شهر شیراز همزمان با قیام سراسری مردم ایران بپاخاست. مردم بپاخاسته با توقف خودروها و بستن خیابان‌ها فریاد اعتراض سرداده و علیه دیکتاتوری بپاخاستند.
در شهرک صدار مردم خشمگین به خیابان‌ها ریخته و پس از مواجهه با سرکوب خونین توسط نیروهای رژیم، دفتر نماینده خامنه‌ای در این شهر را به آتش کشیدند.
در معالی‌آباد مردم با تجمع بزرگ علیه رژیم شعار دادند. از سوی کلانتری معالی‌آباد به سوی مردم شلیک شد و جوانی به خاک افتاد. مردم کلانتری را آماج حملاتشان قرار دادند و خودروهای نیروهای سرکوبگر را به آتش کشیدند.
در بلوار امیرکبیر مردم به نشانه اعتراض با به آتش کشیدن لاستیکهای فراوان این خیابان را ۲روز کامل بسته بودند.
در کمربندی شیراز مردم ماشینهای خود را خاموش کرده و برخی کامیونها بار خود را روی آسفالت تخلیه می‌کردند تا اعتراض خود را به رژیم نشان بدهند.
در خیابان عفیف‌آباد مردم به خیابان‌ها ریخته و شعار مرگ بر خامنه‌ای سردادند. نیروهای سرکوبگر شمار زیادی را دستگیر کردند.
در خیابان ارم و دانشگاه شیراز قشر دانشگاهی، فرهنگی و کارمندی دست به تظاهرات زدند، اما از طرف پایگاه بسیج دانشگاه شیراز تظاهرات‌کنندگان را ضرب و شتم و بازداشت می‌کردند.
در بلوار استقلال مردم با آتش زدن لاستیک اعتراض خود به حکومت را نشان داده و اقدام به مسدود کردن خیابان‌ها کردند.
در عمده مناطق جنوبی شهر مردم به خیابان‌ها ریخته و علیه رژیم تظاهرات کردند. کنترل این مناطق حدود ۳روز دست مردم بود.
و به‌قول رهبر مقاومت آقای مسعود رجوی: «خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش» که به‌گفته حافظ «خال رخ هفت کشور» است».
در طول این روزها دست‌کم ۵مرکز نظامی مورد حمله قرار گرفت و مردم توانستند سلاحهای کلانتری گلشن را مصادره کنند.
