بنا بر خبرهای منابع حکومتی، در عنبرآباد در جنوب کرمان شکافهای چندین کیلومتری در زمین پدیدآمده است و به بسیاری از نقاط مسکونی آسیب رسانده است. این پدیده از باتلاقهای اطراف جیرف و باتلاق رومورز در اطراف روستای رومورز نشأت گرفته است. این باتلاقها از فرط خشکی، دچار خودسوزی شده‌اند. ستونهای دود از شکافهای باتلاق خشکیده بیرون می‌زند و زمین باتلاق به شعاع کیلومترها شکافهای عمیق برداشته و نشست کرده است.
رسانه‌ها و کارگزاران حکومتی، دربیان علت این واقعه آسمان را نشان می‌دهند و طبق معمول تقصیر را متوجه «هوا» می‌کنند. در حالیکه حیات باتلاقهای کرمان، نه به آب باران بسته بود نه به آبهای سطحی. این باتلاقها از مسیر زیر زمینی زاینده رود که از تالاب گاوخونی به سمت جنوب کرمان می‌رود تغذیه می‌شدند. خشکیدن این باتلاقها و نشست زمین نتیجه مستقیم دزدیدن آب زاینده رود و خشکاندن تالاب گاوخونی در اثر سیاستهای چپاولگرانهٴ رژیم است. از آنجا که دولت حسن روحانی سیاست پاسدار احمدی‌نژاد در دزدیدن آب از سرچشمه‌های کارون و زاینده رود را ادامه می‌دهد، در مورد علت خشکیدن تالابهای اصفهان و کرمان و خوزستان، یکی خدا را مقصر می‌داند که باران کم باریده و دیگری مردم را که بی‌رویه از سفره‌های زیر زمینی، آب برداشته‌اند.
واقعیت این است که از شروع دولت حسن روحانی در امر محیط زیست و به‌خصوص وضعیت آب و هوا، در شهرها و رودهای بحرانی روز به روز وخیم‌تر شده است.
اما در تبلیغات حکومتی، این وضعیت تا حد ممکن لاپوشانی می‌شود، مثلاً در حالی که سطح آب دریاچه ارومیه در ماههای اخیر، 28 سانتیمتر دیگر پایین رفته، یعنی معادل 600 میلیون مترمکعب دیگر کاهش یافته، کهرم کارشناس حکومتی که تا پیش از این اعتراف کرده بود دریاچه ارومیه مرده و قابل احیاء نیست، در روز 8 دی در روزنامه حکومتی اعتماد نوشت، «با برفی که در اطراف دریاچه باریده، و سیاستهای دولت، دریاچه ارومیه تا 4، 5سال دیگر احیاء می‌شود». این تولید «امید» واهی در شرایطی است که مدیر کل محیط زیست آذربایجان غربی اعتراف کرده است: «85 درصد دریاچه ارومیه تبدیل به شوره زار شده است و تنها 6 درصد از آب دریاچه ارومیه یعنی حدود تقریباً 2میلیارد مترمکعب آب در دریاچه باقی مانده است».
«امید» در دولت حسن روحانی همان «دروغ» های شناخته شده احمدی‌نژادی است.
در یک نمونهٴ دیگر، در حالی که هفته گذشته بار دیگر وضعیت هوا در تمامی کلان شهرهای ایران از مرز هشدار گذشت، گروگانگیر سابق سفارت آمریکا، معصومه ابتکار، به صحنه آمد تا یک فقره دیگر از این «امید» های واهی ساخت دولت روحانی را به خورد مردم بدهد. عنوانهای ریز و درشت در رسانه‌های حکومتی دیدنی بودند. یکی به‌نقل از او نوشت: «طرح ملی کاهش آلودگی هوا را به‌زودی تصویب می‌کنیم» و یا «ابتکار به‌دنبال بودجه برای محیط زیست».علت اصلی آلودگی هوا، تولید سوخت غیراستاندارد
در حالی که علت اصلی آلودگی هوا، تولید سوخت غیراستاندارد توسط دولت است و آلایندگی صنایع در دست حکومت. مثل نیروگاه شازند اراک و ذوب اصفهان، که از یک سو سوختهای غیراستاندارد و نازل مثل مازوت مصرف می‌کنند و از سوی دیگر فیلترهای کوره‌های خود را از دور خارج کرده‌اند. درد شهرهای اصفهان، اراک، اهواز، تهران و تبریز غیراین چیزی نیست. و رژیم همین را به مردم نمی‌گوید.در هفته دوم دیماه در حالی که مرز عدد شاخص آلودگی هوای اصفهان از 200 و حتی در مقطعی از 300 هم گذشت و مرزهای اضطرار و بحران را رد کرد، رژیم دم نزد و اعلام شرایط اضطراری و بحرانی نکرد. کما این‌که از تهدید زندگی 25 میلیون نفر یعنی نزدیک به یک سوم جمعیت کشور در اثر نارساییهای زیست محیطی حاصل از سیاستهای نظام ولایت‌فقیه دم نمی‌زنند.
واقعیت این است که دیگر مردم ایران می‌دانند که مشکل در بودجه و این حرفها نیست. بلکه مشکل آلودگی هوا و وضعیت آب، ناشی از رویکرد ضد‌مردمی نظام است که آب و هوا را هم دستمایهٴ غارت و پرکردن جیب ایادی خود کرده است.
