اعتراف جنتی به قتل‌عام زندانیان مجاهد، سندی افزوده بر اسناد جنایت علیه بشریت

آخوند جنتی دبیرشورای نگهبان رژیم ولایت‌فقیه روز جمعه 1آبان92 در جمعه‌بازار تهران به قتل‌عام زندانیان مجاهد در سال 67 به فتوای خمینی اعتراف کرد و گفت: ”امام بزرگوار در قضیه منافقینی که دستگیر شده بودند و زندان بودند، فرمودند هر کدام اینها سر موضعشان هستند، اعدامشان کنید. توی زندان بودند، فرمودند هر کدام سر موضعشان هستند… و اینها هم این کار را کردند و اعدامشان کردند“.

هدف جنتی از یادآوری آوری حکم خمینی مقابله با محبوبیت اجتماعی مجاهدین و ایجاد رعب در بین آن دسته از جوانانی است که «تنها ره رهایی» وطن را در «راه مجاهدین» می بابند، این ضرورت جنتی را وادار کرده است که به جنایتی اعتراف کند که سردمداران رژیم از قبیل خامنه‌ای و رفسنجانی، مدتها است برای در رفتن از پاسخگویی به جنایت علیه بشریت، در مورد آن سکوت کرده‌اند.
در سال67 تمامی سردمداران رژیم پشت اجرای این فرمان جنایتکارانه و ضدبشری خمینی آمدند و تا سالیان یک خط در میان به صحنه می‌آمدند و مهر تأیید بر فتوای امام دجالان می‌زدند. با نگاهی گذرا به مواضع بعضی از سردمداران رژیم به خوبی مشخص می‌شود که تمامی آنها چگونه در این قتل‌عام سهیم هستند و مهر تأیید بر این جنایت زده‌اند.

در همان زمان که پیر کفتار خون آشام، فرمان قتل‌عام زندانیان را صادر کرده بود احمد خمینی طی نامه‌یی به خمینی نوشت: آیت‌الله موسوی اردبیلی در مورد حکم اخیر حضرتعالی دربارهٴ منافقین ابهاماتی داشتند که تلفنی در سه سؤال مطرح کردند
1ـ آیا این حکم مربوط است به آنهایی که در زندانها بوده‌اند و محاکمه شده‌اند و محکوم به اعدام گشته‌اند ولی تغییر موضع نداده‌اند و هنوز هم حکم در مورد آنها اجرا نشده است یا آنهاییکه حتی محاکمه هم نشده‌اند محکوم به اعدام اند
2ـ آیا منافقینی که قبلاً محکوم به زمان محدودی شده‌اند مقداری از زندانشان، را هم کشیده‌اند ولی بر سر موضع نفاق می‌باشند محکوم به اعدام می‌باشند
3ـ در مورد رسیدگی به وضع منافقین آیا پرونده‌های منافقینی که در شهرستانهایی که خود استقلال قضایی دارند و تابع مرکز استان نیستند باید به مرکز استان ارسال گردد یا خود می‌توانند مستقلاً عمل کنند. ”

پاسخ خمینی به نامه احمد خمینی چنین است:
بسمه تعالی
در تمام موارد فوق هر کس در هر مرحله اگر بر سر نفاق باشد حکمش اعدام است سریعاً دشمنان اسلام را نابود کنید. در مورد رسیدگی به وضع پرونده‌ها در هر صورت که حکم سریعتر اجرا گردد همان مورد نظر است.
روح الله الخمینی

چندی بعد از این نسل‌کشی وحشیانه و افشای فتوای خمینی که فرمان این قتل‌عام را صادر کرده بود و همچنین چاپ نامه‌های منتظری به خمینی که به اعدام چند هزار نفر طی چند روز اشاره کرده بود گوشه‌هایی از این جنایت را برملا کرد.

خامنه‌ای در جلسه پرسش و پاسخی در دانشگاه تهران که روز15آذر 1376 که از رادیو رژیم پخش شد گفت: «اما اعدامیها، اعدامهای جمعی در ایران… رادیو منافق هم همین را می‌گوید. مگر ما مجازات اعدام را لغو کردیم؟ نه! ما در جمهوری اسلامی مجازات اعدام را داریم برای کسانی که مستحق اعدام‌اند، او را به نظر شما باید برایش نقل و نبات ببرند؟ باید چه کارش کرد؟ او محکوم به اعدام است و اعدامش هم می‌کنیم. با این مسأله شوخی که نمی‌کنیم».
رفسنجانی در روز 16آذر 16آذر1367 گفت: «افرادی هستند که خیانت می‌کنند، مستحق مجازاتند، خوب، مجازات اعدام می‌شوند“.

موسوی اردبیلی، رئیس وقت دیوان عالی کشور، در تاریخ 15مرداد 67، یعنی در بحبوحه قتل‌عامها، در رادیو رژیم گفت: «قوهٴ قضاییه در فشار بسیار سخت است… که چرا اینها اعدام نمی‌شوند، باید از دم اعدام بشوند. دیگر از محاکمه و آوردن و بردن پرونده محکومین خبری نخواهد بود».

آخوند انصاری رئیس دفتر خمینی در مورد فتوای جنایتکارانه خمینی گفت: در زندان تشکیلات داشتند، پس از عملیات مرصاد اعدام شدند.
به‌نوشته روزنامه کیهان (28اردیبهشت 1368)، میزگردی در دانشگاه تهـران جهت کار توضیحـی برای نیروهای رژیم که در اثر عـزل منتظری سردرگم و مسأله‌دار شده بودند، ترتیب یافته بود. سه تن از آخوندهای خمینی شـامل انصاری، حمید روحـانی و هادی خامنه‌ای در این میزگرد شرکت داشتند. انصاری در رابطه با رفتار قرون‌وسطایی دژخیمان خمینی با زندانیان و در واکنش نسبت به افشای عالمگیر قتل‌عام مجاهدین در زندانها، وقیحانه ادعا کرد: «ما چند بار از خبرنگاران خواستیم تا بیایند از زندانها دیدن کنند و حتی برای مردم بازدید عمومی گذاشتیم… این همه خدمات انجام می‌شد ولی هیچ کدام به آیت‌الله منتظری گزارش نمی‌شد، عده‌یی از زندانیان در زندان تشکیلات داشتند لذا اینان که تعداد بسیار کمی (!) بودنداعدام شدند ”شواهدی قطعی وجود دارد که قتل‌عام زندانیان مجاهد در سال 67 از پیش طراحی شده بود و سردمداران رژیم خصوصاً سران سه قوه (خامنه‌ای، موسوی اردبیلی، رفسنجانی و موسوی نخست‌وزیر خمینی) از تصمیم ضدبشری خمینی اطلاع داشته‌اند و آن را تأیید کرده‌اند.

گزارشات متعددی از زندانیان سیاسی از بند رسته وجود دارد که حتی زندانبانان و دژخیمان رژیم نیز از قبل از این طرح جنایتکارانه خمینی اطلاع داشته‌اند. بر اساس گواهی همین زندانیان، لاجوردی از مدتها قبل به زندانیان مجاهد گفته بود: ما همین قدر که به شما حکم زندان می‌دیم، داریم سر خودمون کلاه شرعی می‌ذاریم وگرنه شرعاً حکم همه تون اعدامه!

حاج داوود رحمانی، رئیس دژخیم زندان قزل‌حصار هم بارها خطاب به زندانیان گفته بود: آقایون، خانوما! فکر کردید اومدید، یک حکمی گرفتید و شدید زندانی سیاسی، بعد حکمتون تموم می‌شه و می‌رید روی دوش خلق قهرمان و می‌شید قهرمان؟! کور خوندید!… اگر روزی احساس خطر کنیم، یک بی‌کی سی می‌ذاریم دم بند، شکاف درجه نوک مگسک… تتق تق… ! همه تونو درو می‌کنیم.

یک زندانی آزاد شده هم از مجاهد شهید مسعود مقبلی که او را در سال 66 به زندان کمیته برده بودند، نقل کرده است: «دژخیم اطلاعات معروف به زمانی که اسم اصلیش موسی واعظی بود، در کمیته به او گفته بود: ما (وزارت اطلاعات) پرونده‌یی تشکیل دادیم که هزار صفحه داره… اون رو خدمت حضرت امام بردیم. کلی روی این پرونده بحث شد و نتیجه ش این شد که دیگه نمی‌خواهیم زندان داشته باشیم. زندان با همهٴ مسائلش به مصلحت نظام نیست. همه به این نتیجه رسیدیم که بعضی از زندانیها رو آزاد می‌کنیم و اونایی رو هم که سرموضع هستند اعدام می‌کنیم. خلاصه به‌زودی می‌بینید که ما پرونده زندان رو می‌بندیم. حالا برو این رو به سایر بچه‌های زندانی هم بگو“ و...