گزارشی از تلویزیون سی.ان.ان:
خانهها ویران شدهاند. اینها خمپاره و آجر هستند. اما چیزی که نگران کنندهتر است درد و رنج پایانناپذیر مردم این شهر است. پدر و مادرها قادر نیستند از کودکان خود حفاظت کنند. در حالیکه یک کودک از شدت درد گریه میکند یک نفر در مورد بمباران بیرحمانه با خمپارهها و موشکها صحبت میکند. تصاویر شهروندانی که متحمل رنج و عذاب هستند، چیز جدیدی نیستند. اما با تهاجم جدید رژیم بر روی قسمتی از شهر حمص این نمونهها بسیار زیادتر شدهاند.
یک پزشک در محلی در این شهر فریاد میزید: من التماس میکنم لطفاً موشکباران را متوقف کنید.
او از ترکیه، قطر و عربستان سعودی درخواست کمک میکند. وی اضافه میکند که ما التماس میکنیم چون ما هیچکاری نمیتوانیم برای این مجروحان بکنیم.
مخالفان میگویند: چطور است که دنیا این صحنهها را میبیند، ولی هیچکاری نمیکند؟
من واقعاً تعجب میکنم که تمام جهان اینگونه خاموش بما نگاه میکند. ما هرلحظه داریم کشته میشویم ما حتی قادر نیستیم داروهای ابتدایی را برای مجروحان تهیه کنیم. بچههای ما واقعاً گرسنه هستند. قسم میخورم که کودکان گرسنه هستند. در این هوای بسیار سرد، برق نیست، سوخت نیست، ترا بهخدا این دیگر فراسوی طاقت انسان است.
ناراحتی آنها بهصورت دردناکی روشن و واضح است، اما اینکه چطور میشود آن را خاتمه داد مشخص نیست.
خانهها ویران شدهاند. اینها خمپاره و آجر هستند. اما چیزی که نگران کنندهتر است درد و رنج پایانناپذیر مردم این شهر است. پدر و مادرها قادر نیستند از کودکان خود حفاظت کنند. در حالیکه یک کودک از شدت درد گریه میکند یک نفر در مورد بمباران بیرحمانه با خمپارهها و موشکها صحبت میکند. تصاویر شهروندانی که متحمل رنج و عذاب هستند، چیز جدیدی نیستند. اما با تهاجم جدید رژیم بر روی قسمتی از شهر حمص این نمونهها بسیار زیادتر شدهاند.
یک پزشک در محلی در این شهر فریاد میزید: من التماس میکنم لطفاً موشکباران را متوقف کنید.
او از ترکیه، قطر و عربستان سعودی درخواست کمک میکند. وی اضافه میکند که ما التماس میکنیم چون ما هیچکاری نمیتوانیم برای این مجروحان بکنیم.
مخالفان میگویند: چطور است که دنیا این صحنهها را میبیند، ولی هیچکاری نمیکند؟
من واقعاً تعجب میکنم که تمام جهان اینگونه خاموش بما نگاه میکند. ما هرلحظه داریم کشته میشویم ما حتی قادر نیستیم داروهای ابتدایی را برای مجروحان تهیه کنیم. بچههای ما واقعاً گرسنه هستند. قسم میخورم که کودکان گرسنه هستند. در این هوای بسیار سرد، برق نیست، سوخت نیست، ترا بهخدا این دیگر فراسوی طاقت انسان است.
ناراحتی آنها بهصورت دردناکی روشن و واضح است، اما اینکه چطور میشود آن را خاتمه داد مشخص نیست.
