هر چه ابعاد فاجعه کرونا در ایران بیشتر روشن می‌شود، این سؤال در ابعاد جدی‌تری مطرح می‌گردد. چرا قرنطینه نه؟
حریرچی ۵اسفند ۹۸: «در مورد قرنطینه هم ما هیچوقت موافق نیستیم قرنطینه مال قبل از جنگ جهانی اول است».
اما نمی‌گوید علت اصلی ضدیت با قرنطینه چیست؟
آخوند روحانی: «ما چیزی به نام قرنطینه نداریم اصلا».
به‌نوشته یک رسانه حکومتی، بر اساس قانون سازمان جهانی بهداشت هر دولتی که بخواهد شهری را قرنطینه کند باید تأمین حقوق و معیشت مردم را به‌عهده بگیرد.(روزنامه حکومتی همشهری ۲۵اسفند ۹۸)
تلویزیون حکومتی مصاحبه با حریرچی ۲۴اسفند ۹۸: «هنوز هم به قرنطینه اعتقادی ندارید و معتقد هستید مال قرون وسطا هست»؟
حریرچی ۲۴اسفند ۹۸: «از لحاظ علمی از لحاظ اجرایی ما فکر می‌کنیم قابل انجام نیست مسئولیت ما نیست که این را انجام بدهیم».
معما حل شد. پذیرفتن قرنطینه به‌معنای کم‌کردن هزینه‌های سرکوب و حل رایگان معیشت مردم است.
تلویزیون حکومتی مصاحبه با حریرچی ۲۴اسفند ۹۸: «شما قم را ببندید تهران را ببندید رشت را ببندید خوب از منابع کدام شهر دیگر می‌خواهید غذای اینها را بیاورید توزیع کنید به‌صورت رایگان».
فرار از الزامات قرنطینه در شرایطی است که بعد از هلاکت پاسدار جنایتکار ۲۰۰میلیون یورو به حساب پاسداران ریختند تا دلگرم‌شان کنند.
پاسدار علی لاریجانی: «فقط برای ۲ماه آخر سال ۲۰۰میلیون یورو از صندوق توسعه ملی برای حمایت از نیروی قدس سپاه پاسداران که مسئولیت مقاومت در منطقه را برعهده دارد اختصاص می‌دهیم».
در نظام آخوندی پرداخت از صندوق نسل‌های آینده برای جنگ‌افروزی و حفظ روحیهٔ پاسدارن مهم است اما حفظ جان مردم نه.
تنها راه درمان، تلاش جمعی برای نابودی کرونای ۴۰ساله ولایت است که نفس‌های آخرش را می‌کشد.
