گزارش تلویزیون سی.ان.ان:
ناظران اتحادیه عرب در زیر رگبار گلوله هواداران رژیم قرار می‌گیرند. آنها که ۴ هفته پیش وارد سوریه شده بودند قرار بود وضعیت را آرام کنند اما واقعیت این است که آنها به میان بحرانی پرتاب شدند که خارج از کنترل آنهاست.
در یک نقطه نیروهای ارتش بشار اسد راه را به‌روی این ناظران به مدت یک و نیم ساعت می‌بندند. یک تاکتیک ایجاد تاخیر. ناظران براین باورند که اینکار برای پنهان کردن سلاحهای سنگین توسط سربازان است، این درحالی است که قرار است آنها تأیید کنند که این سلاحها به پادگانها برگشته‌اند.
در مقابل همین ناظران فرماندار دمشق وجود هرگونه محدودیتی را تکذیب می‌کند. و می‌گوید آنها هرچه نیاز داشته باشند و هرگونه دسترسی که بخواهند برای آنها فراهم می‌کنیم. اما به‌طور خصوصی ناظران می‌گویند که با ابهاماتی روبه‌رو بوده‌اند.
یکی از زندانیان آزاد شده در دمشق که به‌اندازه کافی شجاع بود می‌گوید فقط به‌خاطر داشتن یک حساب در فیس‌بوک ۸۰روز را در زندان گذرانده است.
در حالی که دولت بشار اسد وانمود می‌کند که خواستهای اتحادیه عرب را اجابت کرده و زندانیان را آزاد می‌کند، ناگهان ۳ اتوبوس که داخل آنها مانند قفس درست شده و پر از نفرات است وارد می‌شود. سربازان اجازه صحبت با مردانی که در داخل اتوبوسها بودند را نمی‌دهند. ولی شواهد حکایت از آن دارد که زندانیان جدیدی را دارند به زندان می‌برند. بعد از مدتی اتوبوسها خالی بیرون می‌آیند. بعدا متوجه شدیم که مردانی که آورده شده بودند، می‌گفتند که هیچ عفوی در کار نیست و ما زندانیان امنیتی هستیم که از سراسر شهر جمع‌آوری شده‌ایم. در طرف دیگر سیاستمداران تلاش می‌کنند یک التزام دیگر سوریه به اتحادیه عرب را ارزیابی کنند. اصلاحات برای قانونی کردن احزاب مخالف.
ظاهر سعدالدین از حزب توسعه ملی: آخرین باری که دولت چنین اجازه‌ای را داد در سال ۲۰۰۵ بود که ما به‌خاطر تشکیل یک حزب دستگیر شدیم. اکنون وعده‌های بشار اسد برای آنها میان تهی است.
در تمام مدتی که ناظران تلاش می‌کردند تا نشان بدهد که دولت سوریه به وعده‌هایش عمل کرده، کشتارها ادامه داشته و حتی شدت بیشتری پیدا کرده. صدها نفر از زمان ورود ناظران کشته شدند.
در ۴ هفته گذشته ۱۱ ناظر مجروح شدند. خسارت وارده به خودروهای آنها خود بازگو کننده میزان تهدید است. ماشین یکی از آنها شیشه جلویش خرد شده و عکسهای بشار اسد به اطراف آن چسبانده شده است.
این وضعیتی است که ناظران در صحنه با آن مواجه شدند. به نظر می‌رسد بیرون آمدن این ناظران از سوریه خود به چالشی تبدیل شده است.
ناظران اتحادیه عرب در زیر رگبار گلوله هواداران رژیم قرار می‌گیرند. آنها که ۴ هفته پیش وارد سوریه شده بودند قرار بود وضعیت را آرام کنند اما واقعیت این است که آنها به میان بحرانی پرتاب شدند که خارج از کنترل آنهاست.
در یک نقطه نیروهای ارتش بشار اسد راه را به‌روی این ناظران به مدت یک و نیم ساعت می‌بندند. یک تاکتیک ایجاد تاخیر. ناظران براین باورند که اینکار برای پنهان کردن سلاحهای سنگین توسط سربازان است، این درحالی است که قرار است آنها تأیید کنند که این سلاحها به پادگانها برگشته‌اند.
در مقابل همین ناظران فرماندار دمشق وجود هرگونه محدودیتی را تکذیب می‌کند. و می‌گوید آنها هرچه نیاز داشته باشند و هرگونه دسترسی که بخواهند برای آنها فراهم می‌کنیم. اما به‌طور خصوصی ناظران می‌گویند که با ابهاماتی روبه‌رو بوده‌اند.
یکی از زندانیان آزاد شده در دمشق که به‌اندازه کافی شجاع بود می‌گوید فقط به‌خاطر داشتن یک حساب در فیس‌بوک ۸۰روز را در زندان گذرانده است.
در حالی که دولت بشار اسد وانمود می‌کند که خواستهای اتحادیه عرب را اجابت کرده و زندانیان را آزاد می‌کند، ناگهان ۳ اتوبوس که داخل آنها مانند قفس درست شده و پر از نفرات است وارد می‌شود. سربازان اجازه صحبت با مردانی که در داخل اتوبوسها بودند را نمی‌دهند. ولی شواهد حکایت از آن دارد که زندانیان جدیدی را دارند به زندان می‌برند. بعد از مدتی اتوبوسها خالی بیرون می‌آیند. بعدا متوجه شدیم که مردانی که آورده شده بودند، می‌گفتند که هیچ عفوی در کار نیست و ما زندانیان امنیتی هستیم که از سراسر شهر جمع‌آوری شده‌ایم. در طرف دیگر سیاستمداران تلاش می‌کنند یک التزام دیگر سوریه به اتحادیه عرب را ارزیابی کنند. اصلاحات برای قانونی کردن احزاب مخالف.
ظاهر سعدالدین از حزب توسعه ملی: آخرین باری که دولت چنین اجازه‌ای را داد در سال ۲۰۰۵ بود که ما به‌خاطر تشکیل یک حزب دستگیر شدیم. اکنون وعده‌های بشار اسد برای آنها میان تهی است.
در تمام مدتی که ناظران تلاش می‌کردند تا نشان بدهد که دولت سوریه به وعده‌هایش عمل کرده، کشتارها ادامه داشته و حتی شدت بیشتری پیدا کرده. صدها نفر از زمان ورود ناظران کشته شدند.
در ۴ هفته گذشته ۱۱ ناظر مجروح شدند. خسارت وارده به خودروهای آنها خود بازگو کننده میزان تهدید است. ماشین یکی از آنها شیشه جلویش خرد شده و عکسهای بشار اسد به اطراف آن چسبانده شده است.
این وضعیتی است که ناظران در صحنه با آن مواجه شدند. به نظر می‌رسد بیرون آمدن این ناظران از سوریه خود به چالشی تبدیل شده است.
