زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، به همراه ۹زن زندانی دیگر که در زندان خوی محبوس هستند، دست به اعتصاب غذا زدند.
این زنان زندانی از روز دوشنبه هفتم مرداد ماه در اعتراض به عدم اجازه برای استفاده از امکانات زندان و محرومیت از ملاقات دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
زینب جلالیان که یازدهمین سال اسارت خود را می‌گذراند، اهل شهرستان ماکو است و در اسفندماه سال ٨٦ و در شهر کرمانشاه بازداشت شد.
قضاییه رژیم ایران او را به اتهام محاربه و عضویت در یکی از احزاب کرد ابتدا به اعدام و سپس در دادگاه تجدیدنظر به حبس ابد محکوم کرد.
عفو بین‌الملل تا کنون در دو بیانیه جداگانه خواستار رسیدگی به وضعیت جسمی و درمان زینب جلالیان شده است که از سوی کارگزارن جنایتکار رژیم ایران نادیده گرفته شده است.
یک مبارز با اندیشه‌اش مبارزه می‌کند نه با جسم خویش
زندانی سیاسی زینب جلالیان در نامه خرداد ماه ۹۷ خود نوشته بود، یک آزاده با فکر و اندیشه‌اش مبارزه می‌کند نه با جسم خویش.
این زندانی سیاسی در نامه‌اش ادامه داد: یک آزاده با فکر و اندیشه‌اش مبارزه می‌کند نه با جسم خویش و خوشبختانه شما جلادها هم نمی‌توانید افکار هیچ آزادیخواهی را به بند بکشید. برای من حتی مردن و درد کشیدن در راه آزادی گواراست.
در حقیقت شما تیشه به ریشه خودتان می‌زنید و همه‌ٔ تلاشهایی که شما کرده‌اید بیهوده بوده و محکوم به شکستید.
هیچ کس و هیچ چیزی آن‌قدر قوی نیست که بتواند مرا از رسیدن به اهدافم بازدارد. به تنهایی از همه قوی‌ترم و به راهم ادامه خواهم داد.
ای جلادها صدای آزادیخواهی من را پشت میله‌های زندان می‌شنوید؟
بگذارید خیالتان را راحت کنم؛ که با جسمم مبارزه نکرده‌ام که افسوس بخورم جسمم در بند است.
یک آزاده با فکر و اندیشه‌اش مبارزه می‌کند نه با جسم خویش و خوشبختانه شما جلادها هم نمی‌توانید افکار هیچ آزادیخواهی را به بند بکشید. برای من حتی مردن و درد کشیدن در راه آزادی گواراست.
در حقیقت شما تیشه به ریشه خودتان می‌زنید و همه‌ٔ تلاشهایی که شما کرده‌اید بیهوده بوده و محکوم به شکستید.
هیچ کس و هیچ چیزی آن‌قدر قوی نیست که بتواند مرا از رسیدن به اهدافم بازدارد. به تنهایی از همه قوی‌ترم و به راهم ادامه خواهم داد.
بیشتر بخوانید:
