حکایتی از محاسن نظام ملایان (طنز) از بیژن روشن

«خبر: در بخشی از سرمقاله روزنامه حکومتی مردم‌سالاری 17 دیماه 92 آمده بود که:
کشورهای توسعه یافته امروزی… موجبات شکوفایی استعدادهای انسانی- سرمایه‌یی هم‌چون وارن بافت (warren baffet)، بیل گیتس (Bill Gates) استیو جابز (steven jobs)، لری پیج (Larry Page) و... را فراهم آورده‌اند و قطعاً بستر کسب و کار را برای ظهور امثال مه‌آفرید امیرخسروی، شهرام جزایری، بابک زنجانی و رضا ضراب آن‌چنان نامناسب تعریف کرده‌اند که این پدیده‌های اقتصادی نوظهور فرصت ابراز وجود پیدا نکنند».

در اقتفای گلستان سعدی
یکی از منتقدان بی‌انصاف را دیدم که در محفلی نشسته و چاک دهان گسسته، باب قیاس با ممالک غربیه گشوده و گوی سبقت از عربده‌کشان عالم ربوده. همی گفت:
شکوفایی از غربیان است و بس

 که «وارن بافِت» هاش به ثروت رسند

چنان «بیل گیتس» و چو «استیوجابز»

 نه چون ما ز دزدی و سرقت رسند

پس آنگاه در مذمّت نظام ولایی شواهد ردیف همی کرد و از بابک زنجانی آن سرباز جسور ولایت چنین به حسادت نام می‌برد که: از نگهبانی یک بانک به ثروت برسیده، و لکهٴ فسادش بر دامن هر سه قوه‌ی نظام چکیده.

بیت:
هر آن کس که نامش بری در نظام

گرفته ست ازو رشوه‌ها بی‌حساب

گرفتند ازو صدر و ذیل نظام

چنان پولها که نبینی به خواب

پس از آن نامها پیاپی از این و از آن به عیان برمی‌شمرد که برادران قاچاقچی پرکارند و دستهای فساد هم‌چنان درانتظار و نمونه‌های سارقان چون او بسیار از مه آفرید امیرخسروی تا شهرام جزایری و رضا ضراب، …

الغرض چنان در میدان مذمت گوی سبقت براند که بناگاه طاقت صبرم نماند و از بی‌انصافی آن ملعون به فریاد و فغان برآمدم که گفته‌اند:
عیبها جمله بگفتی هنرش نیز بگوی!
پس از آن بر منبر جستم با صدایی چنان خروشان که حنجره درّانی چون احمد خاتمی از آن گریزان. که واانصافا! از کرامات نظام ولایی عجایب بسیار بوده است و غرایب بیشمار.

مگر کسی که ولیّ فقیه ما گشته
به یک شبی نشد از قعر خمره برون؟

بدون هیچ رساله به رهبری برسید
نداشت هیچ سوادی ز دیپلمی افزون

به یمن دولت مستضعفان کنون بنگر

 به جیب هر طلبه ای از دلارها، بیلیون.