از: جمال مهدوی
شما تعجب نمیکنید وقتی می شنوید عیسای مسیح علیهالسلام در نخستین کلماتش از جباریت، از دیکتاتوری، و از شقاوت اعلام بیزاری و دوری کرده است؟ این حقیقت در آیات قرآن از سوره مریم هست که عیسی فرزند مریم در گاهواره شروع به سخن گفتن کرد، و گفت «من بنده خدا هستم و او به من کتاب داده، و مرا پیغمبری داده، مرا جبار و شقاوت پیشه نیافریده است» (ترجمه آیات 30 تا 32 از سوره مریم).
راستی چرا مسیح در لحظه تولد گفت من جبار و شقی نیستم؟ آیا میخواست بگوید که نخستین نشانههای بندگی خدا، دوری از جباران و شقاوت پیشگان است؟ اگر اینطور باشد، باید اولین نشانههای ایمان را، مرزبندی و جنگ برای نابودی جباران و شقاوت پیشگان دانست. و نتیجه گرفت هر کس که به تسلیم در برابر جباری فرا میخواند، ضدمسیح است.
و هر کس که علیه جباران بر میخیزد در خیل رهروان مسیح است.
اکنون بسیار روشن است که شقاوت پیشگان زمان چه کسانی هستند؟ اعدامهای پیاپی در حکومت خامنهای را درنظر بیاوریم. فقر مردم از یکسو و چپاول و غارت این مردم از سوی حکومت ولیفقیه را به یاد بیاوریم. و بعد به سوریه برویم و بمبهای بشکهای را که بشار به پشتیبانی خامنهای و حزب الشیطان بر سر مردم سوریه میریزد و جنايتهای فجیع آنان در سوریه را درنظر آوریم
آیا ولایت فقیه حاکم بر ایران در شمار همان جباران ضدمسیح نیست؟ و آیا آنها که در کنار مردم سوریه نمیایستند، همان خیانتکاران به بشریت نیستند؟
امسال یک نمونه شگفت دیگر هم از شقاوت ولایت فقیه و مزدورش در عراق، جلوی چشم همگان است. قتلعام اشرف.
نمونهای که از شدت بیرحمی حتی نمیتوان به تصاویر آن نگاه کرد. ساکنان اشرف، افرادی که بهلحاظ بينالمللی حفاظت شده بودند، و طبق توافق بينالمللی برای حفظ اموال اشرفیان آنجا بودند به ناگهان در سحرگاه 10 شهریور مورد هجوم قرار گرفتند. تک به تک با تیر خلاص بهسر بهشهادت رسانده شدند. به یاد بیاوریم که در دهه 40 خورشیدی یکی از این صحنهها در جنگ ویتنام جهان را به شرم وادارد؛ وقتی رئیس پلیس سایگون بهسر یک ویت کنگ دست بسته تیر شلیک کرد. حالا در صحنه اشرف، جهان شاهد بود که مزدوران مالکی بهسر 52 پناهنده بیدفاع و بیسلاح اشرفی، شلیک کردند!. این شقاوت وقتی به اوج میرسد که بعد از آن قتلعام فجیع، شش زن و یک مرد را به گروگان میبرند و وقیحانه میگویند هیچ اتفاقی آنجا نیفتاده! و بعد باز هم با سکوت خائنانه! روبهرو میشویم. سکوت آنهایی که قول حفاظت به اشرفیها هم داده بودند اما با وجود همه اسناد و فیلمها و حقایق تلاش میکنند دستهای قاتل را بشویند!
چگونه میتوان این شقاوت را توصیف کرد؟ باز هم عیسی مسیح در نظر میآید که بیزاری می جوید از شقاوت پیشگان و میگوید: «خدا مرا جبار و شقی نیافریده!».
بیگمان اگر میتوانستیم به ملکوت خدا گوش کنیم صدای نفرین به همه این جانیان و همدستانشان را می شنیدیم.
پس بگذارید ما هم نفرین کنیم. همراه با عیسای مسیح که براو سلام، نفرین کنیم.
تندترین کلمات حضرت عیسی، علیه آخوندهای مردم فریب بوده است. مسیح، همیشه مردم را از آنها برحذر میداشت و میگفت: «از انبیای کذب احتراز کنید که بهلباس میشها نزد شما میآیند ولی در باطن گرگان درنده میباشند آنان را از اعمالشان خواهید شناخت. آیا میتوان از بوته خار، انگور و از خاربن انجیر چید؟» (انجیل متی، باب7).
بله! با مسیح در نفرینهایش علیه شقاوت پیشگان همراه شویم:
ـ «وای بر شما ای فقها! زیرا که بارهای گران بر مردم می نهید وخود بر آن بارها یک انگشت خود را هم نمیگذارید»
ـ «وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که در ملکوت آسمان را بر روی مردم میبندید، خود داخل آن نمیشوید و داخل شوندگان را مانع میشوید. وای بر شما راهنمایان کور که پشه را صافی میکنید و شتر را فرومیبرید. وای بر شما ای کاتبان از آن رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک مینمائید و درون آن را مملو از جبر و ظلم میدارید».
ـ «وای بر شما زیرا که مقابر انبیا را بنا میکنید در حالی که پدران شما ایشان را کشتند!… وای بر شما ای فقها، زیرا کلید معرفت را برداشتهاید که خود داخل نمیشوید و داخلشوندگان را هم مانع میشوید!.
وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار زیرا خانههای بیوه زنان را می بلعید و از روی ریا نماز را طولانی میکنید».
این را هم بگوییم که: بیشترین تجلیلها در کلام حضرت عیسی، در مورد کسانیست که خانه و کاشانه خود را رها کردند و برای نیل جامعه به رهایی روانه شدند. عیسی در تقدیر و تجلیل از آنها میگفت: «هرکس بهخاطر اسم من خانهها یا برادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا فرزندان یا زمینها را ترک کرد، صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد گشت».
شما تعجب نمیکنید وقتی می شنوید عیسای مسیح علیهالسلام در نخستین کلماتش از جباریت، از دیکتاتوری، و از شقاوت اعلام بیزاری و دوری کرده است؟ این حقیقت در آیات قرآن از سوره مریم هست که عیسی فرزند مریم در گاهواره شروع به سخن گفتن کرد، و گفت «من بنده خدا هستم و او به من کتاب داده، و مرا پیغمبری داده، مرا جبار و شقاوت پیشه نیافریده است» (ترجمه آیات 30 تا 32 از سوره مریم).
راستی چرا مسیح در لحظه تولد گفت من جبار و شقی نیستم؟ آیا میخواست بگوید که نخستین نشانههای بندگی خدا، دوری از جباران و شقاوت پیشگان است؟ اگر اینطور باشد، باید اولین نشانههای ایمان را، مرزبندی و جنگ برای نابودی جباران و شقاوت پیشگان دانست. و نتیجه گرفت هر کس که به تسلیم در برابر جباری فرا میخواند، ضدمسیح است.
و هر کس که علیه جباران بر میخیزد در خیل رهروان مسیح است.
اکنون بسیار روشن است که شقاوت پیشگان زمان چه کسانی هستند؟ اعدامهای پیاپی در حکومت خامنهای را درنظر بیاوریم. فقر مردم از یکسو و چپاول و غارت این مردم از سوی حکومت ولیفقیه را به یاد بیاوریم. و بعد به سوریه برویم و بمبهای بشکهای را که بشار به پشتیبانی خامنهای و حزب الشیطان بر سر مردم سوریه میریزد و جنايتهای فجیع آنان در سوریه را درنظر آوریم
آیا ولایت فقیه حاکم بر ایران در شمار همان جباران ضدمسیح نیست؟ و آیا آنها که در کنار مردم سوریه نمیایستند، همان خیانتکاران به بشریت نیستند؟
امسال یک نمونه شگفت دیگر هم از شقاوت ولایت فقیه و مزدورش در عراق، جلوی چشم همگان است. قتلعام اشرف.
نمونهای که از شدت بیرحمی حتی نمیتوان به تصاویر آن نگاه کرد. ساکنان اشرف، افرادی که بهلحاظ بينالمللی حفاظت شده بودند، و طبق توافق بينالمللی برای حفظ اموال اشرفیان آنجا بودند به ناگهان در سحرگاه 10 شهریور مورد هجوم قرار گرفتند. تک به تک با تیر خلاص بهسر بهشهادت رسانده شدند. به یاد بیاوریم که در دهه 40 خورشیدی یکی از این صحنهها در جنگ ویتنام جهان را به شرم وادارد؛ وقتی رئیس پلیس سایگون بهسر یک ویت کنگ دست بسته تیر شلیک کرد. حالا در صحنه اشرف، جهان شاهد بود که مزدوران مالکی بهسر 52 پناهنده بیدفاع و بیسلاح اشرفی، شلیک کردند!. این شقاوت وقتی به اوج میرسد که بعد از آن قتلعام فجیع، شش زن و یک مرد را به گروگان میبرند و وقیحانه میگویند هیچ اتفاقی آنجا نیفتاده! و بعد باز هم با سکوت خائنانه! روبهرو میشویم. سکوت آنهایی که قول حفاظت به اشرفیها هم داده بودند اما با وجود همه اسناد و فیلمها و حقایق تلاش میکنند دستهای قاتل را بشویند!
چگونه میتوان این شقاوت را توصیف کرد؟ باز هم عیسی مسیح در نظر میآید که بیزاری می جوید از شقاوت پیشگان و میگوید: «خدا مرا جبار و شقی نیافریده!».
بیگمان اگر میتوانستیم به ملکوت خدا گوش کنیم صدای نفرین به همه این جانیان و همدستانشان را می شنیدیم.
پس بگذارید ما هم نفرین کنیم. همراه با عیسای مسیح که براو سلام، نفرین کنیم.
تندترین کلمات حضرت عیسی، علیه آخوندهای مردم فریب بوده است. مسیح، همیشه مردم را از آنها برحذر میداشت و میگفت: «از انبیای کذب احتراز کنید که بهلباس میشها نزد شما میآیند ولی در باطن گرگان درنده میباشند آنان را از اعمالشان خواهید شناخت. آیا میتوان از بوته خار، انگور و از خاربن انجیر چید؟» (انجیل متی، باب7).
بله! با مسیح در نفرینهایش علیه شقاوت پیشگان همراه شویم:
ـ «وای بر شما ای فقها! زیرا که بارهای گران بر مردم می نهید وخود بر آن بارها یک انگشت خود را هم نمیگذارید»
ـ «وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که در ملکوت آسمان را بر روی مردم میبندید، خود داخل آن نمیشوید و داخل شوندگان را مانع میشوید. وای بر شما راهنمایان کور که پشه را صافی میکنید و شتر را فرومیبرید. وای بر شما ای کاتبان از آن رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک مینمائید و درون آن را مملو از جبر و ظلم میدارید».
ـ «وای بر شما زیرا که مقابر انبیا را بنا میکنید در حالی که پدران شما ایشان را کشتند!… وای بر شما ای فقها، زیرا کلید معرفت را برداشتهاید که خود داخل نمیشوید و داخلشوندگان را هم مانع میشوید!.
وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار زیرا خانههای بیوه زنان را می بلعید و از روی ریا نماز را طولانی میکنید».
این را هم بگوییم که: بیشترین تجلیلها در کلام حضرت عیسی، در مورد کسانیست که خانه و کاشانه خود را رها کردند و برای نیل جامعه به رهایی روانه شدند. عیسی در تقدیر و تجلیل از آنها میگفت: «هرکس بهخاطر اسم من خانهها یا برادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا فرزندان یا زمینها را ترک کرد، صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد گشت».