قیام سراسری سر بازایستادن ندارد – گزارش خبری

بیش از ۱۵روز است که قیام سراسری مردم ایران شعله می‌کشد. بغض فروخورده مردم ایران این بار روز پنجشنبه ۲۴تیرماه از شهرهای مختلف خوزستان آغاز شد. اما شعله‌های قیام به‌سرعت به استانهای همجوار و سپس به سایر استانها سرایت کرد و اکنون آخوندهای حاکم با یک قیام سراسری در بیش از ۲۰ استان کشور روبه‌رو هستند. موجی که هر روز گسترش و تعمیق می‌یابد و تا سرنگونی آخوندها سر بازایستادن ندارد. این گزارش گوشه‌یی از ابعاد این قیام سراسری را بررسی می‌کند.

شهرها و استانهای قیام‌آفرین

قیام هر چند از استان خوزستان آغاز شد اما به‌سرعت به سایر استان‌های دیگر سرایت کرد. این تظاهرات و اعتراضها دست کم در ۲۰ استان کشور به ثبت رسیده است. شهرها و استانهایی که فیلمهای تظاهرات آن به‌دستمان رسیده و در آنها تظاهرات و … صورت گرفته عبارت بودند از:

۱. استان خوزستان: شهرهای اهواز، امیدیه، بستان، حمیدیه، شادگان، سربندر، سوسنگرد، ماهشهر، بهبهان، خرمشهر، آبادان، شوش، شوشتر، مسجد سلیمان، اندیمشک، دزفول، ایذه، دارخوین، ابوحمیضه، کوت‌عبدالله، شاوور، ویس، خورموسی، هویزه

۲. استان لرستان: شهرهای الیگودرز، خرم‌آباد، ازنا

۳. استان بوشهر: شهرهای بوشهر، بندر گناوه، شهرک فضیلت

۴. استان اصفهان: شهرهای اصفهان، یزدانشهر، شاهین شهر، نجف‌آباد

۵. استان تهران: شهرهای تهران، رباط کریم، اسلامشهر

۶. استان البرز: شهرهای کرج، ماهدشت، فردیس، گوهردشت، محمدشهر

۷. استان چهارمحال و بختیاری: شهرهای لردگان، جونقان

۸. استان گیلان: شهرهای رشت، لاهیجان، رودسر

۹. استان قزوین: شهر قزوین

۱۰. استان یزد: شهرهای یزد، میبد

۱۱. استان مرکزی: شهر ساوه

۱۲. استان ایلام: شهرهای ایلام، سرابله، ایوان‌غرب

۱۳. استان آذربایجان شرقی: شهر تبریز

۱۳. استان زنجان: شهر زنجان

۱۴. استان خراسان شمالی: شهر بجنورد

۱۵. استان خراسان رضوی: شهر مشهد

۱۶. استان سیستان و بلوچستان: شهرهای سرباز، زاهدان، ایرانشهر، دلگان

۱۷. استان فارس: شهرهای شیراز، کازرون

۱۸. استان هرمزگان: شهرهای بندرعباس، قشم

۱۹. استان کرمانشاه: شهرهای کرمانشاه، شهرک مهدیه

۲۰. استان گلستان: شهر کردکوی

روزشمار قیام

قیام تشنگان از تاریخ ۲۴تیرماه آغاز شد. اما طی روزهای گذشته تقریباً بدون وقفه استمرار یافته است. هر چند روزهای ابتدایی عمده شهرهای خوزستان بپا خاستند، اما سایر اقشار به‌جان آمده در استانها و شهرهای همجوار مانند الیگودرز و شاهین شهر اصفهان و بندر گناوه و … به این قیام پیوستند. پس از آن نیز شعله‌های قیام به‌سرعت در تبریز و تهران و گلستان و خراسان بالا گرفت و اکنون عمده استانهای کشور را در بر گرفته است.

شعارهای مردمی

یکی از شگفتی‌های این قیام شعارهای آن است. درد مشترک مردم ایران را می‌توان در شعارهایی که از غرب تا شرق و از جنوب تا شمال ایران شنیده می‌شود دریافت. آنها مشترکاً خواهان سرنگونی آخوندهای حاکم و استقرار یک حکومت مردمی در ایران هستند. گزیده شعارها بدین صورت بود:

هیهات منالذله

هرگز تسلیم نمی‌شویم، ما آب می‌خواهیم

توپ تانک فشفشه خامنه‌ای کشته شه

مرگ بر دیکتاتور

سپاهی حیا‌ کن مملکت را رها کن

می‌کشم می‌کشم آن‌که برادرم کشت

ایرانی می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد

خامنه‌ای حیا کن مملکت رو رها کن

جانم فدای جای جای ایران

آذربایجان بیدار است حامی خوزستان است

نه شاه نه خامنه‌ای، مردمی‌ام مردمی

در جانبازی حاضریم، سربازان بابکیم

مرگ بر اصل ولایت فقیه و زنده باد رجوی

تا آخوند کفن نشود، این وطن وطن نشود

واکنش‌های رژیم

در جریان قیام هر چند آخوندها موفق شدند با بستن اینترنت در خوزستان اخبار تظاهرات و اعتراضات رو مقداری خاموش کنند اما مردم سایر مناطق با تظاهرات برق‌آسایشان خواب را از چشمان آخوندها ربودند و رژیم در گل‌ مانده نتوانسته است چاره‌ای برای خاموش کردن آن بیاندیشد.

بر اساس اطلاعیه‌های شورای ملی مقاومت طی این تظاهرات‌ها دست کم ۱۲تن از بهترین فرزندان میهن‌مان در راه آزادی بشهادت رسیدند که اسامی آنها بشرح زیر است:

۱. مصطفی نعیماوی ۳۰ساله اهل شادگان، محل شهادت اهواز، تاریخ شهادت ۲۵تیر۱۴۰۰

۲. قاسم ناصری (خضیری) ۱۷ساله اهل کوت عبدالله، محل شهادت کوت عبدالله، تاریخ شهادت ۲۶تیر۱۴۰۰

۳. محمد چنانی، محل شهادت شوش، تاریخ شهادت ۲۹تیر۱۴۰۰

۴. عیسی بالدی ۲۷ساله، اهل ماهشهر، محل شهادت ماهشهر، تاریخ شهادت ۲۹تیر۱۴۰۰

۵. محمد کروشات اهل اهواز، محل شهادت اهواز (شلنگ آباد) تاریخ شهادت ۲۹تیر۱۴۰۰

۶. امید آذرخوش ۲۰ساله اهل الیگودرز، تاریخ شهادت ۳۰تیر۱۴۰۰

۷. هادی بهمنی، ۱۷ساله اهل روستای سوسن ایذه، محل شهادت ایذه، تاریخ شهادت ۲۹تیر۱۴۰۰

۸. فرزاد فریسات (حمزه الفریساوی)، ۲۴ساله، محل شهادت اهواز (شلنگ آباد)، تاریخ شهادت ۳۰تیر۱۴۰۰

۹. میثم عجرش (اکراش)، ۲۰ساله، محل شهادت ماهشهر (شهرک طالقانی)، تاریخ شهادت ۳۰تیر۱۴۰۰

۱۰. حمید مجدم (جوکاری)، محل شهادت چمران

۱۱. محمد عبداللهی، محل شهادت ایذه

۱۲. امیر مشاری عبادی، مجروح که در اول مرداد در بیمارستان به‌شهادت رسید

هر چند شمار واقعی شهیدان بیش از آمار اعلام شده است و گزارشهای تکمیلی مشخصات آنها را تدقیق خواهد کرد.

با گسترش قیام به شهرها و استانهای مختلف کشور و تظاهراتهای برق‌آسا خواب از چشمان آخوندهای حاکم ربوده است و در روزهای آتی شاهد تحولات بیشتری خواهند بود.