۲۷آذر ۱۳۹۰ کنگره آمریکا- استماع وزارت‌خارجه درباره اشرف

کنگره آمریکا- بحث اشرف
اجلاس مشترک سو کمیته نظارت و تحقیقات
و سوکمیته خاورمیانه و آسیای جنوبی
استماع وزارت‌خارجه درباره اشرف

رئیس جلسه، دانا روهرا باکر: رئیس زیرکمیته تحقیقات و نظارت بر اعمال دولت در کنگره

افتتاح جلسه:
اکنون استماع مشترک زیرکمیته آسیا و زیرکمیته نظارت و تحقیقات آغاز می‌شود.
ما در ابتدا سخنرانیهای اولیه را خواهیم داشت.
خانمها و آقایان، از شما برای این‌که امروز این‌جا آمدید تشکر می‌کنم. من می‌خواهم از همکارانم برای پیوستن به ما تشکر کنم. ما این استماع را با مقدمه‌یی درباره موضوع در دستور آغاز می‌کنیم. همراه با نمایش ویدئویی که در سال جاری ضبط شده است و تحولات قبل، در حین و بعد از حمله 8آ وریل به کمپ اشرف را توسط نیروهای عراقی که تحت فرمان دولت بغداد نخست‌وزیر مالکی عمل می‌کردند، نشان می‌دهد.
ویدئو کوتاه است، حدود یک دقیقه، توسط ساکنان کمپ اشرف فیلمبرداری شده است و از مجموعه گسترده‌تری از فیلم که طی آن روزها ضبط شده است، تهیه گردیده است.
فیلم نشان می‌دهد هنگامی که نیروهای نظامی آمریکایی حضور داشتند نیروهای عراقی متوقف شده بودند اما وقتی به نیروهای آمریکا دستور داده شد، محل را ترک کنند نیروهای عراقی حمله کردند. بعداً تلفات حملات توسط پرسنل آمریکا که به محل بازگشتند، تأیید شد. آنها به زخمیها کمک کردند. و آمار کشته شدگان را تهیه کردند.
دوباره تکرار می‌کنم که این استماع توسط دو کمیته فرعی برگزار می‌شود. ما سخنرانیهای افتتاحیه را خواهیم کرد اما پس از نمایش این ویدئوی کوتاه، لطفاً ویدئو را نمایش دهید.

(نمایش ویدئو)

بسیار متشکرم، من مایلم که همچنین توجه شما را به پوسترهایی که در آنجا قرار دارند جلب کنم.
اگر در ویدئو توجه کرده باشید. یک مرد را می‌بینید که به‌وسیله سلاح هدف‌گیری و شلیک می‌کند چیزی که ما آن را قتل طراحی شده می‌دانیم. افرادی که توسط آن فرد هدف قرار گرفته و مورد نشانه‌روی سلاحش قرار داشتند، افراد غیرمسلح بودند.
تصور من این است کسی که یک یا دو نفر را می‌کشد، قتل محسوب می‌شود ولی وقتی دهها تن را می‌کشد قساوت و شاید هم جنایت جنگی معنی می‌شود. این حقیقت که این کار حداقل با تأیید دولت عراق صورت گرفته، چیزی است که مایه نگرانی زیاد ایالات متحده است. به‌خصوص که در آغاز ویدئو نشان داده شد، نیروهای آمریکایی قبل از این جنایت در حال خارج شدن از آنجا بودند.
این استماع آخرین فرصت برای کنگره است که به وزارت‌خارجه میزان حاد بودن بحرانی را نشان دهد که ما با آن روبه‌رو هستیم و باعث لکه‌دار شدن حیثیت آمریکا می‌شود، چنان‌چه اقدامی در جلوگیری از کشتار افراد غیرمسلح در کمپ اشرف صورت نگیرد.
اگر خونریزی صورت بگیرد جنایتی است که در اثر توطئه نخست‌وزیر مالکی و استبداد دینی حاکم بر ایران صورت گرفته است که فرمان آن را صادر می‌کند. در مورد تمام آنچه که دارد می‌گذرد و این دو دهه است که ادامه دارد. حداقل از هنگام ورود نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۰۳ به عراق، کمپ اشرف یک جامعه صلح‌آمیز از ناراضیان سیاسی و پناهندگان بوده است و مطمئناً این جامعه از سال ۲۰۰۳ که ما وارد آنجا شدیم، وجود داشته است و سزاوار برچسب تروریستی نیستند. همان‌طور که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل‌متحد به ما گفته است لیست‌گذاری آنها توسط آمریکا ـ و این حرف نماینده کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل است که به ما گفته است ـ یک مانع جدی دریافتن مکانی امن برای انتقال ساکنان کمپ اشرف به خارج از عراق است.
لیست‌گذاری مجاهدین در آمریکا توسط مالکی برای توجیه همکاری جنایتکارانه‌اش با رژیم ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چرا ما در ایالات متحده در این جنایت شریک جرم می‌شویم.
اگر آنها دیپورت شوند یا هدف حمله دیگری قرار گیرند، خون ریخته شده بر روی شنهای بیابان، کفشهای مارک گوچی! افراد وزارت‌خارجه را لکه‌دار خواهد کرد.
همراهی مالکی با استبداد دینی بیرحم حاکم بر ایران روشن است. وی برای رضایت اربابانش در تهران پیش از این به اعمال خشونت و قتل علیه ساکنان اشرف مبادرت کرده است.
همان‌طور که همین الآن دیدیم، در ساعتهای اولیه 8آوریل سال جاری واحدهای ارتش عراق با ۲۵۰۰ نیرو و خودروهای زرهی به ایرانیان غیرمسلح در کمپ اشرف حمله کردند و حداقل 34تن از ساکنان را کشتند و صدها تن دیگر را زخمی کردند.
همان‌طور که ما در ویدئو دیدیم این یک شلیک بی‌هدف نبود. افرادی بودند که اهداف خود را انتخاب می‌کردند، افراد غیرمسلح، و به آنها شلیک می‌کردند انگار آنها آهو بودند که در یک شکارگاه آهو قرار داشتند.
ما همچین دیدیم که پرسنل نظامی آمریکا ساعتهایی قبل از تهاجم از کمپ بیرون کشیده شدند.
این به ما چه می‌گوید؟ یک نفر تصمیم آن را گرفته است. این یک جنایت و جنایت علیه بشریت بود. برخی رسانه‌ها گفتند که نیروهای مهاجم توسط آمریکا آموزش دیده و مسلح شده بودند.
و شما آن مجموعه از اجساد را دیدید و توجه کردید که تمامی این افراد غیرمسلح بودند. این شرم‌آور است و شرم بر ما باد.
به ساکنان کمپ قول حفاظت تحت کنوانسیون چهارم ژنو از سوی فرماندهان عالیرتبه آمریکا در عراق داده شده بود.
اجازه بدهید. این جاست. همانجا، یک پوستر هست که کارت هویت صادر شده برای یک ساکن کمپ و توافقنامه را نشان می‌دهد. من گمان می‌کنم که این یکی است. قبل از این‌که شروع کنیم به آن اشاره کردم. این پوستر توافق بین ساکنان کمپ و آمریکا را برای حفاظت آمریکا و صلح در ازای خلع‌سلاح نشان می‌دهد. دلیل خلع‌سلاح شدن این کمپ و دلیل این‌که افراد وسیله‌یی برای دفاع از خودشان ندارند این بود که آنها با دولت آمریکا قرارداد بستند که خلع‌سلاح شوند. بنابراین آنها هدف گلوله قرار گرفتند به‌نحوی که انگار آهوهایی بودند که توسط شکارچیان شکار می‌شدند. هیچ چیز برای دفاع نداشتند.
هنگامی که حق حاکمیت به عراق منتقل شد، مسئولیت اشرف به این شرط به دولت عراق داده شد که تعهد مستقیم بدهد حفاظت ساکنان کمپ را ادامه دهد.
در آوریل ایالات متحده به‌طور کامل و مطلق در انجام مسئولیتها و قولهایی که به ساکنان اشرف داده بود شکست خورد.
بعد از وقوع حمله، وزارت امور خارجه این ارزیابی را ارائه داد «بحران و از دست رفتن جان انسانها توسط دولت عراق و ارتش عراق آغاز شد».
اما قبل از حمله چه اتفاقی افتاد؟ همان‌طور که اشاره کردم؟ سفارت آمریکا و فرمانده نیروهای آمریکایی بدون شک از افزایش نیروهای عراقی در خارج کمپ اطلاع داشتند. آیا آن موقع با دولت عراق تماس گرفته شد؟ ما نیاز داریم که بدانیم. اگر این طور است عکس‌العمل عراقیها در هنگامی که ما با آنها تماس گرفتیم، چه بود؟
و بنابراین همان‌طور که قبلاً اشاره شد به واحد نظامی آمریکا، مستقر در اشرف، لحظاتی قبل از حمله فرمان داده شد که محل را ترک کند. روشن است و آن طور که به نظر می‌رسد یک توطئه در کار بود تا دولت ما و دولت مالکی مرتکب جنایت شوند و جان افراد غیرمسلح را بگیرند.
بنابراین چه کسی در دولت از این اطلاع داشت؟ چه نوع توافقی انجام شده بود؟ و چرا هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن صورت نگرفت. اگر که ما از آن مطلع بودیم؟
ما می‌خواستیم از مقامات وزارت‌خارجه این موارد را سؤال کنیم اما به ما گفته شد که هیچ‌کس در دسترس نبود تا در استماع این کمیته فرعی در 7 ژوئیه شهادت بدهد.
آیا طی سه هفته آینده ما می‌توانیم یا خواهیم توانست یا تلاش می‌کنیم ساکنان کمپ اشرف را خارج کنیم؟ آمریکا خون و پول خودش را صرف آنجا کرد، یک تریلیون دلار با هزاران تن از مردان و زنان و جوانان فقط برای این‌که دولتی در بغداد سر کار بیاید که یک عروسک خیمه‌شب بازی برای دیکتاتوری آخوندی در ایران باشد؟ برای دیکتاتوری ملاها که خطرناکترین دشمن آمریکا و تهدید صلح و ثبات در خاورمیانه است. دولتی که ما برایش جنگیدیم و پول و خون دادیم که به وجود بیاید الآن هم‌پیمان آنها شده است. در مقاله اخیر در واشینگتن پست، نخست‌وزیر مالکی از نامگذاری مجاهدین در لیست تروریستی توسط آمریکا جانبداری کرد و از آنها به‌عنوان شورشی در گیومه نام برد و از آن به‌عنوان توجیهی برای یک دندگی‌اش در قبال اشرف استفاده کرد. پس اگر نخست‌وزیر عراق نمی‌تواند روابط آمریکا و عراق را بدون اشاره به اشرف مورد بحث قرار بدهد ـ و اشرف را نیز بدون اشاره به لیست ذکر نمی‌کند- چطور ما می‌توانیم به این مسأله بپردازیم بدون این‌که در مورد لیست دولتمان که ساکنان کمپ اشرف را تروریست می‌نآمد صحبت کنیم؟ در سال ۱۹۹۷ رژیم ایران دولت کلینتون را ترغیب کرد که مجاهدین را در لیست گروه‌های تروریستی خارجی وزارت‌خارجه قرار بدهد. هدف این عمل ساده‌لوحانه ارتقا روابط با رژیم تهران بود، ولی روابط بهبود پیدا نکرد و رژیم ایران به حمایت از خشونت در سراسر منطقه ادامه داد و مخالفان را در ایران سرکوب کرد و توانایی هسته‌یی پیدا کرد که نمی‌دانیم آیا ما هدف آن هستیم یا اسراییل یا کشورهای دیگری که دیکتاتوری ملاها از آنها خوشش نمیاید. به ما گفته شده است که وزارت‌خارجه در حال بازنگری نامگذاری مجاهدین به‌عنوان سازمان تروریستی می‌باشد. وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون به هنگام حضورش مقابل کمیته امور خارجی در کنگره در 22اکتبر تأیید کرد که اتحادیه اروپا مجاهدین را از لیست‌شان خارج کرده است. این کار در سال ۲۰۰۹ انجام شد، اما وزارت‌خارجه آمریکا آنها را از لیست خارج نکرده است. اروپاییان اینکار را انجام دادند و زمان دارد می‌گذرد. آمریکا باید روی حرمت و محقق کردن قولی که به ساکنان اشرف برای حفاظت داده بود و قولی که توسط دولت عراق به ما داده شده بود، پافشاری کند. این‌جا فقط بحث نجابت مطرح نیست بلکه موضوع بر سر اعتبار دولت مالکی و حیثیت مردم آمریکاست. دولت عراق باید به کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد اجازه دهد که مأموریتش را برای جابه‌جایی ساکنان کمپ اشرف به خارج از عراق در یک محل امنی در کشور ثالث با حمایت کامل آمریکا تکمیل کند. آقای کارنهان اگر مایل باشید سخنان مقدماتی خود را ایراد بفرمایید.

رأس کارنهان: متشکرم آقای رئیس، و متشکرم به‌خاطر کار مسئولانه تان، در این مورد نیز از شما تشکر می‌کنم. از این دومین استماع، همان‌طور که قول داده شده بود، در این زمینه تشکر می‌کنم. تحولات متعدد اخیر، چند ماه قبل در سفری که شما به عراق داشتید و بیرون رفتن نیروهای آمریکا ظرف چند هفته آینده، این استماع به ما این امکان به موقع را می‌دهد که نه تنها موضوع نگران‌کننده انسانی در کمپ اشرف را بلکه همچنین موضوع وسیع تر سیاست آمریکا در قبال عراق را برای بعد از این ارزیابی کنیم.
متأسفانه نمایندگان جامعه فعال ایرانیان مقیم آمریکا در سن لوئیز، منطقه من، نگرانی عمیقی برای اعضای خانواده‌شان در قرارگاه اشرف دارند. خوشبختانه بعضی‌هایشان امروز این‌جا حضور دارند. مجدداً خوش آمدید و متشکرم به‌خاطر نمایندگی‌تان و این‌که بخشی از این تلاش هستید.
در سال ۲۰۰۳ ساکنان اشرف استاتوی نفرات حفاظت‌شده تحت کنوانسیون ژنو را به دست آوردند، البته بر اساس توافق‌نامه وضعیت نیروها بین آمریکا و عراق، نیروهای عراقی مسئولیت این منطقه را از سال ۲۰۰۹ برعهده‌دارند. با خروج نیروهای آمریکایی از عراق درخواستهای مکرر دولت عراق از ساکنان اشرف برای ترک این کشور جای نگرانی جدی در مورد سلامت و حفاظت ساکنان می‌باشد.
سلامتی ساکنان در اشرف یک نگرانی فوری ایجاد می‌کند، ولی با این حال من علاقمندم بدانم تلاشهای مستمر ما در کل کشور چگونه خواهد بود؟
برای استماع امروز آقای رئیس مجدداً تشکر می‌کنم. برای تلاش مستمر شما جهت دسترسی به یک راه‌حل انسانی برای این مشکل.

دانا روهرا باکر: رئیس زیرکمیته تحقیقات و نظارت بر اعمال دولت در کنگره:
حالا ما می‌خواهیم از نماینده چابت، رئیس زیرکمیته خاورمیانه و آسیای جنوبی که به‌طور رسمی حامی مشترک یا رئیس مشترک این استماع است دعوت کنیم و ما از شما تشکر می‌کنیم که نطق آغازین شما را بشنویم.

استیو چابت، رئیس زیرکمیته خاورمیانه و آسیای جنوبی:
خیلی ممنون و عصر به‌خیر. بگذارید از همکارم از کالیفرنیا، رئیس زیرکمیته نظارت و تحقیقات، آقای روهرا باکر برای ترتیب دادن این استماع مشترک به موقع و مهم با زیرکمیته خاورمیانه و جنوب آسیا که من رئیس آن هستم، تشکر کنم..
در ژانویه ۲۰۰۹، دولت عراق کنترل کامل کمپ اشرف و مسئولیت ۳۴۰۰تن از ساکنان را که در آنجا زندگی می‌کنند، به عهده گرفت. از آن زمان چند اتفاق خیلی ناراحت‌کننده وجود داشته است. یکی از آنها را همین الآن ما دیدیم که منجر به مرگ ساکنان کمپ شد. من به‌طور خاص از مرگ نزدیک به 35تن از ساکنان کمپ اشرف ناراحت هستم که به‌دلیل درگیری با نیروهای عراقی در 8آوریل ۲۰۱۱ بود. (فکر می‌کنم این همان بود... بله)
گزارش کمبودهای غذایی، سوخت و دارو نیز نگران‌کننده است. این در یک کلام قابل‌قبول نیست. دولت عراق باید همه قدمهای ضروری و مناسب را برای جلوگیری از این‌که جانها از دست برود، به‌عمل آورد. هنگامی که ما کار می‌کنیم تا وضعیت را حل و فصل کنیم، برعهده همه طرفهاست به یاد داشته باشند که ۳۴۰۰تن ساکنان، کلماتی روی کاغذ نیستند. آنها انسان هستند. استاتوی ساکنان کمپ اشرف یک موضوع پیچیده است و به یک راه‌حل بین‌المللی نیاز دارد تا خواست ساکنان را در نظر بگیرد. همچنین من می‌خواهم درخواستهایی را که برای به تعویق انداختن مهلت 31دسامبر برای بستن کمپ اشرف شده است، تأیید کنم. من می‌ترسم که عجله برای پیدا کردن یک راه‌حل، فقط باعث ریسک و رسیدن آسیب به ساکنان کمپ بشود. در حالی‌که پیدا کردن سرزمین دائمی برای این ساکنان نیاز به وقت دارد، چنین صبری برای همه طرفهای ذیربط ضروری است. این حیاتی است که جامعه بین‌المللی فوریت این شرایط را بداند و به سرعت عمل کند. من می‌خواهم دوباره از رئیس روهرا باکر برای ترتیب دادن این استماع برای شنیدن شهود تشکر کنم. وقت من در این‌جا به پایان می‌رسد.

دانا روهراباکر: خیلی متشکرم.

نماینده پو را می‌شنویم.
تد پو: متشکرم آقای رئیس ما یک بحران داریم که آن طرف دنیا دارد اتفاق می‌افتد و ایالات متحده باید از این بحران مطلع باشد. یک ضرب‌الاجل رو به پایان. و چرا دولت عراق می‌خواهد یک کمپ را ببندد و آنها را به کمپ دیگری در عراق ببرد؟ خوب برای این‌که می‌دانند کمپ اشرف در تمام جهان به این شناخته می‌شود که محل پناهگاه جنگجویان آزادی ایران است. عراق می‌داند اگر به ساکنان وقتی در کمپ اشرف هستند حمله کند با محکومیت جهانی روبه‌رو خواهد شد همان‌طور که در ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ شد وقتی بیش از 40 فرد غیرمسلح را کشتار کردند.
ساکنان کمپ اشرف می‌گویند که به دولت عراق اعتماد ندارند. هیچ اشکالی به آنها نمی‌گیرم. آنها کمپ آنان را دوبار تصرف کرده‌اند. ساکنان کمپ تقاضا داده‌اند تا به‌عنوان پناهنده توسط سازمان ملل شناسایی شوند. عراق می‌داند که اگر ساکنان استاتوی پناهندگی بگیرند نمی‌تواند حقوق‌بشر آنان را نقض کند بدون این‌که با پیامدهای جدی روبه‌رو شود. پس با فشار قوی از طرف رژیم ایران، مالکی و اوباش او کمپ را در 31دسامبر می‌بندند قبل از این‌که پروسه پناهندگی بتواند تمام شود. در 12دسامبر مالکی در ایالات متحده در واشینگتن دی.سی خواهد بود. من دارم نامه‌یی به رئیس‌جمهور با امضاهای آن جمع می‌کنم و از وی می‌خواهم که مسأله کمپ اشرف را در این ملاقات مطرح کند. ما 47 امضا داریم، امیدواریم بیشتر داشته باشیم. زمان دارد می‌گذرد. تعداد روزهای باقیمانده کم است. امیدوارم که شاهدان امروز بتوانند دقیقاً به‌طور ریز بگویند توسط این دولت چه کاری برای حفاظت ساکنان کمپ اشرف انجام خواهد شد. امیدوارم که ما چیزی به این صورت همان‌طور که قبلاً شنیده‌ایم، نشنویم. یکسری استدلال بیشتر که چرا دولت ما هم‌چنان در کنار دولت مالکی و منافع رژیم ایران به جای رزمندگان آزادی در کمپ اشرف می‌ایستد.

دانا روهرا باکر: لطفاً صحبتهای مقدماتی خودتان را بفرمایید، ایشان هم همین کار را می‌کنند و بعد ادامه می‌دهیم.

دیوید ریورا: با تشکر. سؤال اصلی که در این جلسه استماع مطرح می‌کنم و مایلم به آن پاسخ داده شود، درباره این ضرب‌الاجل مستبدانه 31دسامبر است که مشخصاً جناب سفیر فیرید مطرح کردند.
ایالات متحده آمریکا برای پیشگیری از وقوع جنایت در شب کریسمس در کمپ اشرف چه خواهد کرد؟ زیرا ما همه می‌دانیم که چه اتفاقی در حال وقوع است. در مورد این مسأله خاص، در گذشته به‌طور واضح و آشکار شاهد بوده‌ایم که شکنجه‌های روانی و روحی در اطراف کمپ وجود دارد. می‌دانیم مکانیسمی وجود دارد که با تولید سروصدای فراوان، فضای عدم آرامش و شکنجه روحی و روانی را در محیط آنجا ایجاد نماید و همچنین محرومیتهای فیزیکی را به‌وجود آورند. ما در این‌جا فیلمی را در ابتدای این جلسه دیدیم که ثابت می‌کرد چه پیش خواهد آمد. سؤال این‌جاست ایالات متحده آمریکا برای پیشگیری از جنایتی که همه می‌دانیم محتمل است، چه خواهد کرد؟
براین باورم که ضرب‌الاجل 31دسامبر یک بهانه ساده است تا امر بازگرداندن اجباری ساکنان اشرف را در پوشش آن انجام دهند. یعنی بازگرداندن آنها به جایی که تحت جنایت و شکنجه قرار می‌گیرند و این‌که در نهایت از میان برداشته شوند. بنابراین من معتقدم باید هر چه در توان داریم انجام دهیم تا بتوانیم از وقوع جنایت در آخر سال جلوگیری کنیم و امیدوارم و انتظار دارم که تا پایان امسال پاسخ سؤال خود را بیابم.

دانا روهرا باکر: آقای فیلنر آیا مایلید شما مقدمه‌تان را بگویید؟

باب فیلنر:
متشکرم آقای رئیس. متشکر به‌خاطر این افتخار که بتوانم در این کمیته صحبت کنم. اتفاقی که دارد می‌افتد در ضمن، ما در جلسه کمیته‌یی هستیم که در تمام کنگره امروز برگزار می‌شود و امیدوارم سفیر فرید و خانم لیفی به خانم کلینتون این را گزارش کنند. منظورم این است که معمولاً شما دو طرف کنگره را می‌بینید که فقط با هم می‌جنگند به جای این‌که توافق و فکر مشترک داشته باشند، ولی من فکر می‌کنم در این موضوع که الآن بحث می‌کنیم همه با هم هستیم. و من از رهبری رئیس جلسه بسیار متشکرم. من خودم را با تمامی نظرات شرمن و روهرا باکر همراه می‌بینم (خدا ممکن است به‌خاطر این حرف من دموکرات را بکشد که حرف جمهوریخواهان را تأیید می‌کنم) ولی با تمامی گفته‌های شرمن و روهرا باکر موافقم و به جای این‌که شهادت نماینده فیرید را هنگام صحبت کردن، قطع کنم، الآن نکته‌یی راجع به آن می‌گویم، چرا که کمی به‌خاطر آن ناراحت شدم. شهادت شما برایم آزاردهنده بود. شما با این شروع می‌کنید که یک فهم عمومی از واقعیات مهم است. موافقم فقط مطمئن نیستم که بیانات شما ما را به چنین فهمی رهنمون کرده باشد.
در واقع من شنیده‌ام که اولین وزیر امنیت داخلی، وزیر ریج، به‌طور علنی گفته است که هیچ چیز هیچ‌وقت روی میز او نیامد، که نشان دهد مجاهدین یک سازمان تروریستی هستند.
وزیر دادگستری، دادستان کل موکیزی، دقیقاً همین را گفت. او هم هیچ‌وقت چیزی ندید. رئیس ستاد کارکنان رئیس‌جمهور آمریکا، اندرو کارد، دقیقاً همین را گفت. آنها هیچ‌وقت هیچ چیزی ندیدند که به قضاوت آنها نشان دهد مجاهدین یک سازمان تروریستی هستند. پس این واقعیتها در یک طرف اقلاً قابل جدل هستند، اگر غلط نباشند. من می‌توانم این را بگویم، من دکترای تاریخ دارم پس می‌توانم بگویم که این به‌لحاظ تاریخی غلط است. پس لطفاً بگذارید ما این‌جا واقعگرا باشیم و تلاش کنیم همان‌طور که همکاران من قبل از من گفتند، اینها گروهی از مردم هستند که از سیاست ما علیه رژیم ایران حمایت می‌کنند، آنها همان چیزی را می‌خواهند که ما می‌خواهیم. یک ایران دموکراتیک، مبتنی بر جدایی دین از دولت و غیراتمی. من می‌خواهم از شما بشنوم آقای سفیر، ما می‌خواهیم چه کار کنیم که به آنها کمک کنیم تا باقی بمانند. ما مشکل را می‌دانیم. جایی باید برای پناهگاه آنان پیدا کنیم. بیایید از آنها اگر لازم است حفاظت کنیم. شما اگر 5 یا 10نیرو که تعداد زیادی نیستند، 5 یا 10 (نیرو اختصاص بدهید) شرط می‌بندم که مسأله را تغییر می‌دهد.
یک قطعنامه به شورای امنیت بدهید، و بگویید که نیروهای سازمان ملل‌متحد باید برای حفاظت اشرف آنجا باشند. این کار راحتی نیست ولی بگذارید نشان بدهیم که ایالات متحده روی این مسائل کجا می‌ایستد. کمی رهبری نشان بدهیم. یک مقدار تهاجم نشان بدهیم. فقط به ما یکسری چیزهای کاغذ بازی نشان ندهید که این محل این قدر سخت و پیچیده است، ما همه این مشکلات را داریم، من فکر نمی‌کنم بتوانیم کاری تا 31دسامبر انجام دهیم. این مسخره است. ما می‌توانیم کمی رهبری نشان بدهیم. این‌قدر خجالتی نباشیم. نشان بدهیم که ما اهمیت می‌دهیم. این شاید یکی از حساسترین نقاط جهان باشد. و ما تغییر در ایران را می‌خواهیم و باید هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا آن را به حقیقت تبدیل کنیم. متشکرم

دانا روهراباکر: خانم نماینده چو شما بفرمایید

جودی چو:
من در سال ۲۰۰۹ انتخاب شدم که احساس می‌کنم این همزمان با حمله به ا شرف بود که ساکنان کمپ اشرف برای اولین بار مورد تهاجم خونین نیروهای عراقی قرار گرفتند و 11تن کشته و بیشتر از 300تن زخمی شدند. صدها نفر از نیروهای مسلح امنیتی با استفاده از بولدوزر راه خود را به‌زور به داخل کمپ باز کردند. در حالی‌که ساکنان سعی کردند از ورود آنها جلوگیری کنند، آنها از گاز اشکآور، شلنگ آب و باتون علیه ساکنان غیرمسلح استفاده کردند.
من حتی بیشتر وحشت‌زده شدم وقتی که ویدئو کامل مربوط به اتفاقاتی که در روز 8آوریل ۲۰۱۱ بود را دیدم. نیروهای عراقی به سمت زنان، مردان و بچه‌ها شلیک می‌کردند. 34نفر کشته و بیشتر از 320نفر زخمی شدند. من نمی‌توانستم باور کنم وقتی که نشان داده میشد که سربازان بدون ملاحظه به سمت انسانها شلیک می‌کردند، به‌طوری که به نظر می‌رسید به سمت اشیا در یک تمرین تیراندازی شلیک می‌کنند.
من امروز این‌جا هستم تا صدای خانواده‌هایی باشم که نگران عزیزانشان هستند، آمریکا عراق را در آخر سال ترک می‌کند، در همان مهلت زمانی که نخست‌وزیر مالکی گفته است کمپ اشرف را می‌خواهد ببندد. وقتی نیروهای آمریکایی عراق را ترک کنند، هیچ راهی برای حفاظت این ساکنان وجود ندارد.
بعد از دو حمله‌یی که اتفاق افتاد و با در نظر گرفتن این‌که نیروهای عراق به محاصره کمپ ادامه می‌دهند، من نمی‌توانم با وجدان خودم یا وجدان آمریکا قبول کنم که این ۳۴۰۰تن ساکنان کمپ صدمه ببینند، در حالی‌که ما می‌توانستیم جلو آن را بگیریم.
من معتقدم که وزارت‌خارجه و رئیس‌جمهور لازم است از موقعیت و نفوذ خود استفاده کنند تا به مهلت 31دسامبر برای بستن کمپ اشرف اضافه شود. همچنین ما باید به دولت عراق فشار بیاوریم تا از جابه‌جایی ساکنان کمپ به نقاط مختلف در داخل عراق خودداری کند. ما باید از دولت عراق مصرانه بخواهیم که به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل‌متحد اجازه بدهد کار خود را انجام بدهد و به ساکنان کمپ اشرف برای پیدا کردن محل امن و استقرار بعدی آنها کمک کند. این کمترین چیزی است که آنها سزاوار آن هستند.

دانا روهرا باکر: رئیس زیرکمیته تحقیقات و نظارت بر اعمال دولت در کنگره:
اجازه بدهید که من در مورد صحبتهای همکارانم یک تصحیح بکنم. کار آنها بدتر از شلیک کور بود. آن شلیکها بسیار هدفدار بودند و اهداف مشخصی را هدف قرار می‌دادند که در آن روز به قتل رسیدند. از جمله زنان و افراد کم سن و سال غیرمسلح هدف قرار داده شدند… این‌طور نبود که آنها فقط هوایی شلیک کنند و به‌طور تصادفی افراد هدف قرار بگیرند. این قتلها از قبل طراحی شده بود و به همین دلیل است که ما امروز این‌جا هستیم. حالا که همه ما حرف خودمان را زدیم اکنون برخی توضیحات را بشنویم و گفتگو و سؤال و جواب داشته باشیم و روشن کنیم تا بتوانید ببینید یک عصبانیت مشروع از سوی اعضای کنگره آمریکا وجود دارد که می‌فهمند در این‌جا چه دارد می‌گذرد.
بنابراین ما دو شاهد بسیار خوب از وزارت‌خارجه داریم.

دانیل فیرید، یک کارمند سرویس امور خارجی است که در سال ۱۹۹۷ شروع به‌کار کرد و ما در طول مدت خدمتش در موارد متعددی با او در مکانهای مختلفی روبه‌رو شده‌ایم. باربارا لیف در حال حاضر معاون وزارت‌خارجه در زمینه امور عراق و میز امور خاورمیانه است. او این منصب را از ماه اوت ۲۰۱۱ به‌دست آورده است.

سفیر دانیل فیرید:

 آقای رئیس روهرا باکر، ... عضو ارشد کورنهان، از این‌که امکان دادن شهادت و گزارش در مورد تلاشهای اساسی و در جریان آمریکا برای حل این مسأله انسانی و اساسی را در اختیار من قراردادید، متشکرم. دولت عراق اعلام کرده است که قرارگاه اشرف باید تا پایان امسال بسته شود، و ترتیبات مورد نیاز برای تأمین امنیت و آسایش ساکنان آن هنوز نهایی نشده‌اند. با توجه به کوتاه بودن زمان، همه طرف حسابها باید همکاری کنند و پیشنهادات معتبر ارائه شده توسط ملل‌متحد به‌منظور یک جابه‌جایی انساندوستانه، امن و مورد قبول به شکل بی‌طرف را بپذیرند. معاون رئیس‌جمهور، جو بایدن در جریان دیدار اخیر خود از بغداد بر اهمیت نقش ایالات متحده در یک راه‌حل مسالمت‌آمیز و امن برای مسأله قرارگاه اشرف تأکید کرد. وزیر من را موظف کرد اطمینان حاصل کنم که دولت آمریکا هر اقدام مسئولانه ممکن را در همکاری با دولت عراق، اتخاذ کرده است. ملل‌متحد و هم‌پیمانانمان در تماس با ساکنان قرارگاه اشرف و سخنگویانشان هستند تا جابه‌جایی امن و مسالمت‌آمیز ساکنان اشرف را تضمین نماید. همان‌طور که همه در این‌جا می‌دانند، دولت عراق تصمیم خود را برای تعطیل کردن قرارگاه اشرف در پایان سال جاری اعلام کرده است. با این حال اعمال حق حاکمیت ناقض ضرورت خویشتنداری و مراقبت نیست. ما از دست رفتن تأسف‌بار حیات را در نتیجه تلاشهای قبلی، از جمله در آوریل گذشته، توسط پلیس عراق برای ورود به قرارگاه، شاهد بوده و محکوم کرده‌ایم. ایالات متحده اعلام کرده، و من این‌جا تأکید می‌کنم، که دولت عراق باید از به‌کار بستن خشونت خودداری کند. وزارت‌خارجه در گذشته، حال و آینده از نزدیک با ملل متحد، و هیأت همیاری‌اش در عراق به مدیریت آقای مارتین کوبلر و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل‌متحد برای دست‌یابی به یک راه‌حل انسانی کار می‌کند. این ارگانهای سازمان ملل نقش جدی و سازنده‌یی در تلاشهای اضطراری برای یافتن یک راه‌حل دارند و درگیر می‌باشند. اتحادیه اروپا نیز از این تلاشها حمایت می‌کند.

دانا روهرا باکر: رئیس زیرکمیته تحقیقات و نظارت بر اعمال دولت در کنگره: خیلی ممنون. من با چند سؤال شروع می‌کنم و بعد ما به نفرات دیگر می‌رسیم.
اولاً ، آقای سفیر، شما در بیانیه شروع خود چند بار گفتید که هر قسمت نقش خود را دارد و یک تلاش متمرکز از طرف تمام قسمتها نیاز است تا بتوان از این وضعیت خارج شد. بگذارید من این سؤال را بکنم. آیا شما معتقدید که آمریکا تمام کاری که می‌تواند را دارد انجام می‌دهد. آیا ما درگیر یک تلاش متمرکز هستیم در حالی‌که ما حتی نمی‌توانیم مجاهدین را از لیست خارج کنیم. بله خواهش می‌کنم به من بگویید. این در ظاهر خیلی متناقض به نظر می‌رسد. ما حتی نمی‌توانیم خودمان وارد به یک نامگذاری مجدد بشویم و شما پیشنهاد می‌دهید که ما همه باید تلاش متمرکز داشته باشیم. این تلاش چقدر باید متمرکز باشد که بتوانیم یک سیاست برای دولت خودمان تهیه کنیم تا اوضاع را از حالت بحرانی خارج کند.

سفیر دانیل فیرید: تلاشهای ما در دفتر من و همکاران ما در دفتر شرق نزدیک، مسلماً فشرده هستند. وزیر کلینتون به‌طور صریح خواست که من تمام‌عیار روی این موضوع کار کنم و این کاری است که من و همکارانم و سفیر جفری در بغداد داریم انجام می‌دهیم. این یک خط مستقیم از وزیر است که درگیر موضوع می‌باشد. من می‌توانم به شما اطمینان بدهم این دارد انجام می‌شود. من نمی‌توانم و مسئولیت من نیست که راجع به پروسه لیست‌گذاری گروه‌های خارجی نظر بدهم. دفتر من نقش هدایت کننده‌یی در این پروسه ندارد. من می‌دانم که موضوع دارد پیش می‌رود و من کاملاً متوجه توضیحاتی که شما دادید، هستم.

دانا روهرا باکر: چطور دارد پیش می‌رود. چه مدت است که این موضوع همین طور هی دارد پیش می‌رود.

سفیر دانیل فیرید: این پروسه چند ماه است که دارد طی می‌شود ولی یکبار دیگر می‌گویم که دفتر من درگیر آن نیست.

دانا روهرا باکر: بگذارید من تصریح کنم که «تلاش فشرده» به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند حرف دقیقی در مورد کارهای وزارت‌خارجه در بررسی یک دور ساده نشان بدهد که مسئولیت آن با خود آنها برای نامگذاری مجدد MEK و بیرون آوردن آنها از لیست تروریستی می‌باشد. همان‌طوری که متحدان اروپایی ما قبلاً انجام داده‌اند. بنابراین من متأسفم ولی شما در این‌جا نماینده قسمت خودتان در وزارت‌خارجه نیستید. شما در این‌جا وزارت‌خارجه را نمایندگی می‌کنید. و وزارت‌خارجه روی این موضوع به‌طور متمرکز کار نمی‌کند. یعنی ظاهر قضیه این است که این کارکرد شاید تلاش متمرکز یک حلزون باشد. حلزونها ممکن است فکر کنند که تلاش متمرکز برای رسیدن به جایی را انجام می‌دهند ولی آنها له می‌شوند برای این‌که آنها موجودات خیلی کندی هستند. بگذارید یک سؤالی از شما بکنم. آیا شما هیچ موردی را در تاریخ می‌شناسید که سازمانهای انقلابی علیه رژیمهای دیکتاتوری جنگیده باشند و بعد به نیروهای دموکراتیک و قابل احترام در جامعه تبدیل شده باشند؟

سفیر دانیل فیرید: در تاریخ مثالهای دقیق از نوع تبدیل شدن که شما به آن استناد کردید وجود دارد. حتماً و هیچ شکی در آن نیست.

دانا روهرا باکر: خوب پس می‌دانیم که در تاریخ اتفاق افتاده است و همچنین می‌دانیم که متحدان اروپایی ما مجاهدین را به‌عنوان یک سازمان غیرتروریستی مشخص کرده‌اند. پس در مورد وزارت‌خارجه موضوع ازچه قرار است. آیا آنها تاریخ را نمی‌دانند یا به فشردگی دوستان اروپایی ما کار نمی‌کنند؟

سفیر دانیل فیرید: من می‌دانم که پروسه دارد طی می‌شود. تصمیم وزارت بر اساس فاکتها و قانون، مشخص خواهد شد. من می‌دانم که ما به سختی روی این موضوع، روی پروسه داخل وزارتخانه کار می‌کنیم تا به سرانجام برسد. بیشتر از این نمی‌توانم بگویم چون موضوع در حال طی پروسه خودش است. با اجازه شما، نقطه نظرات شما را با خودم برده و مطرح می‌کنم.

دانا روهرا باکر: من می‌خواهم شما نقطه نظرات دیگری را هم مطرح کنید. اگر شما به‌طور واقعی درست می‌گویید و چیزی که من می‌بینم دقیق نیست. چیزی که من می‌بینم راه‌بند است و نه یک تعهد فشرده. امیدوارم که من اشتباه کرده باشم.

به دوستم آقای رأس کارنهان می‌سپارم که سؤالاتش را بپرسد ما حدوداً 15دقیقه وقت داریم. بعد برای رأی‌گیری در سالن قطع می‌کنیم و مجدداً برخواهیم گشت.
آقای کارنهان بفرمایید:

رأس کارنهان: متشکرم آقای رئیس و متشکرم از همه به‌خاطر حضورشان در این‌جا. آقای سفیر مایلم به بحث تجدید لیست‌گذاری برگردم پروسه‌یی که در آن هستید را به کمیته توضیح بدهید که الآن در کجای پروسه تجدید لیست‌گذاری هستیم، بگذار با آن شروع کنیم.

سفیر دانیل فیرید: برایم قابل تقدیر است به غیر از جایی که آقای رئیس اشاره کردند که من کل دپارتمان را نمایندگی می‌کنم من اینها را به هیأت‌رئیسه خواهم برد. من سر این پروسه متخصص نیستم ولی تمام تلاشم را می‌کنم که به سؤالاتتان پاسخ صریح بدهم، به صریحترین شکلی که می‌توانم. پروسه شامل دریافتهای مأموران از منابع داخل وزارتخانه که تقریباً تکمیل است و بعد یک بسته جامع و کار شده برای رسیدگی به وزیر امور خارجه فرستاده خواهد شد. من فکر می‌کنم که به‌زودی اتفاق خواهد افتاد. من نمی‌توانم قولی سر زمانبندی بدهم من به زمانبندی دادن وقتی که نمی‌توانم به آن پایبند باشم اعتقاد ندارم ولی می‌توانم به شما بگویم که موضوع بازنگری لیست تروریستی چیزی است که ذهن وزیر امور خارجه را خیلی مشغول کرده است و او می‌داند که دارد کار پیش می‌رود.

کارناهاین: آیا حساب شده که این قبل یا بعد از ضرب‌الاجل 31دسامبر انجام خواهد شد؟

سفیر دانیل فیرید: من نمی‌توانم بگویم و من نمی‌توانم قولی بدهم.

رأس کارنهان: من قولی نمی‌خواهم و من اشراف و اطلاعات شما را می‌خواهم بدانم. من می‌دانم شما نمی‌توانید بگویید برایم قابل فهم است.

سفیر فیرید: این چیزی است که به واقعیتها و قانون برمی‌گردد و نمی‌توانم قولی بدهم که نمی‌توانم به آن متعهد بمانم.

رأس کارنهان: من می‌فهمم نمی‌توانی بگویی. به موضوع بعدی برگردیم چیز دیگری که می‌خواهیم شما رویش نظر بدهید در مورد تاریخ 31دسامبر و ضرب‌الاجل در ارتباط با تلاشهایی می‌باشد که شما گفتید در جریان است. مجدداً می‌گویم برایم این تلاشها قابل تقدیر است. فکر می‌کنم آنها فوری هستند و من می‌خواهم مطمئن شوم و همه در این‌جا می‌خواهند مطمئن شوند که به‌دلیل عدم اقدام یا تأخیر در اقدام، یک بحران انسانی دیگر یا یک کشتار وجود نخواهد داشت. بنابراین سؤال من این است که در رابطه با آن جدول زمانبندی آیا به نظر شما این پروسه برای بیشتر از سه هزار نفر می‌تواند قبل از 31دسامبر قبل از ضرب‌الاجل انجام شود؟

سفیر دانیل فیرید: به‌عنوان اقدام عملی متأسفانه در رابطه با زمانبندی جواب منفی است. اگر مایلید می‌توانم در مورد جدول زمانبندی و مشکلاتی که وجود دارد نظر بدهم.

رأس کارنهان: خواهش می‌کنم بدهید. در مورد آن پروسه و ضرب‌الاجل آیا تلاش می‌کنید که ضرب‌الاجل را به تعویق بیاندازید برای این‌که این پروسه بتواند تکمیل شود مایلم در مورد این هم صحبت کنید.

سفیر دانیل فیرید: مطمئناً. دیروز شورای امنیت سازمان ملل‌متحد جلسه‌یی در مورد عراق داشت و قسمت اعظم آن مربوط به همین موضوع بود. بعد از آن مسئول هیأت سازمان ملل‌متحد در عراق آقای مارتین کوبلر کسی که این تلاشها را با دولت عراق رهبری می‌کند برای این جلسه به این‌جا پرواز کرد. او به مطبوعات گفت که به نظر او دولت عراق باید ضرب‌الاجل را به تعویق بیاندازد.

تدپو: متشکرم آقای رئیس
من تمام توضیحات محرمانه وزارت‌خارجه که به ما برای لیست‌گذاری مجاهدین نشان داده شده است را دیده‌ام. هرچیزی که در مورد این نامگذاری به نظر ما رسیده بود را خوانده‌ام. من متقاعد نیستم که سازمان مجاهدین باید در لیست دولت آمریکا باشد. سفیر، شما به یک توجیه محرمانه دیگر اشاره کردید. آیا اطلاعات بیشتری وجود دارد که این کمیته ندیده است چرا مجاهدین هنوز در لیست هستند؟ آیا این اطلاعات جدید است یا فقط... شما در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید؟ یک توجیه جدیدی در این مورد خواهید داد؟

سفیر دانیل فیرید: اشاره من به بریفینگ محرمانه در مورد سؤال رئیس پیرامون حوادث آوریل گذشته و سؤالی بود که او از وزیر خارجه کلینتون پرسیده بود. اشاره من در مورد نامگذاری نبود.

تد پو: بسیار خوب. من می‌خواهم در این مورد روشن باشم که اطلاعات دیگری تا جایی که شما می‌دانید وجود ندارد. وزارت‌خارجه همه اطلاعات را یا در این‌جا یا در توجیهات محرمانه به ما داده است. آیا این درست است؟

باربارا لیف، معاون وزیر خارجه در امور عراق و خاورمیانه: من خوشحال خواهم شد که این سؤال را از وزارتخانه بپرسم ولی آنها به‌طور فعال روی آن کار می‌کنند.

تدپو: پس اطلاعات بیشتری وجود دارد.
باربارا لیف: من خوشحال خواهم شد که سؤال را از وزارتخانه بپرسم.

تدپو: معنی این حرف چیست؟
باربارا لیف: من خوشحال خواهم شد که سؤال را ببرم و به‌طور کتبی به شما جواب بدهم.

تدپو: پس شما در این استماع به من نمی‌گویید که آیا اطلاعات بیشتری هست یا نه که این کمیته در مورد نامگذاری دریافت نکرده است.

باربارا لیف: تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است، آنها همان‌طور که می‌دانید روی بسته چند ماه است کار می‌کنند. من نمی‌توانم روی همه جزئیاتی که شما در مورد آنها قبلاً توجیه شده‌اید ولی خوشحال خواهم شد که سؤال را ببرم.

تدپو: خوب، تا جایی که من می‌دانم، تا جایی که شما اجازه داده‌اید ما اطلاعات را ببینیم ما معتقد نیستیم که نامگذاری تروریستی باید بماند. این یک امر کلیدی است که چرا ما این مشکل را داریم. ما می‌خواهیم این ساکنان در امنیت باشند. آنها می‌خواهند استاتوی پناهندگی بگیرند و به کشورهای خارجی بروند ولی کشورهای خارجی آنها را نمی‌پذیرند چون ایالات متحده به آنها برچسب زده است. سؤال من از شما آقای سفیر، این است که مالکی به ما گفت به این دلیل او این‌طور در مورد کمپ اشرف عمل می‌کند که ما به‌عنوان دولت ایالات متحده آنها را در لیست قرار داده‌ایم. برای همین او به این کمیته اجازه نداد که به کمپ اشرف برود. به این دلیل که او می‌خواهد آنها را جابجا کند. به‌خاطر نامگذاری ما. این چیزی است که او گفت. این چیزی است که او به ما گفت. بنابراین من امیدوارم که وزارت‌خارجه به همان تصمیمی برسد که دوستان اروپایی ما به آن رسیدند و آنها از لیست خارج شدند. تأخیر، تأخیر، تأخیر، بهایش جان است. سؤال من الآن این است که در آوریل ۲۰۱۱، 36تن در کمپ اشرف کشته شدند. آیا ما در مورد این تحقیق می‌کنیم. آیا ما، ایالات متحده، کسی را در مقابل آن مقصر می‌دانیم.

باربارا لیف: ما از دست رفتن جانها و کشتار را در کمپ اشرف محکوم کردیم. ما این را مستمراً با عراقیها مطرح کردیم و مفروض نیست که خشونت بیشتری بشود و وزیر خارجه کلینتون از من خواست که این مأموریت را بپذیرم. در مورد...

تدپو: سؤال من این است که آیا ما کسی را مقصر می‌دانیم؟ آیا کسی مقصر دانسته شده است؟ آیا دولت مالکی، سربازانی که با استفاده از تجهیزات آمریکایی داخل آمدند، آیا تا امروز کسی مقصر دانسته شده است؟ یا این‌که ما فقط راجع به آن صحبت می‌کنیم؟

سفیر دانیل فیرید: ما کاملاً ناخرسندی عمیق خود را از این کشتار روشن ساخته‌ایم.

تدپو: ببخشید، من مطمئنم افرادی که حاضر هستند و اعضای خانواده آنها در کمپ اشرف کشته شدند، خوشحالند که ما عمیقاً نگران هستیم. سؤال من این است آیا کسی در دولت عراق یا کسی در هرجایی به‌خاطر مرگ این افراد توسط دولت ما مقصر شناخته شده است؟ این کل سؤال من است.

آقای نفر وزارت خارجه: در مورد دولت ما، من از آن اطلاعی ندارم.

تدپو: ما کاری نکرده‌ایم. نگرانی ما ضرب‌الاجل است. 31دسامبر که نفرات این کمیته به آن اشاره کردند، روز حسابرسی است

تدپو: شما فکر می‌کنید که در 24روز آینده ما می‌توانیم مطمئن باشیم که نوع توافقی با دولت مالکی به‌دست بیاوریم.

نماینده وزارت خارجه: من بسیار امیدوارم. این قصد ما است که با سفیر کوبلر که رهبری این موضوع را در دست دارند کار کنیم تا به یک توافق این‌چنین دست‌یابیم. این نمی‌تواند اتفاق بیفتد اگر سازمان ملل‌متحد فقط با دولت عراق کار کند. رهبران کمپ اشرف، افراد کمپ اشرف باید جزیی از این پروسه باشند و ما آنها را تشویق می‌کنیم که پا پیش بگذارند تا این‌که ترتیبات یک توافق دوجانبه داده شود و نه یک کار یک طرفه. کار یک طرفه فایده ندارد و می‌تواند به نتیجه بدی برسد و ما سخت تلاش می‌کنیم تا دقیقاً این را به دست بیاوریم و نظر ما این است که اگر توافقی به دست بیاید یا این‌که پیشرفتی حاصل شود که ما بتوانیم وقتی را که لازم داریم، به دست بیاوریم، تا به این نوع توافق دست‌یابیم. سازمان ملل رهبری این موضوع را به عهده دارد اما ما فعالانه کار می‌کنیم.

آقای ریورا شما می‌توانید شروع کنید.
دیوید ریورا: آیا ما به‌طور واضح گفته‌ایم که ضرب‌الاجل 31دسامبر که دولت عراق اعلام کرده، برای آمریکا غیرقابل‌قبول است؟

سفیر دانیل فیرید: قبلاً گفتم ولی تکرار می‌کنم، سفیر کوبلر که در رأس هیأت سازمان ملل‌متحد است، دیروز در شورای امنیت وقتی به این موضوع می‌پرداخت گفت: «این ضرب‌الاجل باید تعمیم داده شود».

دیوید ریورا: بنابراین به تعمیم ضرب‌الاجل نیاز است. یعنی ضرب‌الاجل باید تعمیم داده شود. این موضعگیری ما است؟ موضعگیری دولت و دولت آمریکا؟ این ضرب‌الاجل باید تعمیم داده شود، صحیح؟

سفیر دانیل فیرید: غیرممکن است همه کارها قبل از ضرب‌الاجل انجام شود. هر چند توانایی ما برای تعمیم ضرب‌الاجل، برای ترغیب دولت عراق تا ضرب‌الاجل را عقب بیاندازد بستگی به این دارد که آیا روند جدی در جریان است یا نه؟ و برای همین ما از رهبران کمپ اشرف می‌خواهیم که وارد این روند بشوند تا بهترین شانس را برای یک نتیجه مسالمت‌آمیز داشته باشیم. چیزی که همه ما به‌دنبال آن هستیم.

رابرت ترنر: با تشکر از شما آقای رئیس. یک سؤال از سفیر فرید دارم. به نظر شما بزرگترین مانع برای وزارت‌خارجه در حذف نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست سازمانهای تروریستی چیست؟

سفیر دانیل فیرید: بحث بر سر موانع نیست. در این مورد قانون بحث بر سر بازبینی شواهد و مدارک و قانون در این پرونده است. و این تصمیم توسط وزیر خارجه گرفته می‌شود. تذکاریه در حال آماده شدن است و بسته‌یی بزرگ از مدارک خواهد بود که برای او ارسال می‌شود و خودش باید این تصمیم را بگیرد. الآن فقط این را می‌توانم بگویم.

رابرت ترنر: اتحادیه اروپا چه زمانی این سازمان را از لیست خود حذف کرد؟ یادت هست؟

سفیر فیرید: آه... باید ببینم...
رابرت ترنر: خیلی وقت پیش بود مگر نه؟
سفیر دانیل فیرید: فکر می‌کنم بیش از یک سال پیش بود.
رابرت ترنر: به نظر ت آیا شواهد و مدارک متفاوتی وجود دارد؟

سفیردانیل فیرید: ما اطلاعات و استانداردهای حقوقی خودمان را داریم. ما از آنچه اتحادیه اروپا انجام داده آگاه هستیم و واضح است که زمان بازبینی این پرونده فرا رسیده است. دولت کلینتون و دولت بوش این تصمیم را گرفتند، و این دولت الآن موضوع را بررسی می‌کند.

رابرت ترنر: با تشکر، سؤالی ندارم
دانا روهراباکر: آقای فیلنر نوبت شماست.
باب فیلنر: با تشکر از شما آقای رئیس. خیلی کوتاه صحبت می‌کنم چون می‌دانم می‌خواهیم تعطیل کنیم. باطل بودن لیست‌گذاری سازمان مجاهدین به‌عنوان یک سازمان تروریستی در شهادتی که دادید اثبات شد. از یک طرف مانند تروریست با آنها رفتار می‌کنیم، از طرف دیگر می‌گویید آنها باید قدم جلو بگذارند، باید سر میز بنشینند، باید نقشی داشته باشند... طوری با آنها رفتار می‌کنید که گویا طرف حسابهای مشروعی هستند. خوب اگر مشروعیت دارند آنها را از لیست خارج کنید. نمی‌دانم چرا فکر می‌کنید می‌توانید دوجایه خوری کنید؟ به یکی می‌گویید «تروریست» بعد می‌گویید «لطفاً شما تروریستها در این روند همکاری کنید... ما سر میز به شما اعتماد نداریم چون ممکن است سلاحی در بیاورید و به ما شلیک کنید، ولی لطفاً بنشینید…» آخر این باطل است!
و تمام صحبت شما درباره فوریت، بیانگر تمام اعمال شما در این روند است، زمانبندی نمی‌توانید بدهید... شما الآن نماینده هیأت بستن زندان گوانتانومو هستید، درست می‌گویم؟

سفیر دانیل فیرید: «نماینده ویژه برای بستن گوانتانمو» بله آقا.

باب فیلنر: خیلی خوب شد، امیدوارم به کندی آن پرونده‌ این‌جا عمل نکنید! ببین 25روز وقت دارید، ما که پرونده را نبستیم، درست؟

سفیر دانیل فیرید: ما می‌توانیم وارد دلایل...
باب فیلنر: ما که پرونده را نبستیم، درست؟

سفیر دانیل فیرید: نخیر
باب فیلنر: خوب امیدوارم 2سال بعد از الآن نگویی خوب ما تلاش کردیم موضوع اشرف را حل کنیم ولی پیچیدگی‌هایی وجود داشت. ببین 25روز وقت دارید. من از تو اطمینانی که این افراد می‌خواهند بشنوند را نمی‌شنوم. چون آنها بستگانی آنجا دارند، دوستان نزدیکی آنجا دارند. می‌خواهند بشنوند که به‌نحوی آمریکا وارد عمل خواهد شد، عملی که وابسته به این پیچیدگیها نباشد. فقط کافی است امروز پیشنهاد بکنی که 6سرباز آنجا در کمپ اشرف مستقر شوند. امروز پیشنهاد کنی که شورای امنیت وارد عمل بشود. یا امروز پیشنهاد بدهی که سازمان ملل‌متحد وارد عمل مشخصی بشود. شما این کار را نمی‌کنید! درباره پیچیدگیها حرف میزنی و زمانبندیها و سر فلان مورد نمی‌توانی اظهارنظر کنی، و فلان و فلان.
به ما اطمینانی بده که واقعاً فکر می‌کنی شرایط خطرناک است. من هیچ شواهدی مبنی بر این‌که تو فکر کنی شرایط خطرناک است نمی‌بینم. ماهها طول می‌کشد تا وزارت‌خارجه سر این موارد به ما نامه‌یی بدهد. تلاش کردیم از کمپ اشرف بازدید کنیم ولی به ما اجازه ندادند. از کجا می‌دانیم که شرایط خطرناک است؟

دانا روهرا باکر: چون زمان در حال اتمام است، می‌گذاریم که به سؤال شما پاسخ دهد. و بعد به خانم جکسون لی فرصت طرح سؤال خود را می‌دهیم. بله، آقای سفیر مایل هستید به این سؤال پاسخ دهید؟

سفیر دانیل فیرید: آه... من نمی‌دانم از کجا شروع کنم؟ ولی ما شرایط را جدی می‌بینیم و کلمه خطرناک مناسب است.

باب فیلنر: پس امروز کاری بکنید تا این را اثبات کنید. امروز چی می‌توانید به ما بگویید؟ آمریکا برای حفاظت از آن افراد چه کار خواهد کرد؟

روهرا باکر: می‌خواهی به سؤالاتت پاسخ بدهد.
باب فیلنر: بله ولی فقط مزخرفات دولتی تحویل من می‌دهد.

روهرا باکر: چند دقیقه فرصت بده. آقای سفیر شما 15ثانیه وقت دارید، ما به جکسون لی هم یک دقیقه فرصت می‌دهیم بعد باید برای رأی‌گیری تعطیل کنیم.

سفیر دانیل فیرید: بهترین روش برای حل مسالمت‌آمیز این موضوع، کار سریع با سازمان ملل‌متحد برای یک راه‌حل از طریق مذاکرات است، تا افراد آنجا بتوانند کمپ را در سلامت و امنیت ترک کنند. این هدف ماست و هر روز به‌شدت داریم کار می‌کنیم.

دانا روهرا باکر: خانم جکسون لی شما سؤال دارید؟ یک دقیقه فرصت دارید.

شیلا جکسون لی: آقای رئیس من از شما و آقا کارنهان تشکر می‌کنم. این یک معجزه است که ما یک جلسه کامل درباره کمپ اشرف داشته باشیم. واقعاً یک معجزه، و ستایش ایرانی ـ آمریکایی‌هایی است که در این‌جا حضور دارند. بگذارید بگویم که در هشتم آوریل ارتش و پلیس عراق تحت فرمان آقای مالکی به کمپ اشرف حمله کردند. آنها از مهمات و سلاحهای آمریکایی استفاده کردند که در اثر آن 36تن کشته شدند، شامل 8 زن. در پایان این ماه آقای مالکی قصد دارد این کمپ را ببندد. از سفیر فیرید و خانم لیف بابت کارهایشان تشکر می‌کنم. این سؤال را از شما دارم: آمریکا دقیقاً چه کار می‌خواهد بکند؟ من از شما می‌خواهم که تأمین مالی به آقای مالکی را قطع کنید. با تمامی احترامی که برای حق حاکمیت و شأن دولت او دارم ولی به نظرم او نباید اجازه ملاقات با رئیس‌جمهور در کاخ سفید را داشته باشد، مگر این‌که قبل از ورود به اتاق ملاقات قبول کند ساکنان اشرف را نخواهد کشت و دچار نقض عضو نخواهد کرد. او مستحق نشستن کنار رئیس‌جمهور ما نیست اگر قبل از ملاقات این را نپذیرد. شما برای جلوگیری از خونریزی آمادگی چه کاری را دارید؟ آیا سربازهای ما آنجا خواهند بود؟ آیا اصرار خواهید کرد تا ضرب‌الاجل را عقب بیاندازند؟ شما قصد دارید چه کار کنید؟ لطفاً این را پاسخ دهید.

دانا روهرا باکر: پیام را ببرید و برای ما جواب بیاور. آیا این رئیس‌جمهور با نخست‌وزیر مالکی، حتی اگر به توافقی بر سر این مسأله نرسیده باشد، ملاقات خواهد کرد؟

شیلا جکسون لی: با تشکر، و آیا آنجا سرباز خواهیم داشت؟ آیا به‌طور قطعی از بسته شدن کمپ جلوگیری خواهید کرد؟

سفیردانیل فیرید: بعد از سالهای بسیار و مخارج گران خون و دارایی، سربازان ما عراق را ترک خواهند کرد. ما به‌طور دائمی، برای پشتیبانی از ترتیباتی که منجر به بازاسکان بی‌خطر و امن و بشردوستانه ساکنان کمپ اشرف خواهد شد، کار می‌کنیم. ما این کار را با فوریت انجام می‌دهیم و خیلی از تقویم و ساعت در حال «تیک تاک» مطلع هستیم. تلاشهای ما در این راستا متمرکز شده است.

دانا روهرا باکر: آیا می‌توانی به سؤال اصلی خانم جکسون لی برگردی؟ آیا رئیس‌جمهور ایالت متحده با نخست‌وزیر مالکی، حتی اگر به استنباطی سر این مسأله نرسیده باشد، ملاقات خواهد کرد؟
و اگر جواب آن را نمی‌دانی آیا این سؤال را به وزارت‌خارجه خواهی برد تا از نگرانی ما مطلع شوند؟

سفیر دانیل فیرید: اولاً من قطعاً نگرانی این کمیته را با خودم برمی‌گردانم. به‌طور مطلق قربان.
و ثانیاً می‌گویم که از نظر من بهترین روش برای انتقال ثقل این وضعیت و نگرانیهای این کمیته این است که این ملاقات انجام شود و آنجا اقدام کنیم.

روهرا باکر: خب، این جلسه با این مطلب خاتمه پیدا می‌کند: عمل رساتر از سخن است. اگر با کسی صحبت کنید او ضعف ما را استنباط خواهد کرد و بهتر است اصلاً با او سخن نگویید.

شیلا جکسون لی: و این یک موضوع حقوق‌بشری است آقای رئیس

روهرا باکر: با تشکر خانم جکسون لی، این قسمت از جلسه تا پایان رأی‌گیری بعدی برای تنفس خاتمه پیدا می‌کند.

دانا روهرا باکر:
سفیر بلوم فیلد می‌توانید شروع کنید.
سفیر بلوم فیلد: با تشکر از آقای رئیس، بعدازظهر شما به‌خیر. من مطلبی را آماده کرده‌ام و می‌خواهم که در گزارش جلسه ثبت شود.

دانا روهرا باکر: بله، انجام شد

سفیر بلوم فیلد: و باعث خوشبختی است که به سؤالات شما پاسخ دهم. برای معرفی من به سه نکته مختصر اشاره می‌کنم. از آخرین نکته در مطلبی که آماده کرده‌ام شروع می‌کنم. شما مطلع هستید که بسیاری از رهبران بازنشسته ارتش به‌طور علنی از دولت آمریکا خواستار تضمین امنیت ساکنان اشرف شده‌اند. تنها نگرانی آنها شرافت ارتش آمریکا است. ارتشی که هشت سال پیش قول حفاظت به ساکنان اشرف را داد. این قول دو بار توسط نیروهای ارتش عراق شکسته شده است. به نظر می‌رسد قوانین آمریکا که بر انتقال سلاح و پشتیبانی امنیتی حکومت می‌کنند، قانون کنترل صادرات سلاح و قانون اجرای استانداردهای حقوق‌بشر، نقض شده‌اند و باید بر رعایت آنها تأکید کرد. رهبران رژیم ایران این را یک فرصت استراتژیک برای آسیب رساند به اعتبار و توانایی ما به‌عنوان یک ابر قدرت می‌دانند. آن هم در زمانی که خاورمیانه در چالش است. ثانیاً ، در اظهارات آماده شده‌ام ارجاع به ارزیابی فردی خودم که در ماه اوت نوشتم، یافت می‌شود. چیزی که امیدوارم در گزارش الکترونیک این جلسه ثبت شود.
پرونده‌های دادگاههای اروپایی که اتهامات تروریستی علیه مجاهدین خلق را ملغی کردند نگفتند که «سازمان مجاهدین خلق ابراز ندامت کرده و از فعالیتهای تروریستی خود دست کشیده»، آنها گفتند که «اعمال خشونت‌بار مجاهدین خلق در طول دو دهه از ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۱ که رژیم تهران را هدف قرار می‌داد هرگز تروریستی نبوده است».
من خیلی نگران هستم که مردم آمریکا درباره فعالیتهای اطلاعاتی جهانی رژیم ایران، عملیات فریبنده اطلاعاتی و تأثیرگذاری گروگانگیری، فرصتهای تجارت و مذاکرات اتمی، بی‌خبر هستنند. آنها تلاش می‌کنند دولتهای غربی را شریک جنگ علیه این تبعیدیان مخالف رژیم بکنند. ساکنان کمپ اشرف امروز در خطر هستند. ولی اگر ما نقاط را به هم وصل نکنیم، این روزنه را گشاد نکنیم، و اعمال ایران را از لحاظ استراتژیک و سیاسی بهتر درک نکنیم، تأثیرگذاری غربی در خاورمیانه هم در خطر خواهد بود.
از شما متشکرم آقا

سرهنگ وسلی مارتین:

بگذارید واضح بگویم که با توجه به تجربه 25ساله خودم در شرایط دشوار حقوق‌بشری سخن می‌گویم.
اولین چیز این ضرب‌الاجل غیرممکن برای بستن کمپ اشرف در 31دسامبر امسال است. این ضرب‌الاجل باید حداقل برای 6ماه تعمیم شود، تا کمیساریای عالی پناهندگان بتواند روند و استانداردهای تعیین استاتوی انفرادی پناهندگی را مشخص کند. برای تعیین این استاتو یک سری شرایطی نیاز است. بعد باید روند پیدا کردن کشورهایی برای پذیرش ساکنان کمپ اشرف شروع شود، که همین الآن شروع شده. این‌جا نقش دولت آمریکا تعیین کننده است.
با تشکر

دانا روهرا باکر: زمانبندی شما عالی بود، سرهنگ مارتین

سرهنگ مارتین: آقای رئیس برای شرکت در جلسه‌ این کمیته متشکرم. ما یک جمله در نبرد داریم که می‌گوید اگر برای یک جنگ درست می‌آیید، آماده بیایید. در سمت چپ من سرهنگ دوم جولی نورمن است که فرمانده نیروی وظیفه چند سازمانی در کمپ اشرف بود و از نزدیک با مجاهدین کار می‌کرد. حملاتی که ما به دفعات در ویدئو دیده‌ایم در بسته بسیار جامعی که به افراد دادم، هست. دو نفر در آنجاست که می‌خواهم اشاره کنم یکی صبا است که در سال ۱۹۸۱ در یک زندان در ایران متولد شد. دیگری مجید است که در سال ۱۹۶۱ متولد شد، مهندس مکانیک که هر دو در آلمان تحصیل کردند. با خدمت در کمپ اشرف و کار با بسیاری از افراد نظیر صبا و مجید، صادقانه می‌توانم بگویم که ساکنان کمپ اشرف تروریست نیستند.
و این نیروی قدس بود که اخیراً توطئه حمله به سفیر سعودی را داشت. و پاسخ وزارت‌خارجه آن وقت این بود که خوب ما باید ببینیم تا چه حدی این مسأله در رهبری رفته است. به‌عنوان افسر ارشد ضدتروریسم خدمت کننده در عراق می‌توانم به همه تضمین بدهیم که تا حد خامنه‌ای رفته است. ما شایعات زیادی شنیده‌ایم. امیدوارم امروز بتوانم یه میزان زیادی از این شایعات بپردازم و یک‌به‌یک آنها را جدا کنم. من وقتی فرمانده پایگاه کمپ اشرف بودم و همین‌طور جولی نورمن آنها را یکی یکی جدا می‌کردیم.
ما درباره موقعیت قانونی و واقعیتهای لیست‌گذاری تروریستی وزارت‌خارجه صحبت کردیم. واقعیت و قانون این است که آنها به اشتباه در آن لیست گذاشته شده‌اند. آنها فقط خارجی هستند آنها تهدیدی برای ایالات متحده نیستند. آنها در جبهه من هستند. و همین‌طور آنها دیگر امکان آن را ندارند. بنابراین وقتی ما درباره واقعیت و قانون صحبت می‌کنیم آنها باید برداشته شوند. و بعد امیدوارم این فرصت را داشته باشیم که در مورد گذاشتن آنها در یک محل جمع‌آوری شده صحبت کنیم چون فکر می‌کنم من اطلاعات بیشتری از وزارت‌خارجه در این زمینه دارم.
متشکرم.
ما ادامه می‌دهیم به هر میزان که زمان لازم داشته باشد. ما ادامه خواهیم داد.

دانا روهراباکر: اجازه بدهید من بحث را درست بگویم سفیر. قتل‌عامی که رخ داده است، تا زمانی که از نظر قانونی با آن برخورد بشود و کسانی که این قتل را انجام دادند در مقابل عدالت قرار بگیرند، و نقش دولت عراق مشخص شود، شما توصیه می‌کنید که بر اساس قوانین فعلی ما، فروش سلاح به عراق غیرقانونی است؟

سفیر بلوم فیلد: اجازه بدهید موضوع را روشن کنم. به مدت چهار سال من به‌عنوان مدیرکل وزارت‌خارجه برای امور سیاسی ـ نظامی، مسئولیت تصویب انتقال تسلیحات را (به سایر کشورها) داشتم. بر اساس بخش سوم قانون کنترل صادرات تسلیحات، هر دریافت کننده تجهیزات دفاعی آمریکا می‌باید از این تجهیزات فقط برای اهدافی که این تسلیحات فروخته شده است، استفاده کند. و هر زمان در مورد عدم استفاده از تجهیزات برای اهدافی که تسلیحات صادر شدند، سؤالی مطرح شود، وزارت‌خارجه مجبور است یک گزارش در مورد نقض بخش سوم قانون برای کنگره تنظیم کند و شرایطی را که موجب شده است استفاده از این تسلیحات زیر علامت سؤال قرار بگیرد، توضیح بدهد. قانون به قطع ارسال سلاح در موارد نقض جدی حقوق‌بشر اشاره می‌کند. این یک اتفاق نادری است. من یکبار شاهد این امر در سال ۱۹۸۲ بودم که وزیر دفاع کسپر واینبرگر یک پوکه تسلیحات بمبهای خوشه‌یی را در یک خرابه در لبنان پیدا کرد و صدور سلاح به اسراییل را قطع کرد تا زمانی که این مسأله با آمریکاییها حل و فصل شد.

روهراباکر: اما، حالا ما یک ویدئو را در دست داریم که نشان می‌دهد تسلیحات ما برای شلیک به زنان و کودکان بیگناه مورد استفاده قرار گرفته‌اند، افسران ارتش عراق تفنگهای خود را نشانه رفته و شلیک کرده‌اند و ما اصلاً علیه عراق تلافی نمی‌کنیم.

بلومفیلد: ته این قضیه باز است و وزارت‌خارجه همیشه در پاسخ گویی به آنچه برایش ارسال می‌شود، سریع جواب نمی‌دهد و ماهها طول می‌کشد تا گزارشهای بخش سوم تهیه شود.

دانا روهرا باکر: سفیر بلوم فیلد تأکید کردند که او سابقه مجاهدین را خوانده است و او حتی معتقد است که مجاهدین 30سال پیش هم طبق حکم چه کسی مشخص شده بود، که حتی در آن زمان هم تروریست نبودند؟

سفیر بلوم فیلد: یک حکم 140 صفحه‌یی در سیستم قضایی انگلستان وجود دارد که وارد جزئیات زیادی شده است و یک حکم توسط قاضی ضدتروریسم فرانسه در آوریل گذشته، که هر دو آنها به‌طور منسجمی مشخص کردند اقدامات مجاهدین کاراکتر تروریستی نداشته است.

دانا روهراباکر: بگذارید از شما راجع به آن بپرسم. آقای سفیر. ما این‌جا شاهدی از وزارت‌خارجه داشتیم. و قسمت اصلی شهادت او، تاریخچه مجاهدین بود. شما کجا عدم همخوانی با تاریخ پیدا کردید.

- من نمی‌خواهم مشخصاً روی سفیر فیرید متمرکز شوم چون او همکار من است و کسی است که دارد تلاش می‌کند یک کار سختی را انجام دهد.

دانا روهراباکر: ولی ما هر دو می‌دانیم که می‌توانیم با کسی مخالفت کرده ولی به آنها احترام بگذاریم.
- من فکر می‌کنم موضعی که وی تکرار می‌کرد در هماهنگی با موضع وزارتش بود و فکر می‌کنم این جعبه‌یی است که وزارت‌خارجه در آن ایستاده و می‌گوید من به طرف دیگر درگیری نگاه نمی‌کنم. من فقط به‌عملکرد خشونت‌آمیز توسط یک گروه نگاه می‌کنم. این است چیزی که آنها در این روز انجام دادند، این کاری است که در این روز انجام دادند. هیچ‌کس مخالفت نمی‌کند که مقاومت مسلحانه جزیی از تاریخ سازمان مجاهدین بوده است. سؤال این است که چگونه شروع شد. دلیل آن چه بود. در قرن گذشته، می‌دانید که وقتی عصر استعمار شروع به پایان یافتن کرد، کشورها نفت را ملی می‌کردند و ایران گروهی دانشجو داشت که می‌خواستند مستقل باشند و نمی‌خواستند به دولتهای خارجی وابسته باشند. آنها مشکلاتی با روسیه برای سالیان داشتند، و البته کودتا علیه مصدق که یک فرد ملی بود و باز گرداندن شاه به قدرت. این افراد روشنفکر بودند و حتی شما می‌توانید تمامی روزنامه‌ها را بخوانید. این در گزارش من است و می‌توانید روی لینکها کلیک کنید، و ببینید که در سال ۱۹۸۰ مسعود رجوی هزاران دانشجو را در محوطه چمن دانشگاه شریف داشت که به او گوش می‌دادند و او از همه فلاسفه سیاسی کد می‌آورد و احتمالاً در طرف آزادی‌خواهان بعد از استعمار. پس ما می‌توانیم اختلافاتی داشته باشیم که آیا ما همان سیاست را داشته‌ایم یا خیر ولی این مبدأ گروه بوده است. آنها به چیزی اعتقاد داشتند. آنها به خشونت اعتقادی نداشتند. آنها به حقوق بر پایه دموکراسی اعتقاد داشتند.

دانا روهراباکر: شیلا جکسون جزء این کمیته نیست ولی می‌خواهد صحبت کند و زمان ما دارد تمام می‌شود ولی می‌خواهم اقلاً به او کمی وقت بدهم تا چیزی بگوید و درست در پایان و همان در آخر، فکر می‌کنم نکته‌یی که گفت خیلی مهم بود که بهتر است رئیس‌جمهور اوباما با مالکی ملاقات نکند تا این‌که وی موافقت کند تا دست‌کم ضرب‌الاجل را برای کمپ اشرف تمدید کند. نظرات شما سه نفر در این مورد چیست. کلنل شما بگویید.

سرهنگ وسلی مارتین: قبل از هر چیز پیشنهاد بسیار خوبی است. مالکی از کشور ما کولی گرفته است. در سال ۲۰۰۲ او در خیابان در دمشق می‌خوابید. حالا سه سال بعد او نخست‌وزیر است. این مرد از صدقه سر ایالات متحده بیلیونها پول در آورده است. و واقعاً برایم دردآور است که می‌بینیم چقدر این فرد دارد پول در می‌آورد. جو بایدن به آنجا رفت و برگشت و گفت که ما نفوذ ایرانیان را بیشتر از آنچه هست در عراق برآورد می‌کنیم. نه ما بیشتر برآورد نمی‌کنیم. ما کم برآورد می‌کنیم. و مردم در عراق در خیابانها نمی‌توانند باورش کنند. یک جایی مالکی باید مجبور شود که بفهمد ما گول او را نمی‌خوریم. و ما به خوبی می‌فهمیم که چه اتفاقی دارد در آنجا می‌افتد. او با احمدی‌نژاد و مشاور امنیتی‌اش (موفق) الربیعی به ایران همه اطلاعات را می‌داد. بنابراین آنچه شیلا جکسون گفت فکر می‌کنم ایده بسیار خوبی است چرا که ما یکجایی باید این فرد را تحت کنترل در بیاوریم. من همچنین فکر می‌کنم که به عراق بگوییم تو این پول را نمی‌گیری. چرا که ما خسته شده‌ایم شما افراد در موضع قدرت را از جیب مردم عراق به غیر از کردستان خیلی پولدار کنیم، این مردم در فقر به‌سر می‌برند.

روهراباکر: دکتر فریز
دکتر الیزابت فریز: من بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم وقتی شما این سؤال را کردید و به نظر می‌رسد که واکنش مستقیمی به شرایط بسیار سخت است. من فکر می‌کنم که آمریکا ابزار دیپلوماتیک ـ اقتصادی زیادی دارد تا روشن سازد که این محدودیت باید برداشته شود و ضرب‌الاجل باید برای بستن کمپ تمدید بشود و راه‌حلها باید پیدا شود و ما باید همه راه‌حلها را برویم من راجع به قسمت سوم نمی‌دانم اما برای من این مفهوم را می‌دهد که ما باید قانع باشیم سلاحهایی که به آنجا داده‌ایم چگونه استفاده شده است.

دانا روهراباکر: آقای سفیر بگذار بگویم که شما یک فرد مطلعی هستید. اگر یک کشتار دیگر اتفاق بیافتد مسئولان وزارت‌خارجه اسم سازمان را از لیست تروریستی خارج نکنند آنها هم سهمی از مسئولیت یا همکاری یا همدستی در اجرای این قتل را برعهده‌دارند، صراحتاً بگویم، شما درست می‌گویید مسائل نهایتاً جا می‌افتند ولی هستند در میان ما کسانی که حاضر باشند بایستند و افرادی را برای پاسخگویی مسئول بدانند و اخراجشان کنند. شما آقای سفیر می‌توانید پاسخ دهید.

سفیر بلوم فیلد: با تشکر از توضیحات شما آقای رئیس. به نظر می‌رسد آقای رئیس اقوام و فامیلهای تعدادی از افرادی که در این اتاق هستند، در این کمپ هستند. اینها انسانهای تحصیل کرده‌یی هستند. زندگی داشتند که برای خیلی از افراد شگفت‌انگیز است. این پرونده‌یی است که هنوز اتفاقی نیفتاده نه این‌که اتفاق نمی‌افتد ولی فعلاً اتفاق نیفتاده، من فکر می‌کنم که اعتبار ما در اروپا وقتی که شما به اروپا اشاره کردید و آنها این را خیلی به‌دقت دنبال می‌کنند، من یک چیز را به آن اشاره می‌کنم چیزی را که روی آن تمرکز دارم من این‌جا نیستم که بگویم یک چیزی می‌دانم که همه مسائل حل می‌شود، من سعی کردم که به‌شدت دقیق باشم و به‌طور ساده با فاکتها برخورد کنم.

سفیر بلوم فیلد: من از این‌که فرصت یافتم خلاصه تحقیقاتم در این مورد را به ثبت برسانم سپاسگزارم.

دانا روهرا باکر: می‌خواهم با چند نکته تمام کنم. اول اینکه: رژیم ملایان یک روز سرنگون خواهد شد. پس بگذارید ما مطمئن شویم این افراد شجاع در کمپ اشرف که به‌عنوان سمبل مقاومت در برابر رژیم ملاها هستند در حالی که این اتفاق بیفتد، بتوانند به خانه خود، یک ایران دموکراتیک و آزاد بروند، وقتی که رژیم ملاها سرنگون شده‌اند و این اتفاق خواهد افتاد. ملاها یک دولت دموکراتیک نیستند. آنها دولتی هستند که کاملاً مخالفان خود را سرکوب می‌کنند، همه شیوه‌های ارتباطاتی را کنترل و بر کشور به‌عنوان یک استبداد مذهبی حکومت می‌کنند. و این خواست مردم ایران، اکثریت مردم ایران نیست. بنابراین امیدوار باشیم که آن روز به‌زودی برسد. بنابراین ما این کار را فقط به‌خاطر این‌که به ساکنان کمپ اشرف- به‌عنوان انسانها با محترم شمردن این ارزش خدایی، که بدهکارش هستیم، نمی‌کنیم. بلکه به‌خاطر این‌که این موضوع تأثیر عظیمی روی منطقه و کل دنیا و بلکه امنیت مردم آمریکا خواهد داشت.
بنابراین این استماع، به بحث بسیار اضافه کرده است. و امیدوارم که منجر به اقدامی شود که طی 2 یا 3 هفته آینده انجام شود و مانع از حوادثی باشد که مدتی قبل شاهدش بودیم. این استماع تمام شد.