کنفرانس در برلین
ایران: حقوق بشر زیر تیغ اعدامها، فرصتها و مسئولیت اروپا
با شرکت اعضای پارلمان فدرال از احزاب مختلف
و شخصیتهای سیاسی آلمان
سخنرانیهای شخصیتهای سیاسی و اعضای مجلس آلمان
کارستن مولر رئیس کمیسیون قضایی مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ)
پتر آلتمایر- رئیس دفتر صدراعظم آنگلا مرکل (۲۰۱۸)، وزیر اقتصاد و انرژی آلمان (۲۰۲۱)
یواخیم روکر سفیر آلمان در سوئد (۲۰۰۸-۲۰۱۱)، رئیس شورای حقوق‌بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)
دتلف زایف- نماینده پارلمان فدرال آلمان از حزب دموکرات‌مسیحی
آلکساندر انگل‌هارد نماینده مجلس فدرال آلمان از حزب اتحاد سوسیال‌مسیحی بایرن
دکتر هانس اولریش زایت سفیرآلمان در افغانستان و کره جنوبی ۲۰۰۵-۲۰۱۲، رئیس اداره بازرسی وزارت‌خارجه آلمان تا ۲۰۱۷
کارستن مولر
سرکوب رژیم فقط در ایران نیست در آلمان هم جریان دارد
گزارشهای تازه از فعالیتهای اطلاعاتی گسترده رژیم در کشور ما
و تهدید و تعقیب حاضران و خانواده‌هایشان حکایت می‌کند
اتهام بسیاری از محکومان به اعدام
فقط حمایت از مجاهدین خلق است
می‌خواهیم نام ۱۶نفر در آستانه اعدام را علنی کنیم
به کمیسر عالی حقوق‌بشر اطلاع دهیم
و اتحادیه اروپا را به پاسخگو کردن عاملان فرا بخوانیم
کارستن مولر - رئیس کمیسیون قضایی مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ)
کنفرانس در برلین -ایران: حقوق بشر زیر تیغ اعدامها، فرصتها و مسئولیت اروپا
امروز پیامی بسیار بسیار روشن برای افکار عمومی داریم: ما باید تمام تلاش خود را به کار گیریم تا این موج نفرت‌انگیز اعدامها در ایران متوقف شود. ما نباید به رژیم آخوندی اجازه دهیم صدها، هزاران نفر را قتل‌عام کند. این نباید اتفاق بیفتد، این نباید از چشم افکار عمومی جهان و هم‌چنین افکار عمومی آلمان پنهان بماند و به همین دلیل است که امروز اینجا جمع شده‌ایم.
و باید یک چیز دیگر را هم بگویم و می‌خواهم این را در ابتدا مطرح کنم. سرکوب رژیم قاتل آخوندی، تنها چیزی نیست که احساس کنیم دور از ماست، بلکه در آلمان نیز اتفاق می‌افتد. ما به‌تازگی شواهد و اطلاعاتی دریافت کرده‌ایم، که نشان می‌دهد فعالیتهای اطلاعاتی گسترده‌یی از سوی رژیم ایران در آلمان در جریان است و افرادی که امروز نیز اینجا حضور دارند، تحت تعقیب، تهدید و آزار و اذیت قرار می‌گیرند. خانواده‌هایشان تحت تعقیب، تهدید و آزار قرار می‌گیرند و برایشان مزاحمت ایجاد می‌شود. بازوی رژیم آخوندی دراز است و تا آلمان هم می‌رسد. می‌خواهم امروز در این جمع این موضوع را به صراحت بیان کنم.
خانم‌ها و آقایان، «نه» به مجازات اعدام، فراتر از هر چیزی قرار دارد. و از گردهمایی امروز می‌خواهیم، همان‌طور که گفتم، ندای «نه به اعدام» را به‌وضوح به گوش جهانیان برسانیم.
و خانم‌ها و آقایان، ما می‌خواهیم از این گردهمایی درخواستی را نیز، برای نمونه، به کمیسر حقوق‌بشر دولت فدرال، همکارمان پروفسور دکتر کاستلوچی، ارسال کنیم تا به صراحت برای مقابله با این احکام خودسرانه اعدام و جلوگیری از اجرای این احکام تلاش کند.
اتهام این افراد چیست؟ آنها متهم می‌شوند که برای مثال از حامیان مجاهدین خلق یا شورای مقاومت هستند و همین در ایران کافی است تا وحشیانه قتل‌عام شوند.
خانم‌ها و آقایان، ما می‌خواهیم به‌طور مشخص درباره ۱۶نفر صحبت کنیم که احتمالاً این سرنوشت بلافاصله در انتظارشان است. ما می‌خواهیم نام این ۱۶نفر را به اطلاع عموم برسانیم. ما هم‌چنین می‌خواهیم توجه کمیسر عالی حقوق‌بشر سازمان ملل را به این وضعیت جلب کنیم و می‌خواهیم که اتحادیه اروپا از عاملان این جنایات حسابرسی کند. این انتظاری است که من از دولت فدرال آلمان نیز دارم: کسانی که سال‌ها و دهه‌ها مسئول این موارد وحشتناک نقض حقوق‌بشر در ایران بوده‌اند، نباید از مجازات فرار کنند. آنها نباید از عواقب کارشان در امان باشند.
و خانم‌ها و آقایان، این خواسته تنها از سوی ما که اینجا نشسته‌ایم و مدت‌هاست به‌طور مشترک از این هدف حمایت می‌کنیم، مطرح نمی‌شود. بلکه یک نامه سرگشاده وجود دارد و این نامه که دقیقاً همان چیزی را بیان می‌کند که من مطرح کردم، به‌عنوان مثال توسط، اسقف ولفگانگ هوبر، یا اسقف مارگوت کسمان امضا شده است که من همین چند ماه پیش همراه با خانم مریم رجوی با او دیدار کردم. ریتا زوسموت به‌عنوان یک حامی دیرینه در کنار ما و در رأس (حامیان) شورای ملی مقاومت قرار دارد و خانم‌ها و آقایان، حتی سیاستمداران با تجربه در امور خارجی مانند هورست تلچیک نیز به این نامه سرگشاده پیوسته و از آن حمایت کرده‌اند.
خانم‌ها و آقایان، ما می‌خواهیم از مقاومت ایران در تلاش برای دستیابی به دموکراسی و آزادی حمایت کنیم و این امر شامل اقدامات بسیار مشخصی نیز می‌شود. برای مثال، این شامل آن می‌شود که ما مشترکاً تلاش کنیم تا سپاه پاسداران سرانجام در فهرست سازمانهای تروریستی قرار گیرد.
و خانم‌ها و آقایان، ما باید مشترکاً از مبارزات مردم ایران برای سرنگونی رژیم حمایت کنیم و نباید از تحولاتی که به‌طور طبیعی در ایران رخ خواهد داد، هراسی داشته باشیم. این همان حربه‌ای است که اغلب به کار می‌رود؛ می‌گویند بیایید در حمایت از مقاومت کمی محتاط‌تر باشیم، چون نمی‌دانیم بعد از رژیم آخوندی چه خواهد شد. صادقانه بگویم، اوضاع عملاً از این بدتر نمی‌شود. و به همین دلیل است که ما باید تمام تلاش خود را بکنیم تا مقاومت را برای مقابله موفقیت‌آمیز با رژیم، توانمند سازیم. مسأله بر سر لغو مجازات اعدام، لغو شکنجه و فراهم کردن امکان برگزاری انتخابات آزاد، مخفی و برابر است. مسأله بر سر حقوق زنان است. مسأله این است که حقوق‌بشر و کرامت انسانی دوباره در ایران محترم شمرده شود. خانم‌ها و آقایان، همان‌طور که گفتم، ما می‌خواهیم از گردهمایی امروز این پیام قدرتمند را ارسال کنیم
من چندی پیش از اشرف۳ بازدید کردم. آنچه آنجا دیدم بسیار بسیار تأثیرگذار بود. . من به همراه لئو داوتزنبرگ آنجا بودم و اینها تصاویری هستند که فراموش نمی‌کنم. و به‌ویژه وقتی انسان از آن موزه و نمایشگاه عبور می‌کند و می‌بیند که ایرانیان آزادیخواه با چه وحشیگری غیرقابل تصوری به‌قتل رسیده‌اند.
و چیزی که در بازدید از این موزه به‌طور خاص من را تحت تأثیر قرار داد این بود که ظرف تنها چند هفته در سال ۱۹۸۸، بیش از سی هزار نفر در زندانهای ایران قتل‌عام شدند.
و البته اکنون می‌خواهیم نگاهمان به آینده باشد، اما آن کشتارها و آن شکنجه‌ها واقعاً غیرقابل تصور هستند. و به همین دلیل بازدیدی بسیار به‌یادماندنی بود.
پتر آلتمایر
ما باید نشان دهیم که رژیم تا چه حد خودش را در خطر می‌بیند
زیرا اعدامها بیانگر ترس بی‌واسطه سران رژیم است
از جنبش مقاومت ایران می‌تواند چیزی سرچشمه بگیرد
که کل منطقه را به صلح و دموکراسی نزدیک‌تر کند
آلترناتیو فقط «تغییر قدرت» نیست آلترناتیو محتوا دارد
آزادی و حقوق‌بشر مبتنی بر برنامه ده‌ماده‌ای خانم مریم رجوی
که جمهوری مبتنی بر جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد
و حاکمیت قانون را تصریح می‌کند
پتر آلتمایر-وزیر اقتصاد و انرژی آلمان-۲۰۲۱
رئیس‌جمهور محترم، خانم رجوی. خانم‌ها و آقایان گرامی، دوستان عزیز.
من دو سال پیش برای اولین بار این فرصت را داشتم که با ایرانیان مقیم آلمان صحبت کنم. در یک ویدئو کنفرانس مشابه صحبت کنم. در نگاه اول، ممکن است به نظر برسد که همه چیز مثل گذشته است و تغییر چندانی رخ نداده. اما، و این باور قطعی من است، در ماه‌های اخیر یک تغییر کاملاً بنیادین رخ داده است.
امروز ایران منزوی‌تر و تنهاتر از هر زمان دیگری پس از انقلاب و آغاز حکومت آخوندهاست. و این انزوا فقط شامل آمریکا و اروپایی‌ها نمی‌شود، بلکه به‌ویژه کشورهای عربی را نیز در بر می‌گیرد.
در گذشته ایران در میان کشورهای عربی حامیانی داشت. اما امروز اگر به روند صلحی که در ارتباط با نوار غزه آغاز شده و به انتظارات بالایی که تقریباً در تمام کشورهای عربی وجود دارد نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که ایران منزوی شده است. و این در مقایسه با واقعیت چهل سال گذشته، یک پیشرفت بزرگ است. البته، این هم درست است که برای مردم داخل ایران هنوز تغییر سرنوشت‌سازی رخ نداده است. آنها هم‌چنان سرکوب و اعدام می‌شوند. تنها در ماه اکتبر ۲۴۰نفر اعدام شدند.
جوانان، زنان و مردانی که تمام زندگی‌شان پیش رو بود و جرمی جز دفاع از آزادی و دموکراسی برای یک ایران انسانی و شایستهٔ انسان نداشتند. ما نمی‌توانیم نسبت به این موضوع بی‌تفاوت باشیم. و به همین دلیل، من به این انسان‌ها فکر می‌کنم که جوانی و زندگی‌شان از آنها گرفته می‌شود. و امروز ما بسیاری از این جوانان را داریم که برای حقوق‌بشر در ایران فعالیت می‌کنند و میهن خود را فراموش نکرده‌اند. و به همین دلیل نه تنها دوستان ما هستند، بلکه ما موظفیم از آنها حمایت کنیم.
رژیم آخوندی در حال حاضر بی‌رحم‌ترین رژیم جهان است. به یاد ندارم که امروز در هیچ کجای جهان چیزی قابل مقایسه با ایران وجود داشته باشد. و این یعنی ما باید بسیار بیشتر از گذشته علیه اعدامها اعتراض کنیم. ما باید مردم را در کشورهای خودمان بیدار کنیم. باید نشان دهیم که رژیم تا چه حد خودش را در خطر می‌بیند، زیرا اعدامها بیانگر ترس بی‌واسطهٔ سران رژیم است. رژیم مانند حیوانی در قفس گیر افتاده است. اینها نیروهای دستگاه امنیتی، ارتش، پلیس و سرویس‌های اطلاعاتی هستند. آنها از آزادی و کرامت انسانی احساس خطر می‌کنند و از امتیازات و فساد گسترده خود دفاع می‌کنند، چون گمان می‌کنند راه دیگری ندارند.
به همین دلیل بسیار مهم است که ما به‌طور علنی بگوییم که نه تنها یک آلترناتیو برای قدرت، بلکه یک آلترناتیو ماهوی نیز وجود دارد. این آلترناتیو ماهوی، همان موضوع آزادی، حقوق‌بشر و طرح ده ماده‌ای خانم رئیس‌جمهور رجوی است. من در سال ۲۰۲۲ برای اولین بار در یک گردهمایی بین‌المللی در پاریس شرکت کردم و در آنجا دو چیز توجه مرا جلب کرد: یکی انسان‌هایی که ملاقات کردم، انسانیت و مهربانی‌شان، و دیگری طرح ده ماده‌ای که بسیار کمتر از آنچه باید، شناخته شده است. این طرح ده ماده‌ای، تا جایی که من می‌بینم، در میان اپوزیسیون مخالف رژیم آخوندی بی‌نظیر است، زیرا یک بیانیه و تعهد روشن است: ما خواهان یک جمهوری مبتنی بر جدایی دین و دولت در ایران هستیم، ما یک رژیم آخوندی جدید نمی‌خواهیم، ما حکومت دینی نمی‌خواهیم. به دین احترام گذاشته می‌شود، هر کس می‌تواند به دین خود عمل کند، اما دین در رهبری سیاسی یک کشور جایی ندارد.
برای من تأثیرگذار بود وقتی دیدم که برابری زن و مرد تا چه حد در آنجا مورد تأکید است. این هم موضوعی است که در بسیاری از نقاط جهان هنوز به‌طور کامل محقق نشده، اما سال‌هاست که در این طرح ده ماده‌ای گنجانده شده است؛ در کنار حاکمیت قانون، لغو مجازات اعدام، استقرار دادگاههای مستقل و حفاظت از آزادی بیان، اجتماعات و عقیده.
خانم‌ها و آقایان گرامی، خانم رئیس‌جمهور رجوی با این طرح نشان داده‌اند که ایرانِ نوین، به‌دنبال پیوستن به سنت‌های دموکراتیک بشریت است؛ سنتهایی که طی ۲۰۰سال گذشته، از زمان انقلاب فرانسه، تکامل یافته‌اند. و این به من امید می‌دهد که از این جنبش می‌تواند چیزی سرچشمه بگیرد که کل منطقه را به صلح و دموکراسی نزدیک‌تر کند.
ما به قربانیان مدیونیم که برای ایرانی آزاد تلاش کنیم؛ ایرانی که شهروندانش بتوانند بدون ترس و خطر زندگی کنند و انسان باشند. امروز این کشور با وجود ثروت نفت، فقیر است. امروز میلیون‌ها نفر از مردمی که در آنجا زندگی می‌کنند، نگران آینده خود هستند. بنابراین، بیایید کاری کنیم که سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی قرار گیرد.
بیایید بر این نکته تأکید کنیم که چقدر مهم بود که ما با «مکانیسم ماشه» تحریم‌هایی را که برای مدتی لغو شده بودند، دوباره به اجرا گذاشتیم. و بیایید برای آزادی تمام کسانی که هنوز در زندانها اسیر و در معرض تهدید هستند، تلاش کنیم. من متقاعد شده‌ام که حمایت جهانی از دموکراسی در ایران در حال افزایش است. این حمایت امروز قوی‌تر از هر زمان دیگری است و به همین دلیل، رئیس‌جمهور محترم خانم رجوی، همه ما که دور میزهای این سالن و در مقابل صفحات کامپیوتر و تلویزیون متحد شده‌ایم، همه ما برای مردم ایران بهترین‌ها، موفقیت و خوشبختی در آینده را آرزو می‌کنیم. از توجه شما بسیار سپاسگزارم.
دکتر یواخیم روکر
تمرکز رژیم بر اعدام‌های سیاسی به‌خصوص از میان اعضای مجاهدین
پیام سیاسی روشنی دارد اپوزیسیون در ایران از پشتوانه مردمی برخوردار است
و رژیم آن را یک تهدید وجودی برای خود می‌داند
در حال حاضر ۱۷زندانی سیاسی، از جمله یک زن
به اتهام وابستگی به مجاهدین در خطر جدی و قریب‌الوقوع اعدام قرار دارند
مهدی حسنی و بهروز احسانی، در ماه ژوئیه اعدام شدند
زیرا نه اعترافات اجباری را پذیرفتند و نه پیشنهادهای همکاری رژیم را قبول کردند
این پایداری، آنها را به نمادهای کنونی مقاومت تبدیل کرده است
یواخیم روکر- سفیر آلمان در سوئد (۲۰۰۸-۲۰۱۱)
یواخیم روکر-رئیس شورای حقوق‌بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)
بسیار سپاسگزارم. خانم رئیس‌جمهور رجوی، آقای رئیس، نمایندگان محترم پارلمان فدرال آلمان، میهمانان گرامی، و به‌ویژه اعضای عزیز جامعه ایرانیان در آلمان.
همان‌طور که از سخنرانان قبلی شنیدیم، رژیم در خارج از کشور، از نظر نفوذ و توانایی‌های تروریستی از طریق نیروهای نیابتی‌اش، تضعیف شده است.
همزمان، توانایی این رژیم برای تهدید با سلاحهای اتمی و دیگر جنگ‌افزارها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. تحریم‌های سازمان ملل بازگشته‌اند.
تروریسم رژیم در داخل کشور به‌شدت در حال افزایش است. ما شاهد هستیم، و این موضوع اصلی امروز است، که موجی کاملاً جدید، فزاینده و روزافزون از خشونت در جریان است. شکنجه و اعدام به امری روزمره تبدیل شده و همان‌طور که می‌دانیم، ایران در زمینه اعدام‌های ثبت‌شده در جهان، رتبه شوم اول را دارد.
تمرکز امروز ما به‌ویژه بر این موج کنونی اعدام‌هاست. این موج در ۳۷سال گذشته بی‌سابقه است و تمرکز رژیم بر اعدام‌های سیاسی، به‌خصوص از میان اعضای سازمان مجاهدین خلق، پیام سیاسی روشنی دارد.
برخلاف ادعای رژیم، این امر نشان می‌دهد که این اپوزیسیون در ایران از پشتوانه مردمی برخوردار است و رژیم آن را یک تهدید وجودی برای خود می‌داند.
در حال حاضر، همان‌طور که گفته شد، ۱۷زندانی سیاسی، از جمله یک زن، به اتهام وابستگی به سازمان مجاهدین خلق در خطر جدی و قریب‌الوقوع اعدام قرار دارند و دو تن از همرزمانشان، مهدی حسنی و بهروز احسانی، که این هم گفته شد، در ماه ژوئیه اعدام شدند، زیرا نه اعترافات اجباری را پذیرفتند و نه پیشنهادهای همکاری رژیم را قبول کردند.
این پایداری، آنها را به نمادهای کنونی مقاومت تبدیل کرده است. آنها نماینده هزاران نفر دیگری هستند که نام و پرونده‌شان هرگز شناخته نخواهد شد.
بنابراین، ما در زمینه حقوق‌بشر در ایران وارد مرحله‌ای جدید و بسیار تاریک شده‌ایم. مجازات اعدام به‌طور فزاینده‌یی به‌شکل سیستماتیک به‌عنوان ابزار حکمرانی به کار گرفته می‌شود. صدها اعدام در عرض چند هفته، بیش از ۱۴۰۰مورد از ابتدای سال ۲۰۲۵ با روندی هم‌چنان صعودی، گواه این مدعاست.
این تحول، طبیعتاً همان‌طور که دیده‌ایم، هشدارهای بسیار شدیدی را از سوی سازمانهای حقوق بشری، از جمله عفو بین‌الملل و بسیاری دیگر، به‌دنبال داشته است. اما مهم است که بدانیم این موج اعدامها محصول جانبی دستگاه قضایی نیست، بلکه ابزاری آگاهانه برای سرکوب سیاسی است. هدف آن ارعاب جامعه و اپوزیسیون، خفه کردن اعتراضات و وادار کردن به وفاداری است. این موج، دگراندیشان و هم‌چنین اقلیت‌ها، از جمله اقلیت‌های قومی کشور را هدف قرار می‌دهد.
و موضوعی که به‌ویژه نگران‌کننده است، این است که برخی صداها از درون رژیم، قتل‌عام سال ۱۳۶۷ را که در آن حدود ۳۰هزار زندانی سیاسی کشته شدند، علناً یک «تجربه تاریخی موفق» خوانده و تکرار آن را پیشنهاد کرده‌اند. همین موضوع به‌تنهایی باید موجی از اعتراض را در تمام کشورهایی که به حقوق‌بشر پایبند هستند، برانگیزد.
بیش از ۹۰درصد قربانیان آن قتل‌عام، اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند و گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در امور حقوق‌بشر ایران، پروفسور رحمان، در آخرین گزارش خود به سازمان ملل، این قتل‌عام را جنایت علیه بشریت با مشخصه‌های نسل‌کشی طبقه‌بندی کرد.
و در اشرف۳، و آقای نماینده مولر همین الآن گفتند که از اشرف۳ در آلبانی بازدید کرده‌اند، هنوز شاهدانی از آن قتل‌عام زندگی می‌کنند. و باید به آنها گوش داد و از آنها محافظت کرد. من معتقدم این نیز پیام مهمی است که باید درک شود.
سرکوب رژیم، باعث ایجاد مقاومت در خیابان‌ها، در میان خانواده‌های زندانیان و مهم‌تر از آن، در خود زندانها می‌شود. ما دیده‌ایم که چه اقدامات شجاعانه‌ای در خود زندانها صورت می‌گیرد.
این امر نشان‌دهنده توانایی کنشگری جامعه حتی تحت شدیدترین فشارهاست و روایتی متضاد با منطق ترس است.
اکنون مسأله این است که ما در آلمان و در اتحادیه اروپا چه کمکی می‌توانیم و باید برای یاری رساندن به کسانی که با خطر مرگ روبه‌رو هستند و برای نزدیک‌تر شدن به هدف ایرانی دموکراتیک و مبتنی بر جدایی دین و دولت که در آن به حقوق‌بشر احترام گذاشته می‌شود، انجام دهیم. من به مهم‌ترین نکاتی که باید مد نظر قرار دهیم اشاره می‌کنم.
ما دقیقاً در این روزها به محکومیت‌های علنی احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی توسط آلمان و اتحادیه اروپا نیاز داریم. نباید اجازه دهیم که اهریمن‌سازی رژیم از اپوزیسیون تا جایی پیش برود که دموکرات‌های اروپایی از اصول خودشان عدول کنند. اروپا باید مواضع روشن خود را در قبال اعدام‌های سیاسی به‌طور صریح بیان کند.
نکته دوم، در تمام مذاکرات آینده، در هر قالبی که باشد، باید بر لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی به‌عنوان پیش‌شرط هر گونه بهبود در روابط، پافشاری شود، همان‌طور که پارلمان اروپا نیز این را خواسته است.
نکته سوم، علاوه بر این، سپاه پاسداران باید سرانجام توسط اتحادیه اروپا در فهرست سازمانهای تروریستی قرار گیرد، همان‌طور که آلمان به‌حق خواستار آن است. علاوه بر این، به تحریم‌های هدفمند بیشتری علیه عاملان و نهادها نیاز است.
نکته آخر: در نهایت، ما در آلمان باید با تمام توان از اصل صلاحیت قضایی جهانی، یعنی انجام تحقیقات ملی بیشتر، در رابطه با جنایات بدون مجازات رژیم حمایت کنیم. هم‌چنین به سازوکاری برای تحقیقات بین‌المللی فوری، بی‌طرفانه، دقیق و شفاف نیاز داریم، همان‌طور که آخرین گزارشگر ویژه سازمان ملل، پروفسور رحمان، پیشنهاد کرده است. آلمان باید با اتحادیه اروپا اطمینان حاصل کند که این موضوع در قطعنامه‌های سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد ایران گنجانده شود. مصونیت از مجازات برای مسئولان سیاسی و امنیتی باید پایان یابد. بسیار سپاسگزارم.
دتلف زایف- نماینده پارلمان فدرال آلمان
من عمیقاً تحت تأثیر اراده و روحیه مبارزه شما قرار گرفته‌ام
پذیرفتنی نیست انسان‌ها کشته شوند، فقط به این دلیل
که عقیده و ظاهر متفاوتی دارند
دتلف زایف- نماینده پارلمان فدرال آلمان
بله، من هم از دعوت شما سپاسگزارم.
کرامت انسانی خدشه‌ناپذیر است. احترام به آن و نگاهبانی از آن، وظیفه‌ٔ تمام قوای دولتی است. این اصل در قانون اساسی آلمان ذکر شده، اما در واقع این آرمان جامعه بین‌المللی نیز هست؛ جامعه‌یی که در قالب سازمان ملل متحد، از انسان‌ها و کشورهایی حمایت می‌کند که در آنها ساختارهای دموکراتیک و مبتنی بر حاکمیت قانون وجود ندارد و حقوق افراد و کرامت انسانی پایمال می‌شود. خب، من متخصص مسائل ایران نیستم، این را همین‌جا صراحتاً می‌گویم. اما طبیعتاً مانند هر نماینده عادی دیگری، مسائل را همیشه دنبال کرده‌ام. با این حال، عمیقاً تحت تأثیر این، بگذارید بگویم، اراده و روحیه مبارزه شما قرار گرفته‌ام که در اینجا کاملاً مشهود است. از آن پیداست که شما برای مردم و برای یک تحول خوب در ایران تلاش می‌کنید و به همین دلیل عمیقاً برایتان احترام قائلم و این احترام را به شما ابراز می‌کنم. و با کمال میل قول می‌دهم که در حد توانم از شما حمایت کنم. من عضو کمیسیون داخلی هستم، که دست‌کم یکی از نهادهایی است که وقتی موضوع قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی مطرح می‌شود، ما در آن گفتگو می‌کنیم. می‌دانیم که این موضوع چندان ساده نیست، اما اما باید ابتکارعمل جدیدی را در این زمینه آغاز کنیم و من این را به‌عنوان یک وظیفه مشخص، امروز با خود از اینجا می‌برم. بسیار متشکرم و برایتان آرزوی موفقیت‌های فراوان دارم، چرا که پذیرفتنی نیست انسان‌ها کشته شوند، فقط به این دلیل که عقیده‌ٔ متفاوتی دارند، ظاهر متفاوتی دارند، یا چون باب میل یک دولت نیستند. بگذارید این‌طور بگویم: به همین دلیل، کار شما بی‌نهایت ارزشمند است. موفق باشید.
آلکساندر انگل‌هارد
می‌خواهم حمایت خودم و فراکسیون پارلمانی‌مان را اعلام کنم
مردمی که برای آزادی جان خود را به خطر می‌اندازند
و شجاعتی که از خود نشان می‌دهند تحسین‌برانگیز هستند
آلکساندر انگل‌هارد نماینده مجلس فدرال آلمان
خواهش می‌کنم. من هم خوشحالم که امروز اینجا هستم، چون این تعهد و فعالیت شما را تحسین‌برانگیز می‌دانم، همان‌طور که همکاران شما اینجا هر روز مقابل بوندستاگ (پارلمان آلمان) ایستاده‌اند، به مدت دو سال، هر روز و در هر شرایط آب و هوایی، همیشه با خوشرویی، اما همواره در این راه ثابت‌قدم بوده‌اند. و اگر چه من در کمیسیونهای مربوطه عضو نیستم، اما روی برگرداندن راه‌حل نیست. به همین دلیل می‌خواهم با حضورم حمایت خود را نشان دهم و هم‌چنین از طرف فراکسیون پارلمانی‌مان و در داخل فراکسیون هم از این موضوع حمایت کنم که ما برای پایان دادن به این بی‌عدالتی کمک کنیم. چون این‌که مردم چطور برای آزادی جان خود را به خطر می‌اندازند، به‌معنای واقعی کلمه، و شجاعتی که از خود نشان می‌دهند، تحسین‌برانگیز است. و به همین خاطر، خوشحالم که امروز اینجا هستم تا از این حرکت حمایت کنم، قدردانی کنم، با شما همدردی می‌کنم و امیدوارم که به‌زودی به یک راه‌حل خوب برسیم. متشکرم.
(ادامه دارد)
