و خانوادههای آنان حل نمیکنند و میگوید: ”وقتی مریضمان را میآوریم بیمه نداره باید چهکارکنیم. هلال احمرم میگه مبلغ را باید کامل پرداخت کنید چهار و نیم میلیون تومن هم هست که خدا وکیلی این مبلغ در اختیار ما نیست. آخه یه مرجعی تو خود هلال احمر باشه که بیاد به افراد کمک کنه بگه آقاجون در این مقطع چون شما دچار این بیماری سختی ما بیایم شما را مقطعی کارتون را انجام بدهیم“..
خانمی جوانی نیز از ترتیب اثر ندادن بیمه بهدرخواست بیمه شدگان و هزینه سنگین تهیه دارو شکایت میکند که کسی در این نظام جهنمی فریادرس درد او و امثال او نیست: ”الان خدا شاهده طبق این فاکتور شما نگاه کنید الآن نزدیک شش میلیون هفت میلیون فقط من چند آمپول آی - جی، آی- ای نمیدونم چی چیه رفتم گرفتم مال شیمی درمانیه یعنی خدا شاهده اسیر شدیم. بیمه برمیگرده میگیه بگیرد فعلاً حساب میشه فعلاً ولی هیچ ترتیب اثری نمیده“.
مرد جوانی حیران است که چطوری دردش را بگوید و از گرانی دارو، نایابی و کیفیت پایین داروهای هندی در بازار شکایت دارد: ”نمیدونم واقعاً چی بگم چه جوری بیان کنم. اظهارنظر میکنند سمتی دارن اونا باید به فکرباشن. من بالاخره پول را تهیه میکنم برام سخته نه اینکه بگم میلیاردرم نه اما بالاخره تهیه میکنم ازجون پسرم که واجب تر نیست“.
اعتراف کارگزارن رژیم به هزینه کمرشکن درمان و مرگ مردم
فقط مردم نیستند که از هزینه کمرشکن و خانه خراب کن آن فریادشان به آسمان بلند است تا جایی که آن هموطن میگوید خانه و دارو ندارش را برای تأمین هزینه دارو میفروشد، بلکه کارگزاران رژیم نیز که هیچیک دردهای مردم را نچشیدهاند و اساساً دلشان برای وضعیت مردم در زمینه تهیه هزینه دارو نمیسوزد، در جنگ و جدال باندی و گیرانداختن یقه رقیبشان از باند مقابل، به ناگزیر به آن اعتراف میکنند. در این زمینه یکی نمایندگان مجلس رژیم به نام حسینعلی حاجی دلیگان در صحن علنی مجلس خطاب به وزیر بهداشت کابینه آخوند حسن روحانی که در3 دی 92 از رادیو فرهنگ رژیم پخش شد، گفت: ”آقای وزیر آیا میدانید امروز بعضی پزشکان متخصص بیماران را در بیمارستان حاضر نیستند معاینه کنند؟ و بیمارستان فقط دفتر ارجاع به مطب تبدیل شده است؟
آیا میدانید فرق آن چیست؟ اگر یک آندوسکوپی را در بیمارستان انجام دهند، 60هزار تومان بیمار پرداخت میکند، ولی در مطب 350هزار تومان از وی میگیرند. آیا میدانید چند نفر از موکلین بنده به جهت دیر رسیدن اورژانس ظرف سه ماه گذشته فوت نمودهاند“
خبرگزاری حکومتی ایسنا 30آذر 92 از قول سعید لیلاز یکی از کارشناسان وابسته باند رفسنجانی در میزگردی با عنوان ”میراثی که بهجا ماند، آیندهای که فرا روست“ در مورد گرانی دارو، نقل میکند: ”یادتان هست دستهدسته بیماران سرطانی در اول امسال بهخاطر کمبود دارو مردند و من نمونهاش را دیدهام. اینها بابت 15 برابر شدن قیمت دارو بود“.
مرداد 92مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران سرطان در استان مرکزی از گران شدن انواع دارو خبر داد و گفت: ”در حال حاضر تقریباً هزینه هر دارو ۴برابر شده و به این دلیل ۱۳درصد از بیماران مداوای خود را رها کردهاند. وی گفت با توجه به کمبود داروهای بیماری سرطان، بیماران برای تهیه دارو در شهرهای دیگر سرگردان میشوند“.
یک کارگزار رژیم در وزارت تعاون نیز گفت: ”قیمت برخی داروهای سرطانی و صعبالعلاج تا 300درصد گران شده و بهطور میانگین در کل کشور قیمت دارو تا 60 درصد افزایش یافته است. رئیس دانشکده دارو سازی رژیم در تهران نیز از افزایش برخی داروها تا 80 درصد خبر داد“.
حرفهای مردم و اعترافها کارگزاران رژیم در زمینه گرانی دارو و هزینه سرسامآور درمان، نشانگر ضربهای است که رژیم آخوندی به سلامت مردم وارد آورده است، اما در نظام جهنمی ولایتفقیه کسی گوشش به حرفهای مردم و درد دلهای آنها بدهکار نیست.
حرفها و نارضایتی مردم از وضعیت هزینه کمرشکن دارو
در مصاحبههای مردم با تلویزیون شبکه خبر رژیم 29بهمن 92 مرد مسنی از گرانی دارویام اس و فقر خود و عدم تواناییاش برآشفته و عصبانی است این هموطن برای تهیه داروی 200هزارتومانی پولی در بساط ندارد و بیمه چپاولگر رژیم نیز هزینهها را تقبل نمیکند. او که سن وسالی دارد، خشم خود را فرو میخورد و با کشیدن آهی میگوید: ”تقریبا زیادی پولی نمیدادیم ولی الآن کلاً 200تومن هزینههارا بیمه تقبل نمیکند، ما سختی بیماری را بکشیم یا واقعاً هزینه رو؟ سخته واقعاً سخته. هزینهها سخت شده. بیمارا با این وضعیت مشکل شده اکثراً دیگر دارو نمیگیرن“
هموطنی که میانسال و بازنشسته است از اینکه هزینه دارو گران است و ماهانه باید برای هزینه داروی اعضای خانوادهاش 200 تا 300هزارتومان بدهد، نگران و از بیتوجهی مسئولان بهداشت ودرمان رژیم و بیمه رژیم شاکی است که کاری به درد بیماران نیازمند و خانوادههای آنان که هزینه دارو برای آنان کمرشکن است، ندارند و میگوید: ”مریض هایی داریم که موقتی نیستند مثلاً مریضهای اعصاب و روان داریم داروهاشم معمولاً گرونه و رو دفترچهام معمولاً از یک مبلغی پول بیمه را نمیدند من خودم برای اعضای خانودهام نزدیک 300تومن باید پول دارو بدهم. واقعاً این 300هزارتومن برای یه بازنشسته واقعاً هزینه سنگینی است“.
هموطن دیگری که اهل آذربایجان است خانه و زندگیاش را فروخته تا شاید بتواند هزینه سنگین بیماریش را بدهد تازه بعد از چند ماه دوندگی به قول خودش در خیابانهای تهران علاف است.
مرد جوانی که ناگزیر شده است هزینه درمان بیمارش را از طریق قرض گرفتن تأمین کند. از حلال احمر رژیم و عدم رسیدگی وزارت بهداشت شاکی است که هیچ مشکلی از بیماران و خانوادههای آنان حل نمیکنند و میگوید: ”وقتی مریضمان را میآوریم بیمه نداره باید چهکارکنیم. هلال احمرم میگه مبلغ را باید کامل پرداخت کنید چهار و نیم میلیون تومن هم هست که خدا وکیلی این مبلغ در اختیار ما نیست. آخه یه مرجعی تو خود هلال احمر باشه که بیاد به افراد کمک کنه بگه آقاجون در این مقطع چون شما دچار این بیماری سختی ما بیایم شما را مقطعی کارتون را انجام بدهیم“..
خانمی جوانی نیز از ترتیب اثر ندادن بیمه بهدرخواست بیمه شدگان و هزینه سنگین تهیه دارو شکایت میکند که کسی در این نظام جهنمی فریادرس درد او و امثال او نیست: ”الان خدا شاهده طبق این فاکتور شما نگاه کنید الآن نزدیک شش میلیون هفت میلیون فقط من چند آمپول آی - جی، آی- ای نمیدونم چی چیه رفتم گرفتم مال شیمی درمانیه یعنی خدا شاهده اسیر شدیم. بیمه برمیگرده میگیه بگیرد فعلاً حساب میشه فعلاً ولی هیچ ترتیب اثری نمیده“.
مرد جوانی حیران است که چطوری دردش را بگوید و از گرانی دارو، نایابی و کیفیت پایین داروهای هندی در بازار شکایت دارد: ”نمیدونم واقعاً چی بگم چه جوری بیان کنم. اظهارنظر میکنند سمتی دارن اونا باید به فکرباشن. من بالاخره پول را تهیه میکنم برام سخته نه اینکه بگم میلیاردرم نه اما بالاخره تهیه میکنم ازجون پسرم که واجب تر نیست“.
اعتراف کارگزارن رژیم به هزینه کمرشکن درمان و مرگ مردم
فقط مردم نیستند که از هزینه کمرشکن و خانه خراب کن آن فریادشان به آسمان بلند است تا جایی که آن هموطن میگوید خانه و دارو ندارش را برای تأمین هزینه دارو میفروشد، بلکه کارگزاران رژیم نیز که هیچیک دردهای مردم را نچشیدهاند و اساساً دلشان برای وضعیت مردم در زمینه تهیه هزینه دارو نمیسوزد، در جنگ و جدال باندی و گیرانداختن یقه رقیبشان از باند مقابل، به ناگزیر به آن اعتراف میکنند. در این زمینه یکی نمایندگان مجلس رژیم به نام حسینعلی حاجی دلیگان در صحن علنی مجلس خطاب به وزیر بهداشت کابینه آخوند حسن روحانی که در3 دی 92 از رادیو فرهنگ رژیم پخش شد، گفت: ”آقای وزیر آیا میدانید امروز بعضی پزشکان متخصص بیماران را در بیمارستان حاضر نیستند معاینه کنند؟ و بیمارستان فقط دفتر ارجاع به مطب تبدیل شده است؟
آیا میدانید فرق آن چیست؟ اگر یک آندوسکوپی را در بیمارستان انجام دهند، 60هزار تومان بیمار پرداخت میکند، ولی در مطب 350هزار تومان از وی میگیرند. آیا میدانید چند نفر از موکلین بنده به جهت دیر رسیدن اورژانس ظرف سه ماه گذشته فوت نمودهاند“
خبرگزاری حکومتی ایسنا 30آذر 92 از قول سعید لیلاز یکی از کارشناسان وابسته باند رفسنجانی در میزگردی با عنوان ”میراثی که بهجا ماند، آیندهای که فرا روست“ در مورد گرانی دارو، نقل میکند: ”یادتان هست دستهدسته بیماران سرطانی در اول امسال بهخاطر کمبود دارو مردند و من نمونهاش را دیدهام. اینها بابت 15 برابر شدن قیمت دارو بود“.
مرداد 92مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران سرطان در استان مرکزی از گران شدن انواع دارو خبر داد و گفت: ”در حال حاضر تقریباً هزینه هر دارو ۴برابر شده و به این دلیل ۱۳درصد از بیماران مداوای خود را رها کردهاند. وی گفت با توجه به کمبود داروهای بیماری سرطان، بیماران برای تهیه دارو در شهرهای دیگر سرگردان میشوند“.
یک کارگزار رژیم در وزارت تعاون نیز گفت: ”قیمت برخی داروهای سرطانی و صعبالعلاج تا 300درصد گران شده و بهطور میانگین در کل کشور قیمت دارو تا 60 درصد افزایش یافته است. رئیس دانشکده دارو سازی رژیم در تهران نیز از افزایش برخی داروها تا 80 درصد خبر داد“.
حرفهای مردم و اعترافها کارگزاران رژیم در زمینه گرانی دارو و هزینه سرسامآور درمان، نشانگر ضربهای است که رژیم آخوندی به سلامت مردم وارد آورده است، اما در نظام جهنمی ولایتفقیه کسی گوشش به حرفهای مردم و درد دلهای آنها بدهکار نیست.